فرقه دجال رجوی در راستای اقدامات ضد بشری و جلوگیری از ملاقات خانواده ها علیه آنها پرونده ساخته و فضای فشار بر اعضا را نیز بیشتر کرده است.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق بنا به خبرهای رسیده، سران فرقه با جلوگیری از دسترسی اعضا ناراضی به کمیسیاریای ملل متحد و مجامع بین المللی مانع خروج آنها از قلعه مخوف مانز می شوند.
آنها به پشتوانه کانال های آمریکایی در آلبانی، هراس افکنی نموده و علیه منتقدین، جداشدگان و رسانه های آزاد دست به توطئه های مختلف می زنند اما در این میان، روشنفکران و اهالی مطبوعات و رسانه های آزاد اندیش هم هستند که فریب تهدید و رشوه منافقین را نمی خورند و خوشبختانه تا کنون چندین بار به افشای حقایق درونی فرقه پرداخته اند.
اخیرا نیز یکی از خبرنگاران و روشنفکران آزاد اندیش آلبانی به نام دکتر اولسی یازیچی اقدام به مصاحبه با یک مادر قهرمان به نام ثریا عبداللهی نمود.
خانم عبداللهی در این مصاحبه مهم و تاریخی دست به افشاگری گسترده علیه منافقین زد و واقعیات دردناک و مصائب خانواده های فرقه را به روشنی و با استدلال و مستند بیان کرد.
وی در طی مصاحبه نکته مهمی اشاره کرد و گفت: دولت آلبانی موظف است مکانی را برای ملاقات خانواده های اسیران فرقه رجوی با عزیزان خود در این کشور آماده کند.
در این رابطه بیشتر بخوانید:
خانم ثریا عبداللهی مادر امیراصلان حسن زاده در گفت و گو با دکتر اولسی یازیچی، خبرنگار مستقل در آلبانی توطئه ها و جنایت های فرقه رجوی در مورد اعضا و جداشده ها را شرح داد و خاطرنشان نمود مادران اسیران فرقه رجوی تا رهایی تمامی اسیران لحظه ایی دست از تلاش نخواهند کشید.
این مادر هم چنین در طی مصاحبه شرح داد که چگونه در حالی که پسرس به قصد مهاجرت به ترکیه رفته بود توسط باند آدم ربایی رجوی ربوده و به زندان اشرف منتقل گردید و سال ها از وی بی خبر بود تا اینکه از طرف انجمن نجات متوجه می شود فرزندش را به طور غیرقانونی و بدون اطلاع خانواده به عراق بردند. خانم عبداللهی علیرغم چهار سال حضور در پشت درب های کمپ اشرف و بیش از ۱۸ سال قطع ارتباط با فرزندش توسط فرقه اجازه تماس و دیدار با او را ندارد.
خانم عبداللهی در مصاحبه اخیر متذکر شد که پس از یک دهه تلاش خانواده های دردمند متاسفانه تا کنون هیچ گونه جوابی از مجامع بین المللی دریافت نکرده و کمپین درخواست رسمی دیدار بیش از ۱۱ هزار خانواده و وابستگان آنها به نهادهای حقوق بشری در کشور آلبانی، دولت و مجلس آلبانی هم تا کنون بی جواب مانده است.
این سرگذشت دردناک صدها تن است که بسیاری از آنان با سرنوشتی مشابه فرزند خانم عبداللهی از ایران و یا کشورهای منطقه مانند پاکستان امارات و ترکیه که قصد مهاجرت داشتند توسط باند فرقه فریب خوردند و به بهانه تهیه پاسپورت و حل و فصل امورات پناهندگی دزدیده و آنها را به عراق بردند و سال ها ست که در کمپ های منافقین اسیرند و اجازه تماس و ملاقات حتی با حضور مجامع بین المللی ندارند.
متاسفانه با آنکه فرقه رجوی سالهاست به عنوان یک سازمان تروریستی و فرقه ای شناخته شده و بیش از ۳۰ سال است از تماس اعضایش با جهان خارج و خانواده و مجامع بین المللی جلوگیری می کند و در گزارشات مکرر نماینده حقوق بشر، از جمله مارتین کو بل، گزارش رند (منتشر شده از طرف پژوهشکده آمریکایی) و هزاران گزارش و افشاگری مستند از طرف جدا شدگان روند فرقه ای و محدودیت های خشن و فیزیکی و سایر جنایت های آنان قید شده است. اما سالهاست که سران مجامع بین المللی، کمیسیاریای ملل متحد و ارگان های حقوق بشری چشم خود را به روی این حقایق بسته و در رفع مشکلات خانواده ها، جدا شدگان و پژوهش در امور فرقه گرایانه آنها اقدام عملی انجام نمی دهند.
در آلبانی، طبق قوانین کمیسیاریا قرار بود که ارتباط اعضا مستقل و انفرادی با کمیسیاری پناهندگان ملل متحد باشد و آنها در ریل پناهندگی قرار گرفته و بتوانند برای زندگی و آینده خود تصمیم بگیرند. اما سران فرقه در طی مدت کوتاهی با همدستی با افرادی در دولت آلبانی و در قبال ارائه خدمات جاسوسی به دول غربی و با پشتیبانی آنها، دولت آلبانی را مجبور به سکوت و چشم بستن بر روی اعمال خود نمودند. آنها دسترسی اعضا را به کمیسیاریای ملل متحد در آلبانی قطع کردند و کلا باعث شدند تا حدود زیادی بساط آنان جمع شود و بر طبق روش جاری فریبکارانه معمولی که دارند با ترفند های مختلف، افراد مشخصی را جهت نماینده کل اعضا به اینگونه مجامع معرفی می کنند و می گویند افراد ما نیازی به سرکشی، دیدار و اقدامات کمیسیاریا و ارگان های حقوق بشری ندارند و موضوعات مالی و حقوقی خود و حتی جدا شدگان را پیگیری می کنیم. با همین تبانی، فشارها، محدویت ها و قطع ارتباط اعضا ادامه دارد و در راستای همین فعالیت های غیر قانونی در آلبانی نیز چون عراق، افرادشان را به قلعه ای در خارج شهر منتقل کردند تا بتوانند آنها را زیر کنترل و رصد بیشتری داشته باشند.
هم چنین در مورد جدا شدگان مانع پیشرفت ریل پناهندگی، مانع پرداخت حقوق پناهندگی و عدم دسترسی به سایر امکانات حقوقی می شوند و در واقع سعی می کنند اعضایی که جدا می شوند، نتوانند مدارک هویتی دریافت کنند و به لحاظ مالی مشکلات شان حل شود و به تهدید فیزیکی آنان اقدام می نمایند و از یک تا هزار نفر هم که جدا شوند در عرض ۲۴ ساعت از طرف فرقه مزدور و جاسوس ایران اعلام می شوند تا هم انتقام بگیرند و هم جهت تبلیغات درونی و ایجاد ترس و نگرانی فضای تخیلی باوری از بی آیندگی ایجاد نمایند تا موجبات جلوگیری از خروج و جدایی را فراهم سازند.
در پایان خانواده ها همچنان از تمامی مقامات بین المللی، خبرنگاران مستقل و آزاد اندیش، دولت آلبانی، کمیسیاریای ملل متحد و سازمان های حقوق بشری می خواهند به درخواست های خانواده ها جهت دیدار و مشکلات جدا شدگان بپردازند.
انتهای پیام / فراق
