متوجه شدم که مادری در حال تدارکِ جشن تولد گرفتن برای پسرش است. خیلی تعجب کردم چون می دانستم پسر ایشان در نزدش نیست. سوالم شد با وجودی که می داند پسرش در یک مکانی دیگر و دورتر است برای چه تدارک جشن تولد می گیرد آن هم با وجود درد جسمی شدیدی که در ناحیه کمر داشت؟
اما با توجه به آشنایی نسبیم به قضیه این مادر و فرزندش، خیلی زود به پاسخ خودم رسیدم.
اما آن مادر چه کسی بود ؟
آن مادر کسی نبود به جز ثریا عبدالهی، مادری مقاوم و بی پروا که به خاطر عشق فرزندش دست به هر کاری زد و هر مصیبتی را به جان خرید تا بلکه بتواند فرزند اسیرش را از چنگال های خونین رجوی آزاد نماید. متاسفانه فرزند گرفتار خانم عبدالهی آن چنان در افکار شیطانی و تار عنکبوتی رجوی زندانی شده است که اجازه هیچ فکر کردنی را ندارد ولی مادر که به این راحتی از عشق فرزندش دست نمی کشد. چرا ؟ چون که او یک مادر است و در هر مناسبتی، در هر مکانی، در هر مجلسی و در هر فرصتی که بتواند اسم فرزندش را با صدای رسا و قوی فریاد می زند تا بلکه پسرش از خواب غفلت بیدار شده و به خود آمده و از اسارت رجوی خود را برهاند.
پیام ویدئویی ثریا عبداللهی مادر فداکار و چشم انتظار یکی از اسیران فرقه رجوی به فرزند خود: اصلان جان دلم خیلی برایت تنگ شده است
اما رجوی جنایتکار در حق این مادر و فرزند چه کارهای زشت و اعمال شنیعی که مرتکب نشد. از برچسب زدن ها و تهمت های ناروا علیه مادر امیر اصلان که هر کدام از آن تهمت ها در محاکم قضایی جرم دارد تا فشار مضاعفی که روی امیر اصلان وارد کردند تا او را بر علیه مادرش بشورانند. 《امیر》 را به پشت دوربین های تلویزیون آوردند و حرف های مفت، بی محتوا و در عین حال سمی را بر علیه مادرش گفتند. این مسائل اینجا متوقف نشد بلکه در ادامه این فشارهای طاقت فرسا علیه این مادر و فرزند، امیر اصلان را مجبور به تحصن و اعتصاب غذا کردند تا حدی که وی با وجود اینکه به لحاظ بدنی بسیار ورزیده و قوی بود تبدیل به یک انسان نحیف و ضیعف گردید.
دوستان ماجراهای این مادر و فرزند بسیار است. مادر در یک طرف در حال مبارزه و مقاومت و ایستادگی و در طرف دیگر داستان فرزندی که گرفتار افکار شیطانی رجوی ملعون شده است. متاسفانه هنوز این مبارزه بی امان ادامه دارد. در یک طرف ارتش جرار رجوی با عقرب های زهرآگین خودش و در طرفی یک مادری که به جز خدا امیدش به هیچ کس نیست و بی محابا در حال جنگیدن است تا که سر مارهای زهرآگین رجوی را بزند و دنیایی را از این بابت خلاص نماید.
اما عزیزان حتما که در طول زندگی هر کسی این را تجربه کرده است که مرز بین خواستن و نخواستن اندازه یک دم و باز دم است، اندازه یک پلک زدن است، نیاز به یک اراده دارد، نیاز به تکان خوردن دارد و این مادر قهرمان و اسطوره ای تمام تلاشش را معطوف کرده است که با صدایی قدرتمند پسرش، امیر اصلان را به خود آورده و از زندان رجوی برهاند.
جشن تولد امیراصلان عزیزمان در صورتی توسط مادرش گرفته می شود که فواره های امید در حال بالا رفتن و پاشیدن قطرات امید به اطراف هستند. باور کنید من یکی خیلی امیدوارم که روزی نه چندان دور امیر اصلان از آن جهنم رجوی خودش را برهاند زیرا فعالیت های مادرش را که می بینم، یک حس قوی به من می گوید، مگر می شود که این تلاش ها و فعالیت ها بی جواب بماند؟ نه ، هرگز این تلاش های مومنانه و انگیزاننده بی پاسخ نخواهند ماند و روزی که امیر اصلان بیرون بیاید و متوجه ابعاد فعالیت های مادرش برای آزادی فرزندش بشود حیرت خواهد کرد و تمام وجود مادر را طلا خواهد گرفت.
به این مادر قهرمان واسطوره ای تاریخ ایران زمین درود می فرستیم و برایش بهترین آرزوها را داریم.
صمیمانه ترین تبریکاتمان را نثار روز تولد تنها پسرش می کنیم و امیدواریم که به زودی چشمانش به دیدار فرزندش روشن شده وخوشحالی وصف ناپذیرش را شاهد باشیم . امیر اصلان عزیز تولدت را تبریک میگوئیم.
کلیپی که بخشعلی علیزاده به مناسبت سالروز تولد امیر اصلان ارسال کرده است:
بخشعلی علیزاده
انتهای پیام
