تبریک به آقای کریم غلامی
خانواده و عشق، دشمن عقیدتی مجاهدین
بر خلاف ادعای رهبری مجاهدین که امکان تماس و ارتباط با خانواده ها را برای نیروهایش برقرار میکرده، نه تنها اینها شعارهای بی معنی و پوچ بوده است بلکه حتی برای کسانی که واقعا در یک شرایط خاص به سر می بردند کمترین حرکت انسانی نمی کردند، منجمله برادر و هموند عزیزم، آقای کریم غلامی که از بیست سال پیش تا به امروز شاهد سختی ها و زجرهای فراوان جسمی و روحی ایشان توسط سازمان مجاهدین و تشکیلات مافیایی آن بودم.
کریم غلامی از سال ۶۷ به بعد، بدلیل اصابت ترکش های فراوان در درون سازمان مجاهدین، دچار ضایعه نخاعی شد، از آن به بعد بدلیل هم خوان نبودن کریم با شعارها و رجز خوانی های مستمر رهبری مجاهدین، همیشه از داشتن کمترین امکانات رفاهی و روحی در سازمان محروم بود، منجمله با اینکه سازمان امکان ردیابی هر خانواده ای را داشت، اما هرگز برای کسانی که نور چشمی رهبری عقیدتی نبودند، کمترین شانسی وجود نداشت و کریم هم از این بی حرمتی، در امان نبود. اما خوشبختانه، در هفته های گذشته خانواده آقای غلامی بعد از بیش بیست و پنج سال از طریق سایت هایی که نوشته و عکس های ایشان منتشر میشود، خانواده شان توانسته اند ایشان را پیدا کنند و مادر پیر و چشم انتظار و همینطور خواهر و برادر ایشان، توانستند صدای او را بشنوند. این خبر یک تبریک و شاد باش به ایشان دارد و یک کور باد چشم بد خواهان، که همیشه در سالیان انسانها را از کمترین عواطف محروم کردند. امیدوارم، سایر دوستانی که تا بحال نتوانسته اند خانواده خود را پیدا کنند، هر چه زودتر چشم و دلشان روشن شود و همینطور آقای غلامی بتوانند با کمک دولت آلمان، با خانواده خود دیدار داشته باشند و رجوی ها هم روزی باید پاسخگوی این همه درد و سختی بیهوده که به انسانها وارد کردند باشند.
مهرداد ساغرچی ـ ۲۴.۰۶.۲۰۱۵
***
