رسانه های تبلیغاتی فرقه رجوی اعلام کردند، گروه هایی از شهروندان آلبانیایی در روزهای ۲۲ تا ۲۶ آبان ماه به مدت پنج روز از صبح تا غروب در محل اقامت مجاهدین اشرفی حاضرشده و از خدمات تیم پزشکی این فرقه که از آمریکا به آلبانی آمده بودند بهره مند شدند.
سران فرقه همچنین از قول شهروندان آلبانیایی عنوان کردند که آنها از مواضع فرقه حمایت کرده اند. فرقه رجوی درسال های حضور خود درعراق و به خصوص بعد از سرنگونی صدام با فعال کردن کانال های عراقی وابسته به حزب بعث که سال ها در خدمت فرقه بوده اند و پرداخت هزینه های هنگفت مالی تلاش کردند بخش هایی از عشایر دراستان های دیالی و بغداد را برای خنثی کردن موج تنفر عراقی ها از جنایاتشان در حق مردم عراق در دوران حاکمیت صدام لاپوشانی نمایند و از شدت انزجار مردم کم کنند.
بر همین اساس بخش اجتماعی را در هر قرارگاهی راه اندازی کردند. قرارگاه ۳ که فرماندهی آن با لیلا دشتی بود مسؤولیت جذب شیوخ بغداد، مناطق کرخ و الرصافه را برعهده داشت.
قرارگاه یک مناطق دلعباس، مقدادیه، منصوریه و قرارگاه های ۴و۶ روستاهای اطراف قرارگاه اشرف و غرب موصل و قرارگاه ۱۲ مسؤولیت جذب شیوخ رمادی را داشتند.
شیوه اجرایی این ستادهای اجتماعی هم بدین شکل بود که ابتدا از طریق کانال ها و کارگران عراقی شاغل در اشرف که سابقه کار با آنها داشتند و عمدتا عضو حزب بعث و یا مرتبط با نهادهای امنیتی استخبارات بودند را طی یک جلسه توجیه می کردند که با شیوخ درجه دو هر منطقه تماس گرفته و آنها را به قرارگاه اشرف دعوت کنند.
این مرحله کار میخ یابی گفته می شد و شامل برگزاری جلسه با شیوخی بود که در هراستان و شهر اعتبار داشتند و مردم از آنها حرف شنویی داشتند.
در جلسه، قرارداد مالی متناسب با راندمان کارشان بسته می شد و حقوق ماهیانه ثابت به اضافه هدیه و هزینه سوخت خودرو به آنها پرداخت می شد.
آنها بعد از یک بریف سیاسی که عمدتا روی تحریک جنبه های ناسیونالیست عربی و تاکید بر داشتن هدف مشترک در قبال نفوذ دولت ایران تنظیم شده بود از قرارگاه اشرف خارج می شدند. گام دوم ماموریت این شیوخ معتمد ملاقات باشیوخ بزرگ تر قبیله های مختلف عراقی بود تا بتوانند نیروی هرچه بیشتری را جذب و برای مراسم ها به پادگان اشرف بیاورند.
آنها بدینوسیله از کانال شیخ های با وجهه به شیوخ بزرگ تر و سران عشیره می رسیدند. یکی از هدف گذاری آنها جذب شیخ عشیره عزه بود که از بغداد تا بصره در جنوب پراکنده بودند. فرستادن شیخ الشمری به پاریس و دیدار با مریم رجوی بخشی از برنامه ریزی برای تاثیرگذاری بر عشایر و به خدمت گرفتن آنها در راستای منافع فرقه بود.
شیوخ مرتبط با فرقه رجوی در ازای پرداخت پول و هدیه به مردم و با اجاره مینی بوس های کی(ون) و تدارک ناهار، افراد را به قرارگاه اشرف می کشاندند و بعد از شرکت درمراسم طومار و امضا جمع آوری می کردند و تحت عنوان حمایت عشایر عراقی از مجاهدین در فضای مجازی به شکل گسترده انتشار می دادند.
سران این فرقه هم اکنون و طی هفته های اخیر باتوجه به تجربه عراق همین سناریو را دارند درکشور آلبانی پیاده می کنند و می خواهند وانمود سازند مردم آلبانی از آنها حمایت می کنند.
خدمات پزشکی و پرداخت پول و برگزاری میهمانی و صرف ناهار در همین راستا صورت می گیرد ولی اگر این ترفند در عراق توانست مانع از اخراج آنها و عقب نشینی مفتضاحانه از اشرف گردد در آلبانی هم که کیفا مناسبات اجتماعی و سیاسی و آزادی عمل متفاوتی با عراق دارد خواهد توانست شرایط را به سود این فرقه تغیر دهند.
ببینید: زنان شورشی در فرقه رجوی توانایی عبور از پله را هم ندارند
در حالی که بسیاری از اعضای فرقه رجوی با بیماری های خاص دست و پنجه نرم می کنند و باید به وضعیت آنها فوری رسیدگی شود، سران فرقه طی برنامه ای، جمعی از مردم آلبانی را جهت مداوا به داخل اشرف ۳ آوردند.
نکته مهم در نمایشنامه فرقه دجال رجوی این است که هیچ عضوی از درون فرقه در این برنامه ها حضور ندارد و تنها زنانی سالخورده به چشم می خورند که حتی توانایی حرکت و عبور از چند پله را هم ندارند.
یادداشت از: مکی رفیعی
عضو جدا شده از فرقه رجوی
انتهای پیام / انجمن نجات خوزستان
