جایگاه فرقه رجوی در آلبانی از نگاه پژوهشگر امور بین الملل

گزارش پیش رو به حضور فرقه رجوی و وضعیت آنها در آلبانی می پردازد.

به گزارش فراق، تحلیل زیر توسط «رابرت فانتینا» ROBERT FANTINA  یک پژوهشگر برجسته بین الملل به زبان انگلیسی منتشر شده است  که در زیر ترجمه آن را می خوانید:

سازمان مجاهدین خلق در واقع یک فرقه تروریستی تلقی می گردد که در آلبانی اقامت داشته و برای سرنگونی حکومتی تلاش می کند که تاکنون مرتکب هیچ اقدام خطاکارانه ای علیه آلبانی نشده است.

بر این اساس باید گفت که اکثریت شهروندان آلبانیایی هیچ همنوایی و موافقتی با این فرقه که وظیفه اصلی اش راه اندازی جنگ و اعمال تروریسم علیه یک کشور خارجی است ندارند. اقدامات ارتکابی توسط این فرقه مطابق قوانین کیفری آلبانی و قانون اساسی این کشور اقدامات مجرمانه و قابل مجازات محسوب می گردند.

مجاهدین خلق با فریب و نیرنگ وارد آلبانی شده اند. سیاستمداران آلبانی همچون پاندلی ماژکو، فاتمیر مدیو، سالی بِریشا و امثالهم بدون آنکه از مردم آلبانی نظرخواهی کنند از آمریکا درخواست میزبانی این گروه را کردند. مثل این میماند که سران آلمان بخواهند سربازان و فرماندهان داعش را وارد آلمان کنند و بدون نظرخواهی از شهروندان خود از آنها میزبانی کنند.

اولین گروه از اعضای مجاهدین خلق در سال ۲۰۱۳ وارد آلبانی شدند اما بخش اعظمی از آنان در سال ۲۰۱۶ یعنی پس از آنکه وزیر امور خارجه وقت آمریکا جان کری، حضور گسترده آنان در خاک آلبانی را اعلام نمود به این کشور وارد شدند. ورود این فرقه به آلبانی هراس گسترده ای در این کشور ایجاد نمود. جایی که بسیاری از رسانه ها، تحلیلگران امنیتی، ژورنالیستها و افکار عمومی اقدامات فریبکارانه ای که سبب ورود مجاهدین خلق به آلبانی شده بود را محکوم کردند.

از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ بحث های بسیاری (بصورت مکتوب و دیداری) علیه فرقه رجوی و نیروهای داعش در رسانه های آلبانی ایجاد گردید. حتی اداره مسئول مبارزه با افراط گرایی در ژانویه ۲۰۱۸ مجاهدین خلق را به عنوان یک سازمان افراط گرا (تندرو) طبقه بندی کرد. ماهیت عجیب سازمان که بعنوان یک فرقه که اعضای آن (که مجاهدین نامیده می شوند) بصورت ایزوله و منفک از جهان زندگی کرده،  حیات مدنی (غیرنظامی) را رد کرده و مستمرا به دنبال جهاد علیه ایران هستند و میان شهروندان صلح دوست آلبانیایی (به همان شیوه داعش علیه مردم جهان) هراس افکنی می کنند. به همین دلیل در سالهای اخیر بسیاری از ژورنالیستها و فعالان سیاسی از دولت اِدی راما (نخست وزیر آلبانی) انتقاد کرده و به خاطر تبدیل آلبانی به پناهگاهی برای تروریستها مورد سرزنش و تقبیح قرار داده اند.

در سه سال گذشته مجاهدین خلق بخاطر حملات علیه ژورنالیستها، رسانه ها و افرادی که در مورد فعالیت های این گروه تحقیق و بررسی می کنند در جامعه آلبانی بسیار رسوا و بدنام گشته است. فراری های سازمان و رسوایی آنان، آلبانیایی های متنفر از گذشته استالینیستی کشورشان را هراسانده است. زمانی که آلبانیایی ها شبیه آنچه فرقه مجاهدین خلق در حال حاضر با اعضای خود می کند تحت شستشوی مغزی و ایزوله و در انزوا از جهان بیرونی بودند.

مجاهدین خلق بدوا هنگام ورود به آلبانی در تیرانا مستقر شدند. بسیاری از اعضای آن (که سالها در عراق در انزوا نگه داشته شده بودند) بصورت گسترده اقدام به فرار کردند. برخی از آنها حین تلاش برای ورود به اروپای غربی توسط پلیس مرزی دستگیر شدند. افشای ماجرای پناهندگان حاضر در آلبانی که نمایانگر تاکتیک های شستشوی مغزی و افراطی سازی سازمان علیه اعضای خود است جامعه آلبانی را در شوک عمیقی فروبرد.

سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ برای سازمان بسیار بحرانی بود چراکه سازمان با فرار برخی اعضا و افشاگریها از سوی خانواده های آنان (که در تلاش برای نجات عزیزان خود از چنگال این سازمان به آلبانی آمده بودند) مواجه گردید. لذا رهبری سازمان برای متوقف ساختن این ماجرا به اقدامات زیر متوسل شد:

۱_ سازمان اعضای خود را از تیرانا به کمپ شبه نظامی مانزا (که اینک بعنوان اشرف ۳ شناخته می شود) منتقل نمود. جایی که اعضا تحت مراقبت شدید قرار گرفته و اجازه تردد خارج از کمپ را ندارند.

۲_ رهبران سازمان از سیاستمداران آمریکا و انگلیس تقاضا کردند تا در امور آلبانی مداخله کرده و از مقامات آلبانی نیز درخواست کردند تا به هیچیک از خانواده های اعضای سازمان اجازه ورود و ملاقات با بستگان خود را ندهند. خانواده های اعضای سازمان بعنوان نمایندگان حکومت ایران شناخته شده و حکومت آلبانی دستور داد تا از ورود آنها به این کشور ممانعت بعمل آید.

۳_ سازمان اخبار جعلی را در سطح آلبانی و اروپا منتشر می کرد با این ادعا که ایران درصدد اعزام تروریست ها جهت کشتن اعضای سازمان است و به این دلیل حکومت آلبانی را وادار کرد که از آنها در وضعیت مطلقا ایزوله شده از جهان بیرونی محافظت کرده و رسانه ها را از تحقیق و هرگونه واکاوی مایوس ساخت.

۴_ رهبران سازمان با این ادعا که اگر مصاحبه ای صورت بگیرد اطلاعاتی بازگو خواهد شد که مورد سواستفاده دولت ایران برای کشتن آنها قرار خواهدگرفت، از رسانه های محلی خواستند تا هرگز مصاحبه یا گزارشی از آنها به عمل نیاورده و نیز نام ها و فعالیت های آنان را افشا نکنند. به رغم آنکه موفق به ساکت کردن رسانه آلبانی گردیده اند، اما در مورد رسانه های غربی (که به وفور در مورد آنها گزارش منتشر می کنند) چنین رویکردی وجود ندارد!

۵_ سازمان یک همکاری شرم آور با دفتر کمیساریای عالی پناهندگان در آلبانی و دولت آلبانی برقرار نمود که هر عضو آن که از کمپ گریخته و سعی در نجات خود از افراط گرایی نماید توسط کمیساریا و مقامات آلبانی با قطع کمک های اعطایی و رد پناهندگی سیاسی و دریافت اجباری مدارک کار و مسافرت مجازات گردد. در چند کلمه باید این گونه گفت که اگر اعضا از سازمان افراط گرای خود روی بگردانند به تحمل گرسنگی تا مرگ محکوم خواهند شد.

۶_ آنها با برخی رسانه های آلبانی همچون«News  24 » و «vizion + » همکاری دارند و به خبرنگاران آن در ازای حمایت و تبلیغ ادعاهای دروغین خود که ایران یک دولت تروریست است که به دنبال کشتن مجاهدین خلق است، مبالغ کلانی پرداخت می کنند. مالکان News 24 و vizion + اجازه هیچ بحثی در تلویزیون های خود در مورد اینکه مجاهدین خلق چه می کنند و چگونه اخبار جعلی منتشر می کنند را نمی دهند و بدون مدرک و خلاف واقع به مخالفان سازمان حمله می کنند. تا آنجا که خبرنگارانی مثل سوکول بلا Sokol Balla که رویدادهای مرتبط با مجاهدین خلق را پوشش می دهد حتی فیلم مستندی که اعضای سازمان را در مقام جنگجویان آزادیبخش معرفی می کند، تولید کرده است.

۷_ مقامات سازمان از مقامات آلبانیایی درخواست کردند تا همه مراکز مذهبی شیعه در این کشور را که با ایران مرتبط هستند تعطیل کرده، حساب های بانکی آنها را مسدود و همه ایرانیان را از آلبانی اخراج کنند. مقامات آلبانیایی هم این درخواست ها را اجابت کردند یک بنیاد قرآنی، یک دبیرستان خصوصی و بنیاد فلسفی رومی که در همکاری با نهادهای مذهبی و دانشگاههایی در ایران بودند همگی تعطیل شدند. صدها آلبانیایی شغل خود را ازدست دادند، دانش آموزان از تحصیل محروم شدند، بسیاری از ایرانیان (غیر از هواداران و سمپاتهای سازمان) به کشور خود دیپورت شدند و برخی پروژه های تحقیقاتی و انتشارات کتاب لغو شدند، انجمن بکتاشی Bektashi آلبانی و دیگر طریقت های صوفیانه که بلحاظ تاریخی روابط بسیار نزدیکی با ایران داشتند همگی مجبور به قطع روابط با ایران شده و دیگر از متفکران مذهبی شیعه به کشور آلبانی دعوت نمی شوند.

ترجمه از: دکتر نواب محمدی

انتهای پیام / فراق