برنامه سازان سیمای فرقه رجوی بر علیه جداشده های فرقه، شروع به لجن پراکنی کرده اند.
فرقه هرزه رجوی که طبل رسوایی خیانت ها و مردم فروشی هایش در هر مرز و بوم به صدا در آمده و به هیچ سرویس امنیتی و جاسوسی در راستای فروش بالاترین منافع و مصالح ملی مردم ایران نه نگفته در یک فرافکنی و اتخاذ تاکیتک های «دزد آی دزد» در هرزنامه ای به نام پرونده با به کارگیری همان شیوه های نخ نماشده تکراری آنچه در درون پست خودش نهادینه شده را به اعضای جداشده نسبت می دهد. البته برای هرکسی که درجریان پروسه وکارنامه سراسر خیانت نزدیک به ۴۰ سال این فرقه می باشد ترس و وحشت آنها از اعضایی که تمامی سرمایه عمر و جوانی و استعداد خود را سراب وعده های فریبنده رجوی از دست دادند به چه دلیل است. دست پروردگان رجوی به راستی مرزهای وقاحت و پلشتی را درهم نوردیده و شخص او را در تمامیتش نمایندگی می کنند. باید از بابت تلاش های خستگی ناپذیر و افشاگری های بی وقفه آنها افسار پاره کنند چرا که آنها جرم شان این است که اسرار هویدا می کنند و اگر تلاش ها و اقدامات آنها تاثیرگذار نبوده پس دلیل این همه ترس و وحشت برای چیست ؟ آنها در قبال پارس های عجز آلود شما جا نمی زنند زیرا آزمایش خود را سال ها در میدان های نظامی در شهر،کوه، جنگل و بیابان های خشک عراق و در اسارتگاه اشرف پس داده اند.
با نگاهی به وضعیت وخیم تشکیلاتت فرقه رجوی در مقر اشرف سه می توان به خوبی مفهوم این جیغ های بنفش را فهمید. آنجایی که مریم رجوی به خاطر اینکه کنترل اوضاع از دست فرماندهان و مسولین دون پایه اش خارج شده مجبور گردیده «اور» و فرانسه را ترک و در آلبانی بیتوته کند.
مجبور می شود از عرش ریاست جمهوری و مهرتابانی پایین آمده و برای جلوگیری از جدایی یک عضو، خودش شخصا دو روز نشست بگذارد و عجز و التماس کند که تو را خدا بمان . آری در چنین شرایطی که نفس رجوی ها به شماره افتاده چه دیواری کوتاه تر از جداشدگان که حرص و غیض خود را بر سر آنها خالی کند؟ ولی این شیوه های نخ نما شده دیگر راه به جایی نمی برد. خود مریم اولین فردی بود که به عدم کارایی این شیوه اعتراف کرده است.
آنجا که در یک نشست داخلی و در جمع مسؤولین و فرماندهانش گفته بود: بزرگترین اشتباه ما این بود که گذاشتیم این اعضا جدا شوند ما می بایست به هرشیوه آنها را در مناسبات نگه می داشتیم.ما به این میزان توان وانگیزه واستحکام انها کم بها داده بودیم باید اعتراف کنم ما همه شیوه ها را به کار گرفتیم تا آنها را از دور خارج کنیم ولی نشد برعکس برانگیزه آنها اضافه شد.
فکر می کنم دیگر همگان خائنین را بشناسند ننگ با رنگ و زدن نعل وارونه پاک نمی شود.
یادداشت از: علی اکرامی
انتهای پیام / انجمن نجات خوزستان