چند وقت پیش «غلامعلی میرزایی» از اعضای جدا شده فرقه رجوی موفق شد بعد از سالها اسارت خانواده خود در ایران بر گردد.
همان روزِ برگشت آقای میرزایی، سران فرقه رجوی وحشت خود از خانواده ها را در اطلاعیه‌ای که از شیاد خانه شورای دست ساز رجوی صادر شده بود به نمایش گذاشتند. در اطلاعیه شورای دست ساز فرقه رجوی که به جهت بازگشت وی صادر شده بود بعد از کلی یاوه سرایی و سفسطه به یک نکته اساسی نا خواسته اعتراف کردند و نوشته اند: «غلامعلی میرزایی در سال ۹۶ در ارتباط با زن و پسرش در ایران قرار گرفت و برید!»
سران فرقه رجوی خاص مریم قجر بهتر از همه می دانند در صورتی که اعضای نگون بخت بتوانند با خانواده و دنیای آزاد تماس داشته باشند در اولین فرصت زنجیرهای اسارت ذهنی و جسمی را از دست و پای خود باز کرده و تصمیم به جدا شدن خواهند گرفت. به همین خاطر شخص مریم قجر داعشی و دیگر سران فرقه رجوی زمانی که در زندان بدنام اشرف در عراق بودند تمام انرژی خود را گذاشته بودند تا مانع تماس و ملاقات خانواده ها با عزیزان خود شوند. سران فرقه رجوی با فرستادن چماقداران خود با سنگ پرانی و فحاشی، ضرب و شتم خانواده ها و بستن درب مقر اشرف به روی خانواده ها مانع دیدار خانواده ها با اعضای اسیر شدند.
با اخراج فرقه رجوی از عراق و مستقر شدن فرقه رجوی در آلبانی یک عده از اعضا توانستند از فرقه جدا شده و خودشان تصمیم گرفتند در آلبانی بمانند یا به کشور دیگر بروند و عده ای هم تصمیم گرفتند از آلبانی به وطن و نزد خانواده های خود برگردند.
اما سران فرقه رجوی علی رغم درخواست خانواده ها برای ملاقات با عزیرانشان با پرداخت رشوه های کلان به مقامات آلبانیایی و با سفارش مقامات آمریکا، اسرائیل و عربستان از دادن ویزا به ایرانی ها جلوگیری کردند.
وحشت سران فرقه رجوی از ملاقات خانواده ها با عزیرانشان موضوعی است که سالیان سال جد اشده ها، بر اساس تجربه خود مطرح می کنند و سران فرقه رجوی هم بهتر از همه می دانند این موضوع باعث شده صدها نفر از فرقه رجوی در سال های گذشته جدا شوند.
اما چرا سران فرقه رجوی از بازگشت جدا شده ها به نزد خانواده های خود به سوزش جانکاه، یاوه سرائی و سفسطه می افتند جای بحث دارد.
زمانی که رجوی در اردوگاه های اهدایی صدام ملعون نشسست برگزار می کرد یکی از موضوعات بحث جدا شدن اعضا از فرقه بود. در آن زمان رجوی با بستن درب اشرف برای اعضایی که خواهان جدایی بودند شرایط را هر روز سخت تر می کرد.
رجوی در سال ۷۲ در نشست داخلی بعد از تهدید کسانی که می خواستند جدا شوند گفت، فرستادن کسانی که بریده و خواهان جداشدن هستند به اردوگاه «رومادی» نزد صاحب خانه ( صدام ملعون) برای ما مسئله سیاسی درست می کند و لذا از این به بعد کسی خواهان جدایی از سازمان باشد را به اردوگاه رومادی نمی فرستیم، نفر باید صبر کند تا ما حکومت را سرنگون کنیم بعد آن نفر پی کارش برود!
سال ۷۴ رجوی درنشست های موسوم به حوض، رجوی قانون فرقه گرایانه و من در آوردی خود را به شیوه دیگر برای کسانی که می خواستند از فرقه رجوی جدا شوند ابلاغ کرد و گفت: «هر کس خواهان جدایی از سازمان هست مدتی در اردوگاه اشرف در زندان می ماند تا اطلاعات او بسوزد و بعد آن نفر را به مرز ایران و عراق برده و به داخل ایران می فرستیم و نفر برود نزد ۷۰ ملیون خلق قهرمان زندگی بکند!»
سال ۷۵ با برگشت مریم قجر داعشی از فرانسه به عراق، رجوی در نشست درونی قانون خود را باز تغییر داد و گفت: «از این به بعد هر کس بخواهد از سازمان جدا شود به مرز ایران و عراق هم نمی فرستیم! باید نفر دو سال در اشرف در زندان بماند و بعد آن، نفر به جرم ورود غیر قانونی به عراق تحویل زندان ابو غریب داده می شود و جرم ورود غیر قانونی به عراق هم هشت سال زندان هست و بعد دولت عراق تصمیم می گیرد نفر را به عنوان جاسوس محاکمه کند یا با زندانیان عراقی در ایران تبادل کند.»
بدین شیوه رجوی می خواست از خروج و جدا شدن اعضا جلوگیری کند. اما اخیرا بازگشت غلامعلی میرزایی به آغوش خانواده، سران فرقه را وا داشته تا لگدی به قبر نداشته رجوی روح پلید بزنند.
مریم قجر و دیگر سران که در نشست درونی زمان صدام از قوانین فرقه گرایانه رجوی حمایت می کردند و فرستادن اعضایی که خواهان جدا شدن از فرقه رجوی بودند را برخورد درست انقلابی می نامیدند با یاوه سرائی و سفسطه ادعا کردند که رفتن «میرزایی» به داخل ایران و نزد خانواده برای خوش خدمتی و همکاری با حکومت ایران می باشد!
می گویند دروغگو کم حافظه است راست گفتند. مگر رجوی روح پلید نمی گفت هر کس می خواهد از سازمان بریده و جدا شود باید به داخل ایران فرستاده شود. خوب حال که هر کس مسیر زندگی خود را بعد از جدا شدن از فرقه رجوی انتخاب می کند و نزد خانواده خود بر می گردد باز چرا سران فرقه به سوزش جانسوز و جانکاه افتاده اند.
جواب در یک کلام می باشد. سران فرقه می ترسند با باز شدن راه برگشت اعضای جدا شده به نزد خانواده های خود امیدی در دل اعضای اسیر در اسارتگاه «اشرف۳» به وجود آید و بدانند در صورت جدا شدن از فرقه رجوی می توانند به وطن و نزد خانواده خود بر گردند.
به همین خاطر مریم قجر داعشی و دیگر سران فرقه با پرداخت رشوه های کلان به بعضی از مقامات آلبانیایی سعی می کنند مانع خروج اعضای جدا شده از این کشور شوند.
البته مریم قجر و سران فرقه رجوی با تمام تلاش نخواهند توانست به اهداف پلید خود برسند. انتخاب آزادِ مسیر زندگی اعضای جدا شده و به طور خاص رسیدن خبر زندگی آزاد جدا شده ها لرزه به استخوان های رجوی مفقود القبر و مریم قجر داعشی می اندازد. سران فرقه رجوی بدانند خانواده ها و جدا شده های واقعی از فرقه رجوی تا آخرین نفس برای رهایی اعضای اسیر تلاش خواهند کرد.
یادداشت از: محمد رزاقی- پاریس
انتهای پیام
