باز هم یک مادری دیگر رخ در نقاب خاک کشید و در حسرت دیدار فرزند خود به دیار اعلا شتافت.
خانم «زهرا اعلائی آق بولاغ» مادر «محمدرضا صدیق» از اسرای فرقه رجوی درگذشت و ازمیان سایر مادران چشم انتظار پر کشیده و به دیار اعلا شتافتند .
و باز هم یک خبر اندوه ناک دیگر، باز هم یک قلب دیگر که مملو از نفرت به رجوی و آل او بود از تپیدن باز ایستاد و دار فانی را ودا گفت .
به نوبت خودم به خانواده صدیقی داغدار و تمام بستگان و آشنایان آن مرحومه عمیق ترین تسلیت های خود را نثار می نمایم و در عمیق ترین لعن و نفرین خود را به رجوی لعنت شده می فرستم که این مادر و سایر مادران را در آرزوی دیدار عزیز دلشان گذاشتند.
بنده در برخی دیدارهایم در ایران با مادران اسرای فرقه رجوی واقع در «کمپ آشوویتس رجوی» بعضا دیدار می کنم که با دیدن هر کدام از آنان دچار شوک می شوم و اندوه تمام وجودم را فرار می گیرد ، از خودم سوال می کنم که واقعا اگر آن دنیایی که می گویند هست واقعی باشد رجوی چگونه خواهد توانست که پاسخ این همه درد و رنج را بدهد ؟ واقعا آنها به آخرت و عاقبت ایمان دارند؟ می دانند که بالاخره روزی نوبت حسابرسی آنان خواهد رسید و باید جواب بدهند؟ شخصا بعید می دانم زیرا اگر ذره ای به روز حساب اعتقاد داشتند معادله اساسا متفاوت می بود و وضعیت از این که الان هست بهتر و قطعا این مدلی نبود. نباید از این سازمان های حقوق بشری سوال کرد که کجا هستید ؟ چرا به این همه درد و رنجی که از طرف رجوی اعمال می شود اعتراض نمی کنید ؟ این سازمان های حقوق بشری کدام حقوق پایمال شده بشری را دنبال می کنند و به کدامین مرجع ذیصلاح بین المللی در جهان پاسخگو هستند ؟
انسانیت کجاست ؟ نیاز نیست که حتما مسلمان باشید، اگر ذره ای انسانیت هنوز در سلول های شما مجریان و گردانندگان سازمان های حقوق بشری باقی مانده باشد با دیدن این مادران آرزو به دل و حسرت دیده و حسرت کشیده زلزله ده ریشتری را در حیات زندگی خود حس خواهید کرد، خواهید لرزید و رعشه مرگ را در تمام وجودتان حس خواهید کرد.
متاسفانه در این روزگاری که اکنون در آن هستیم انسانیت را روزانه ذبح می کنند و کسی به کسی پاسخگو نمی باشد. کسی در غم و اندوه این مادران بست نمی بندد و سر درگریبان خویش نمی کشد . وجدان، دیگر در این زمانه جایی ندارد و مادران قربانیان فراموش شده این عرصه تنگ و تاریک شده اند.
خداوند این مادر بزرگوار و سایر مادرانی را که قبلا آسمانی شده اند بیامرزد.
یادداشت از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام
