ماه ها از حضور مریم قجرعضدانلو رئیس جمهور خود خوانده فرقه رجوی در آلبانی می گذرد.
وی که برای یک سفر کوتاه مدت و دادن خط و خطوط سرکوب گرایانه برای فرماندهانش، فرانسه را به حال خود رها کرده بود تصور می کرد با زدن چند توپ و تشر برسر مسئولین وارفته خود سر و ته قضیه را به سر آورده و اوضاع فرقه را سر و سامان داده و به فرانسه برمی گردد ولی برعکس خوش بینی مریم اوضاع تشکیلاتی اعضا به قدری خراب بود که مریم را درمقراشرف سه در دهکده مانز زمین گیرکرد.
موج مسئله داری نیروها از عدم محقق شدن سرنگونی در۲۲ بهمن ۹۷ برخلاف تحلیل های سران فرقه گرفته تا برکناری جان بولتون از منصب مشاور امنیت ملی آن هم با یک توییت که دیگر به مشورت تونیازی ندارم و دهها مشکل و معضل مناسباتی دیگر مریم را وادار کرد تا برای انحراف اذهان نیروها دست به دامان ریس جمهور آلبانی شود.
بولتون وعده داده بود جشن کریسمس ۲۰۱۹ را درتهران خواهند گرفت و این پیش بینی او می بایست با حضور رئیس جمهور آلبانی در اذهان اعضا به فراموشی سپرده می شد.
خبرهای رسیده از آلبانی حاکی بر این بود که به دنبال کنار گذاشته شدن جان بولتون به رغم تمامی مانورهایی که سران فرقه حول تاثیرگذاری او بر ترامپ و سیاست ضد ایرانی او درداخل مناسبات کرده بودند نیروها را دچارتناقض ومسئله دار کرده بود.
مریم قجر عمد داشت با کشاندن رئیس جمهور البانی به مقر اشرف سه نوعی دلگرمی به آنها بدهد که ما کماکان حمایت صاحب خانه را داریم.
وقتی موج مسئله داری نیروها با حضور رئیس جمهور آلبانی حل نشد ضرورت بحث انقلابی دیگر از سوی مریم مطرح گردید و برگزاری نشست در تمامی لایه ها در دستور کار قرار گرفت.
در جریان این نشست ها دو تابلوی حمله نظامی آمریکا و سرنگونی حکومت ایران و به دست گرفتن حاکمیت با حمایت مستقیم آمریکا و یا افزایش فشار تحریم ها بر مردم و خیزش ها و قیام های مردمی به بحث گذاشته شد.
مسئولیت این نشست ها به لحاظ جنبه های سیاسی با مریم و مهدی ابریشم چی و دیگر مسئولین با سابقه بود و در ادامه وقتی به بحث های تشکیلاتی وایدئولوژیکی کشیده شد.
نسرین (مهوش سپهری) اداره نشست ها را بدست گرفت نسرین به اعضا گفته است شرایط سرنگونی فراهم شده مردم در صحنه هستند ولی ما هنوز آماده نیستیم پس همگی یکبار دیگر باید انقلاب کنید.
درجریان این نشست ها موبایل های اعضا از آنها گرفته شده و خروج از مقر اشرف سه هم به بهانه نشست ها ممنوع گردیده بود.
مسئله داری و تناقضات اعضا بخ حدی بوده است که مریم قجر شخصا مسئولیت برگزاری نشست با برخی از اعضای لایه پایین را پذیرفته است و این تاکنون در تشکیلات بی سابقه بوده است.
مسعود رجوی همیشه از اینکه مسئولین نمی توانند معضل تشکیلاتی اعضا را حل کنند و او مجبور می شود خودش مداخله کند معترض بود و با کنایه می گفت رخت چرکین هایتان را می آورید در نشست تا من بشورم (منظور از رخت چرکین اعضای معترض ومسئله دار ).
درشرایط فعلی هم عمده وقت مریم درگیر حل مشکلات و معضلات تشکیلاتی شده است . مریمی که خود را برعرش ریاست جمهوری آینده ایران نشانده و لاجرم می بایست برای رایزنی های سیاسی و لابی گری و زدوبند با طرف های خارجی در پاریس و «اور» باشد تحت تاثیرموج مسئله داری اعضا و وحشت از جدایی آنها وقت خود را در آلبانی متمرکز این موضوع کرده است ولی علیرغم تمامی این تلاش ها نه تنها معضلات تشکیلاتی اعضا رفع و رجوع نشده بر عکس شدت و شتاب بیشتری به خود گرفته است.
حجم بالای تبلیغات دروغ در مورد قضایای داخلی عراق و چنارمحمودی لردگان هم نتوانسته است افکار عموم اعضا را نسبت به بن بستی که فرقه رجوی در آن گرفتار امده منحرف سازد. واقعیت این است که دیگر آب از سرمریم گذشته و حضور او هم نمی تواند دردی از دردهای لاعلاج این فرقه تاریخ مصرف گذشته را رفع و رجوع کند.
یادداشت از: علی اکرامی
انتهای پیام / انجمن نجات خوزستان
