بنده از واژه زندان «آشوویتس» به کرات در نوشته هایم استفاده کرده و در یک شبیه سازی گفته ام که کمپ ها و اسارتگاه رجوی دست کمی از زندان آشوویتس هیتلر ندارند، زیرا تداعی کننده خاطرات بسیار وحشتناکی می باشد که بشریت در تاریخ به خود دیده است.
در زیر مروری می کنیم بر زندان واقعی «آشوویتس» (آشوویتز) تا ببینیم که این اردوگاه کار اجباری آلمان نازی واقعا شباهت دارد با زندان های رجوی یا که نه، من دارم اغراق می کنم و بهتان می زنم.
نگاهی اجمالی به تاریخچه اردوگاه های کار اجباری «آشوویتس» که بعدا به اردوگاه های مرگ هیتلری تبدیل گشت:
بزرگترین و مجهزترین اردوگاه کار اجباری آلمان نازی بود که در طول اشغال لهستان توسط نازی‌ها ساخته و تجهیز شده بود.
«آشوویتس» شامل سه اردوگاه اصلی بود :
اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم سوزی که برای اولین بار در این اردوگاه به طور گسترده راه‌اندازی شدند. این مجموعه اردوگاه‌ها تقریباً در ۳۷ مایلی غرب شهر کراکوف لهستان، نزدیک به مرز آلمان- لهستان (پیش از جنگ) در سیلسیا قرار دارند. منطقه‌ای که آلمان نازی پس از تهاجم و غلبه بر لهستان در ۱۹۳۹ میلادی به صورت موقت آن را ضمیمه خاک خود نموده بود.
مقامات اس. اس، سه اردوگاه اصلی شرح داده شده را نزدیک به شهر لهستانی اوشوین‌چیم بنا کردند:
آشویتس ۱ در ماه مه ۱۹۴۲ میلادی
آشویتس ۲ در اوایل ۱۹۴۲ میلادی
آشویتس ۳ در اکتبر ۱۹۴۲
در مجموع نزدیک به چهار میلیون نفر در خلال سال های جنگ جهانی دوم ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ به دست قوای اس.اس. آلمان نازی به فرماندهی سرهنگ رودلف هوس و همکارانش (دکتر یوزف منگله و تنی چند) در این اردوگاه کشته شده‌اند که بالغ بر ۹۰ درصد آن‌ها را یهودیان تبعیدی و مابقی را زندانیان سیاسی لهستانی – اسرای جنگی شوروی – کولی‌های اروپایی وسایر اسرای جنگی متفقین تشکیل می‌دادند.
این اردوگاه در سال ۱۹۴۵ میلادی به وسیله نیروهای ارتش سرخ شوروی به فرماندهی ژنرال ژوکوف از دست قوای آلمان نازی آزاد گردید. امروزه مجتمع سه‌گانه اردوگاه آشویتس به صورت شاهد تاریخ جهت بازدید جهانگردان از سراسر جهان درآمده‌است.
در سال ۱۹۷۹ میلادی، سازمان یونسکو ( سازمان میراث فرهنگی جهانی ) این اردوگاه را به عنوان «نماد بی رحمی انسانی نسبت به هم نوعان خود در قرن بیستم» در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار داد. سالانه هفتصد هزار نفر از این اردوگاه مرگ و کار اجباری بازدید به عمل می آورند.
تا سال ۱۹۹۰ میلادی تابلویی در ورودی اردوگاه آشویتس توسط دولت لهستان نصب شده بود که شمار کشته‌شدگان در این اردوگاه را چهار میلیون نفر عنوان می‌کرد. در این سال، تابلوی جدیدی در محل گذاشته شد که تعداد کشته‌شدگان را عدد دقیق‌تر یک و نیم میلیون نفر معرفی کرد.
بله دوستان عزیز ، همانطور که می بینید شباهت زیادی وجود دارد، به ویژه در زمانی که فرقه رجوی در عراق و در کمپ های موسوم به اشرف و لیبرتی مستقر بود .
من کمپ موسوم به «مانز» را که اکنون فرقه رجوی در آن ساکن می باشد را فقط در حد عکس های هوایی دیده ام ولی از اسمی که برایش انتخاب کرده اند، « اشرف ۳» کاملا معلوم است که دقیقا مثل همان اشرف در عراق درست کرده اند، با همان خصلت ها و خصوصیات ضد انسانی که اشرف عراق داشت. همین که آن زمان اجازه داده نمی شد که انسانها با خانواده هایشان و به دنبال آن با دنیای بیرونشان ارتباط برقرار کنند، می شود فهمید که کمپ اشرف زندان و اردوگاه های مرگ و کار اجباری «آشوویتس» رجوی بود. ما در آن زمان به کمپ اشرف می گفتیم «لعنت آباد».
مگر در اردوگاه مرگ «آشوویتس» هیتلری چکار می کردند ؟ در قدم اول به اسارت در آوردن فکری و جسمی و ذهنی و بعد قطع هر گونه ارتباط مادی فرد با دنیای بیرون بود. اجازه نمی دادند که کمترین ارتباطی با انسان های دیگر و پیرامونش برقرار کند یعنی منزوی کردن افراد به شدیدترین شکل ممکن. قطع از همه احساسات و عواطف انسانی و در نهایت مرگی به شکل خشونت بار و ضد انسانی.
هم اکنون نیز انسان ها را در کمپ موسوم به اشرف ۳ می کشند و به اسم بیماری و خفگی در آب و غیره حذف فیزیکی می نمایند. دوستان عزیز به خاطر دنیای ارتباطات و فناوری های موجود خیلی از آن جنایت ها به آن شکل انجام نمی شود، اتفاقا از پیچیدگی خاصی برخوردار شده اند و فقط نحوه انجامشان فرق کرده است بنابراین می بینید که انتخاب این اسم برای کمپ ها و یا همان اردوگاه های اجباری کار و مرگ رجوی بی سبب نبوده و بسیار شباهت دارند.
بنابراین با عزمی دو چندان و اراده ای فولادین باید این کمپ ها و اردوگاه های مرگ را از هم پاشاند، برچید و اسرای در زنجیر فکری و ذهنی و جسمی را نجات داد.
گزارش از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام / فراق
