«من یادم هست که رجوی یکی از نفرات مسیحی به نام «فیلیپ یوسفیه» را مجبور به ترک دین مسیحی کرد.»
همه ساله مریم عضدانلو سرکرده فعلی فرقه تروریستی رجوی با شرکت در مراسم یک کلیسا در پاریس مدره نمایی کرده و سعی می کند خودش را صلح طلب جا بیاندازد اما امسال چون دولت فرانسه و شهروندان شهر پاریس چنین اجازه ای به او نداده اند مجبور شده در تیرانا مرکز کشور آلبانی این حرکت نمایشی را انجام دهد.
همه از میلاد عیسی مسیح مبشر آرامش و آزادی خوشحال هستند و من هم به همه مسیحیان جهان به خصوص هم وطنان مسیحی ام از صمیم قلب تبریک می گویم ولی نکته جالب برای من این است که مریم عضدانلو سرکرده یک گروه تروریستی در کلیسا چکار می کند.
او که به همراه شوهر مفقودالاثرش ۱۸۰ درجه خلاف آرمان های والای عیسی مسیح هستند و نه تنها هیچ بویی از صلح و آزادی و آرامش نبرده است بلکه به استراتژی خشونت و ترور ایمان دارد و بدان عمل می کند و با همین استراتژی جان هزاران نفر از مردم ایران و نیروهای خود را گرفته است.
وی در حالی به کلیسا رفته و به مسیحیان، کریسمس را تبریک می گوید که در ارتش به اصطلاح آزادی بخش خود حتی یک مسیحی را تحمل نمی کرد. من یادم است رجوی چند نفر مسیحی که در سازمان بودند را تحت فشار قرار داد تا مسلمان شوند و رهبری عقیدتی مسعود رجوی را بپذیرند و باز در این رابطه به یاد دارم که یکی از نفرات مسیحی به نام «فیلیپ یوسفیه» را مجبور به ترک دین مسیحی و وادار کرد که نماز بخواند، بعد هم او را در یک تیم عملیات تروریستی به داخل کشور فرستاد که تا کشته شود و او را شهید راه رهبری عقیدتی نام نهد و دکان شهید سازی اش را رونق ببخشد.
به خاطر دارم دوستان دیگر مسیحی را آنقدر تحت فشار قرار داد که مجبور به جدایی از فرقه شوند . دوستانی نظیر نوریک ماناسیان و یا دوست عزیزم ادوارد ترمادو که بعد از تحمل زندان و شکنجه در این سازمان فقــط بخاطر اینکه حاضر نشد دین خود را عوض کند که خدا را شکر اکنون از این فرقه جهنمی رهایی یافته و در اروپا به سر می برد.
حالا دوستان با عملکرد ضد آرمان های عیسی مسیح، مریم عضدانلو سرکرده فعلی فرقه تروریستی رجوی جایی در کلیسا دارد؟ مسلما چنین نیست ولی از آنجایی که سران فرقه تروریستی رجوی و به طور خاص مریم عضدانلو سرکرده فعلی این فرقه مرزهای وقاحت و پر رویی را در نوردیده اند با کمال پر رویی در چنین مراسم شرکت می کنند تا چهره کریه خود را بزک کنند.
یادداشت از: علی جهانی فرد
انتهای پیام