صالح کهندل از همولایتی های ما و اهل «گرگر مرند» واقع در استان آذربایجان شرقی است.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، کار او مدتی جمع کردن نیرو توام با وعده وعیدهای دروغین و فرستادن آنها به کمپ های رجوی بود. قربانیانی که در مدت چند سال به تور کهندل خوردند، عمدتا از اعضای خانواده خود و مخصوصا فرزندان باجناقش بودند که تعدادی از این افراد نوجوان در عراق جان باختند.
شکارهای دیگر او از آشنایان منطقه جلفا- مرند بودند که «صالح» با قول تامین زندگی بهتر برای آنها گولشان زد و زندگی تلخ و پرمرارتی را برای آنها به وجود آورد.
در خاطرات تعدادی از افراد اخیر، شرح مبسوطی ازنحوه فریب خوردنشان توسط صالح کهندل آورده شده که من این موارد را اقلا در خاطرات آقایان شهرود و شهرام بهادری دیده ام.
توصیه من به این افراد رها یافته از تشکیلات جهنمی رجوی که نامشان درلیست شکات پرونده مطروحه در شعبه ۵۵ دادگاه بین المللی تهران بوده، این است که شرح به دام افتاده شدنشان توسط صالح را نیز دردادگاه بین المللی لاهه مطرح نموده و تقاضای احقاق حق نمایند.
دراین صورت، جهانیان خواهند فهمید که حق پناهندگی این آقایی که خود را زندانی سیاسی معرفی کرده ، لاحق بوده و نامبرده باید بعنوان یک آدم ربا و کلاهبردار مورد محاکمه قرار گیرد.
کهندل به خاطر شکار تعداد قابل توجهی انسان و تحویل آنها به رجوی، مدت ها در ایران زندانی بود و حال که آزاد شده و مدتی است از کشور گریخته، می بایست درگوشه ای از جهان بقیه عمر بی افتخار خود را بگذراند و نه اینکه بی گدار به آب زده و در خیمه شب بازی معروف به گردهمایی ۱۴۰۰ مریم رجوی جنایتکار شرکت کرده و به عنوان یک زندانی سیاسی سخنرانی کند.
او در این سخنرانی رسوای خود گفته است، «خواهر مریم همیشه دلم برای کسانی می‌سوخت که شما را ندیدند. وقتی به ریشه مقاومت در خودم و بقیه زندانیان سیاسی دقت کردم دیدم ریشه‌اش در عشق به خواهر مریم و برادر مسعود است.»
این، عین ستایش از یک جنایتکار و یک دشمن غدار ملک و ملت و نشان دهنده متنبه نشدن صالح از ستم های اعمال شده در حق تعدادی ازجوانان منطقه است. اظهارات صالح از این جهت که بار دیگر جنایات سابق این مبتلا به فساد عقیده را به یاد آورده و زخم دیرین تعداد زیادی از همولایتی ها و خانواده های منسوبه را تازه کرده سزاوار نیست که بی پاسخ بماند و طرح نام او به عنوان یک متشاکی در دادگاه بین المللی لاهه که سرگرم رسیدگی به شکایت ۴۲ نفر ازجدا شدگان است، ضروری به نظر می رسد.
نباید به یک حقه باز نامی و آدم ربای بی رحم اجازه داد که به عنوان یک پناهنده سیاسی در تریبون ها به سخنرانی پرداخته و سعی کند که نام و نشان قربانیان او به فراموشی سپرده شود.
گزارش از: نوید
انجمن نجات مرکز آذربایجان شرقی
انتهای پیام / فراق
