واقعیت این است که دلیل اصلی ارتباط من و سایر دوستانم با تشکیلات فرقه از سر اجبار و ازطرفی به خاطر تامین مسائل صنفی بود و همانطور که می دانید سازمان با معامله با کمیساریا و دولت آلبانی ابتدا هزینه های افراد جداشده را به عهده گرفت اما پس از آن ، این موضوع را به حربه ای برای فشار به جداشدگان تبدیل کرد .
از طرف دیگر مشخص نبودن وضعیت حقوقی ما و ترس از اعمال نفوذ فرقه و کارشکنی در این روند دلیل دیگر سکوت بسیاری از ما بود .
مسئولین تشکیلات در آلبانی در تمام جلساتی که برگزار می کنند ، با تهدید ما جداشدگان از ارتباط با دیگر جداشدگانی که در مورد فرقه افشاگری میکنند و دیگر فعالین حقوق بشر ، هراس خود را از منتقدین فرقه به عیان ترین صورت به نمایش می گذارند و به طور خاص از متشکل شدن جداشدگان ساکن آلبانی و افشاگری ما می ترسند .
ما به عنوان جداشدگانی که سالها در تشکیلات فرقه ای مجاهدین رنج ها و به عدالتی های بسیاری متحمل شده ایم و اعتمادی را که بر مبنای آن تمام عمر و جوانی و همه چیز خود را در اختیار سازمان قرار داده بودیم خیانت شده می بینیم، دیگر سکوت را جایز ندانسته و عزم خود را جزم کرده ایم که با تشکیل انجمنی در آلبانی به افشای خیانت ها و جنایت های این فرقه بپردازیم .
هدف ما این است که سایر قربانیان و اعضای مجاهدین خلق بتوانند از زیر سایه کنترل فرقه ای و مغزشویی خارج شوند و قادر شوند که به همراه خانواده های خود زندگی جدیدی را آغاز کنند .
در این زمینه ما از سویی اخبار و تحولات مربوط به جداشدگان را در اختیار افکار عمومی قرار می دهیم و از سوی دیگر تمام تلاش خود را خواهیم کرد که به سهم خود وضعیت موجود را برای نهاد های ذیربط در اینجا به روشنی تشریح کنیم تا دست فرقه در بازی کردن با سرنوشت ما جداشدگان در آلبانی بسته شود .
ما از از دولت آلبانی درخواست می کنیم که مرز واضح و روشنی بین کسانی که نماینده رجوی هستند و افراد را در اسارت خودشان می گیرند و استفاده ابزاری از ما و آنها می کنند با تک به تک نفرات داشته باشند و ضمن به رسمیت شناختن حقوق افراد ، به تشکیلات و کسانی که خود را نماینده و قیم افراد جای می زنند فرصت سوء استفاده ندهند .
از طرف دیگر کمیساریای پناهندگان نیز می بایست وظیفه خود را در ارتباط با تامین جداشدگان و حمایت از آنها به عهده بگیرد و به فرقه امکان اعمال فشار به جداشدگان را ندهد .
فروپاشی در تقدیر تشکیلات فرقه در آلبانی است و البته ممکن است کمی طول بکشد. اما سازمان دیگر نمی تواند مثل عراق جلوی جریان آزادی و آگاهی افراد را بگیرد و آنچه که به ما بر می گردد دیگر در مقابل تهدیدات و شانتاژ سران سرکوبگر فرقه تسلیم نشده و این راه را تا به آخر ادامه خواهیم داد.
ما به عنوان جداشدگانی که در شرایطی خطیر و زیر ضرب تهدیدات فرقه آغاز به عمل افشاگرانه کرده ایم از دیگر دوستانمان در انجمن های دیگر که سابقه بیشتری در این امر داشته و راه را پیش ازاین آغاز کرده اند تقاضای حمایت و یاری داریم باشد که ما را در بلند تر کردن صدایمان همراهی کنند .

آرش سهرابی

تیرانا ، آلبانی ـ ۰۲٫۰۵٫۲۰۱۵۱۳۹۴/۰۲/۱۲