به گزارش فراق، به نقل از انجمن نجات مرکز اراک، در نامه سید مجتبی، خطاب به عموی خود، سید محمد حسینی آمده است:
عمو جان سلام
امیدوارم که حالت خوب باشد. چندین سال است از شما خبری نداریم و نمی دانیم در چه وضعیتی به سر می برید و نمی دانم از چه طریقی با شما تماس بگیرم. خیلی دنبال کردم راهی پیدا کنم که بتوانم با شما تماسی داشته باشم ولی متاسفانه راهی پیدا نکردم. واقعا حیف نیست تمام عمرت را از بین بردی. خانواده ات را از بین بردی. زنت که در فرقه است را از بین بردی و مهم تر از همه فرزندانت را آواره کردی. برای چه هدفی؟ به کجا رسیدید؟
سایر عموهایم همین را می گویند. جای شما همیشه در کنار ما خالی بوده است. شما هم که هیچ تماسی با ما نمی گیری. ما را فراموش کردی ولی ما شما را هیچ وقت فراموش نمی کنیم. من کم و بیش در جریان خبرهای مربوط به شما هستم. در حال حاضر شما در آلبانی زندگی می کنید. شرایط کشور آلبانی با کشور عراق فرق می کند. سئوالم از شما این است در کشوری آزاد زندگی می کنید چرا به شما اجازه نمی دهند تماسی با خانواده های خود بگیرید؟ عمو جان سعی کن با ما تماس بگیری، ما نگران شما هستیم. بیش از این نمی خواهم وقتت را بگیرم. ما همچنان منتظر تماس و آزادی شما هستیم .
به امید آن روز نزدیک
انتهای پیام
