فراق: قبلا گفته بودیم که یکی از حربه های فرقه رجوی که در آن تخصص خاص و ویژه ای دارد، فرافکنی و هذیان گویی است.
به راحتی می توانید این موضوع را در تمام برنامه های تصویری، صوتی و، نوشتاری فرقه رجوی مشاهده و لمس نمود. در مطالب قبلی نمونه هایی از فرافکنی های فرقه رجوی را خدمت شما عرض کرده و گفته بودم، این بار نیز می خواهم یک نمونه دیگر را که خیلی خیلی با آن مواجه می شوید برایتان باز کنم تا ببینید که اصل داستان چیست.
واژه ای هست به نام «مزدور»، از این واژه به کرات شما در فرهنگ فرقه رجوی می شنوید. همه عالم و آدم مزدور هستند و تنها کسانیکه مزدور نیستند سران باند تبهکار فرقه رجوی هستند.
بپردازیم به اینکه مزدور چه کسی و یا چه کسانی هستند؟
در اصل و اساس و به زبان ساده مزدور به کسی گفته می شود که کار می کند و در مقابل کارش اجرت دریافت می کند اما نگاهی بیندازیم به فرهنگ مورد استفاده فرقه رجوی تا ببینیم که آنها چه می گویند.
«به کسی گفته می شود که در خدمت بیگانگان بوده و علیه آب و خاک و ملت خودش اقداماتی انجام بدهد که باعث ضربات جانی و مالی و حتی روحی و روانی گردد.»
حتما خواهید گفت تعریف فوق شامل خود فرقه رجوی می شود که بله دقیقا درست حدس زده اید. کمی این موضوع را باز کنیم: برخی همچون فرقه رجوی از به کار گیری مستمر این واژه ریگی به کفش دارند که با تبلیغ و اشاعه این واژه می خواهند افکار عمومی را از جانب خود منحرف و به سمت دیگری هدایت کنند. یا این که تبلیغاتچی های ایدئولوژیک هستند که معمولا از کشورهای بیگانه تغذیه تئوریک و ایدئولوژیک و مالی می شوند، یا این که سیاست کاران ماهری هستند که بنا بر توصیه استعمارمی کوشند تا همچنان جامعه در خودفریبی و خودسانسوری باقی بماند و آنان بر خرِ مراد خود باقی بمانند.
فرقه رجوی از واژه مزدور به مثابه سلاح استفاده می کند. از نظر آنان مزدور یعنی دشمن و دشمن هم در حد خانواده ها و انسان های ساده جامعه هستند که معمولا یا پاسبان هستند و یا سرباز و یا خدمتکاران این آب و خاک و غیره. کسانی که مزد اندکی می گیرند، اما از آن جا که در صف مقدم و به صورت علنی حضور دارند مزدور نامیده می شوند، در واقع سد راه توسعه فرقه گرایی هستند و خشم رهبران فرقه را در می آورند. از نگاه رادیکالیسم و افراطی گری، این موانع مزدور شمرده می شدند و باید از بین بروند. اگر قرار بر این باشد در کشوری مثل ایران، همه مردم ایران و به دنبال آن همه مردم جهان می بایست مزدور باشند.
گفتم که تعریف ساده مزدور چیست، یعنی کسی که کار می کند و مزد کارش را دریافت می کند پس تمام کارگران و زحمتکشان جهان مزدورند ولی در سیاست این گونه نیست. در سیاست و در حیطه حقوق بشر، مزدوری معنا و مفهوم دیگر و بدتری دارد که فرقه رجوی تلاش می کند از آن به عنوان یک سلاح استفاده نماید و اطرافیان خودش را با این کلمه بترساند، به عبارتی یک چتر حفاظتی از این کلمه برای خود ایجاد می کند.
فرقه رجوی آن چنان از این واژه استفاده می کند که هر کس با شنیدن این کلمه ابتدا کمی بدنش می لرزد و بعد به خودش شک می کند و بعد تلاش می کند که از این واژه فاصله بگیرد. خب، به این می گویند فرافکنی زیرکانه.
اگر طبق فرهنگ خود آنها یعنی فرقه رجوی حساب بکنیم که مزدور کیست، به این نتیجه خیلی ساده خواهیم رسید که مزدور اصلی خود فرقه رجوی و اعوان و انصارشان هستند که بیست و چهار ساعته در خدمت آمریکا و اسرائیل و کشورهای خارجی هستند. در طول تاریخ کهن ایران چه وقت آمریکا دوست ایران بوده که اکنون باشد؟ مگر همه ملت های جهان نمی دانند که ظالم کیست و مظلوم کیست؟ مگر برای کسی پوشیده است که آمریکا همواره جهانخوار بوده و علیه ملت های جهان عمل می کند؟
پس اگر این درست است به وضوح باید گفت که هر آن کسی که با آمریکا دست به یکی می کند، یک دشمن و یک وطن فروش است. از تعریف خودِ سران فرقه رجوی مزدور است.
فکر کنم تا اینجا متوجه شده باشید که اکنون بدانید که مزدور اصلی و واقعی کیست؟
یادداشت از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام / فراق
