«مرصاد» یادآور درسی بزرگ برای آنهایی هست که با وعده‌های خیالی سرانشان می خواستند به جمهوری اسلامی حمله نموده و به‌زعم خویش نظام جمهوری اسلامی ایران را در کوتاه‌ترین زمان ممکن ساقط کنند.
به گزارش فراق، سه روز پس از قبول قطعنامه ۵۹۸ از سوی جمهوری اسلامی ایران در ۳۱ تیرماه ۱۳۶۷ ارتش عراق در عملیاتی که خود آن را «توکلنا علی الله ۴» می‌نامید با به‌کارگیری سه لشکر پیاده، یک لشکر زرهی و تیپ‌های گارد از پنج محور به مرزهای جنوبی جمهوری اسلامی ایران حمله کرد.
تهاجمی که سه روز بعد به نام «فروغ جاویدان» به وقوع پیوست. آنها با عبور از گردنه پاتاق وارد شهر کرند شدند. درحالی‌که تانک‌های عراق با آرم منافقین پیشاپیش متجاوزان حرکت می‌کردند.
نیروهای رجوی در تحلیل خود درباره توجیه تجاوز به ایران این‌گونه بیان می‌کردند که ماشین اقتصاد جمهوری اسلامی ایران با جلوگیری از صدور نفتش تعطیل شده، به همین جهت و در اثر فروپاشی اقتصادی تضادهای درونی جامعه ایران نمود پیدا کرده است و دیگر نظام نیرو برای تأمین جبهه‌ها را ندارد.
هجوم گسترده نیروهای تحت امر رجوی تا تنگه چهارزبر ادامه یافت. در این تنگه در عملیاتی تأخیری رزمندگان سپاه پاسداران به‌ویژه تیپ حضرت قائم توانستند با مقاومتی جانانه مانع از پیشروی آنها و عبور آنها از تنگه چهارزبر شوند. با انجام این عملیات تأخیری مقدمات عملیات اصلی انهدام رجوی فراهم شد. این‌گونه بود که عملیات اصلی با نام «عملیات مرصاد» در پنجم مرداد سال ۱۳۶۷ با رمز «یا صاحب‌الزمان ادرکنی» به فرماندهی سپاه پاسداران و با پشتیبانی هوانیروز ارتش در سه محور چهارزبر، اسلام‌آباد و جاده قلاجه آغاز شد.
تهاجم نیروهای فرقه رجوی در وضعیتی انجام شد که کمترین اطلاعاتی از جبهه متجاوزین در اختیار نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نبوده، کلیه اطلاعات موردنیاز در حین نبرد به دست می‌آمد.
در محور چهارزبر، نیروهای سپاه و بسیج با استقرار روی ارتفاعات چهارزبر راه پیشروی آنها را در جاده اسلام‌آباد – کرمانشاه سد نموده ضربات مهلکی را بر سر سازمان رزم منافقین وارد نمودند. آنها که با وعده‌های خیالی سرانشان به جمهوری اسلامی حمله نمودند به‌زعم خویش در پی ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی ایران در کوتاه‌ترین زمان ممکن بودند. به همین دلیل بسیاری از سران و مهره‌های اصلی فرقه رجوی در این عملیات شرکت داشته پس از شکست یا به هلاکت رسیده و یا به اسارت درآمدند.
پس از دستگیری بسیاری از عوامل رجوی در این عملیات، وجود کروکی‌های جماران در جیب آنها نشان از برنامه وسیع و متوهمانه آنها برای تصرف تهران در کوتاه‌ترین زمان ممکن را داشت.
صدام حسین، رئیس رژیم بعثی عراق، تصور می‌کرد با حمله مجدد به خاک ایران و با به‌کارگیری نیروهای رجوی، ایران در وضعیتی قرار خواهد گرفت که برای رهایی از آن و سد تهاجم نظامی دشمن، حاضر است به رژیم بعثی چک سفید بدهد و پای هر قراردادی را امضا کند ولی این‌چنین نشد. یک‌بار دیگر مردم ایران مشتاقانه به جبهه‌های جنگ روی آوردند و توانستند بار دیگر دشمن را از خاک خود برانند.
انتهای پیام
