ایادی فرقه رجوی با ترتیب دادن یک کنفرانس مطبوعاتی با محتوای جنگ افروزی و ادعای داشتن مدرک مبنی بر حمله ایران به تاسیسات آرامکو عربستان بازهم صد در صد مزدوری و مهره اجانب بودن خویش را ثابت کردند.
آنها با استفاده از چند عکس ماهواره ای هوایی از تاسیسات نظامی مختلف که سرویس های بیگانه چون اسرائیل و آمریکا به آنها دادند طبق دستور ارباب ها، شُو وطن فروشی ناشیانه ای راه انداختند و توانستند بیشتر «خریت» خود را اثبات نمایند . آنها با این اقدام ناخواسته بیش از پیش توان و قدرت روز افزون تاسیسات نظامی و موشکی ایران را تبلیغ نمودند و سخن فنی و ادله دقیقی نیز نتوانستند ارائه نمایند.
روزگاری رجوی از ترس جانش پس از سقوط صدام تمامی یاوه هایی چون حمله به ایران و مبارزه با امپریالیسم را فراموش نمود و پس از حمله های متعدد و بمباران کمپ اشرف توسط نیروی ائتلاف آمریکا، یکباره متوجه شدیم سراسیمه تعدادی که زبان انگلیسی بلد بودند را از سنگرها و زیر خاک و خل بیرون کشیدند و آنها را با کت و شلوار و کراوات به دنبال پیدا کردن افسران آمریکایی مستقر در عراق فرستاد. بعدها فهمیدیم که آنها دو سه شبانه روز در به در در شهرهای عراق دنبال نمایندگانی از ائتلاف می گشتند که پرچم تسلیم نشان دهند و ازطرف رجوی پیغام ببرند که ما خواهان جنگ نیستیم و به شما نیز کوچکترین خسارتی وارد نکردیم و اجازه صحبت بگیرند. در پی آن پیغام و پسغام ها و دوندگی دو روزه ، تعدادی از افسران آمریکایی را به کمپ اشرف دعوت کردند. در آن زمان که نان و غذا برای اعضا هم به سختی تهیه می شد صد تن دیگر را از درون سنگرها به سرعت بیرون کشیده و به کمپ اشرف فرستادند تا آمادگی های لازم برای ملاقات با نمایندگانی از نیروهای ائتلاف فراهم شود. در بحبوبه جنگ اکیپ هایی به بغداد رفتند تا گوشت و مرغ و کباب تهیه کنند و بهترین غذاهای ایرانی و دسرهای رنگانگ تهیه و پذیرایی های مفصلی از امپریالیسم انجام شد. دو شبانه روز التماس و درخواست ادامه داشت تا با امتیازهای ماکزیمم از جمله پذیرفتن تمام شروط افسران آمریکایی مبنی بر خلع سلاح، بازداشت در کمپ اشرف و قبول کنترل نیروهایی آمریکایی برما ، موقتا آنها متقاعد شدند دست از بمباران کمپ اشرف بردارند. بعدها هر هفته برای عرض چاکری جلسه ای ترتیب می دادند و به بهانه ارائه اطلاعات و خوش خدمتی لیستی از ایرانیان و تجار در رفت و آمد به عراق که توسط مزدوران عراقی گرفته می شد تهیه و به آمریکایی ها می دادند و می گفتند این ها همه نیروی امنیتی ایران هستند طوری که در جلسه ای یکی از افسران آمریکایی به تمسخر به زهره اخیانی سرکرده ملاقاتها از طرف منافقین گفته بود از نظر شما پشت هر درختی در عراق یک نیروی امنیتی ایستاده است.
حال نیز به تبعیت از همان فرافکنی ها اغلب مراکز نظامی ایران را به عنوان مراکز نظامی مخفی موشکی و تاسیسات هسته ای معرفی می کنند؛ مصداق همان نگرانی ها و ترس و وحشت سال های قدیم و فوبیای رجوی از ترس مرگ.
البته باید گفت برای قلعه مانز یک موشک کروز هم کافی است و ترس و نگرانی و دیوانگی های شما خیلی هم بی راه نیست.
پیشنهاد می کنیم رجوی برای همیشه در گور مخفی شده اش باقی بماند و هم بیشتر احتیاط کنید که از بد شانسی شما موشک های ایران الان به برد بالای ۲۰۰۰ کیلومتر هم رسیده اند و تا قلب اروپا هم می رسند و قلعه مانز و تیرانا را هم رد می کنند!
باید به رجوی خائن گفت مزدوری و جاسوسی از وطن هنر نیست.
هنر آن است که بهترین جوانان این وطن، ایران را به چنان شکوفایی رسانده اند که بنا به خاطرات نظامیان، روزهایی در زمان جنگ حتی از دادن سیم خاردار به ایران امتناع می کردند الان التماس می کنند که ایران هسته ای نداشته باشد و در وحشت پیشرفت های موشکی ، کلمه ایران ورد شبانه روز آنان شده است و پیشرفته ترین پهپاد آمریکایی با یک هدف گیری جوانان ایرانی سرنگونی می شود.
مزدوری و خائنی راه به جایی نخواهد برد و رجوی ها هر چقدر هم مزدوردی کنند در حسرت گندم ری خواهند مرد. ترکی الفیصل ، ادلسون، جولیانی و بولتون هم روزی خواهند فهمید که بر روی اسب مرده شرط بندی نموده اند.
یادداشت از: مریم سنجابی
انتهای پیام / فراق
