آزادگان سرافراز هشت سال دفاع مقدس اذعان دارند که فرقه تروریستی رجوی علاوه بر اقدام علیه امنیت کشور که مصادیقی چون ترور، همکاری با رژیم بعث در بحبوحه جنگ تحمیلی، جاسوسی برای عراق به اشکال مختلف همچون تخلیه تلفنی و چندین عنوان جرایم دیگر، در اردوگاه اسرا حضور جدی داشتند و با انواع شکنجه روحی و روانی آنها را مورد اذیت و آزار قرار می دادند تا جایی که برخی از اسرای زیر شکنجه این عناصر به شهادت رسیده‌اند.
در معاهدات بین المللی اسرای جنگی از حقوقی برخوردارند که صراحتا در مواد ۱۲ و ۱۲۹ عهدنامه‌های چهارگانه ۱۹۴۹ژنو آمده است. طبق این مواد، محاکم قضایی خاص باید منافقین را با استفاده از مکانیسمهای مختلف قضایی، سیاسی، فرهنگی و تبلیغاتی مورد مواخذه و پیگیری قرار دهند تا چهره ننگین آنها برای دنیا بیشتر شناخته شود.
به گزارش فراق، دکتر کوهستانی استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه به مناسبت سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی، در این باره به بنیاد هابیلیان، پاسخ داده است که در زیر می خوانیم:
با توجه به معاهدات بین المللی که رفتار انسانی با اسرای جنگی را تاکید دارد نظر حضرتعالی در رابطه با جنایت‌هایی که منافقین در اردوگاه های اسرا انجام دادند چیست؟
در خصوص اسرای جنگی در عراق، به طور طبیعی مسئولیت رعایت قواعد و حقوق بشر و بشردوستانه حاکم بر وضعیت این افراد در وهله نخست به عهده دولت عراق بوده است. در قوانین مختلف بین المللی بر رعایت حقوق اسیران جنگی تاکید شده که در این بین کنوانسیون ژنو ۱۹۴۹ به طور خاص تعهدات فراوانی برای دولت بازداشت کننده در نظر گرفته است که بسیاری از آنها رعایت نشد. به عنوان مثال در ماده ١٣ تاکید شده که با اسیران جنگی باید در هر زمان با انسانیت رفتار شود. هر عمل یا غفلت غیرموجه از طرف دولت بازداشت کننده که به موجب آن یک اسیر جنگی فوت شود یا سلامت او شدیداً تهدید شود در حکم تخلف مهم از این قرارداد شمرده خواهد شد. مخصوصاً هیچ اسیر جنگی را نمی‌توان مورد جرح جسمانی یا آزمایش طبی یا عملی از هر قبیل که مجوز آن برای معالجه اسیر مزبور نبوده و به نفع وی نباشد قرار داد. یا در ماده ۱۷ مقرر شده هیچ گونه شکنجه بدنی یا روحی نباید به اسیران جنگی وارد آید تا از آنان اطلاعاتی از هر قبیل کسب گردد. اسیرانی که از دادن اطلاعات خودداری کنند نباید مورد تهدید یا دشنام قرار گیرند یا در معرض ناراحتی و سلب مزایا از هر قبیل واقع گردند.
موارد فوق دو نمونه از دهها نمونه نقض حقوق اسیران جنگی ایران در اردوگاههای عراق است که متاسفانه به شدیدترین نحو ممکن مورد نقض قرار می‌گرفت اما آنچه که تحمل نقض این حقوق اولیه و مورد تاکید اسناد بین المللی را سخت‌تر می کند این است که در بسیاری از موارد این نقض توسط منافقین مزدور که در خدمت رژیم صدام بودند انجام می‌شد. اینکه اسیر در بند مورد ضرب و جرح دولت متخاصم قرار بگیرد سخت است. اما اینکه این تعدیات توسط هموطنان اسرا و ایرانیان خائنی که خود را در اختیار رژیم ظالم صدام گذاشته بودند انجام می‌شده بسیار سخت تر است
با نگاهی به کتابهای خاطرات آزادگان عزیز همچون خاطرات «ملاصالح»، «آن بیست و سه نفر» و «پایی که جا ماند» در موارد متعدد می توان شخصیتهای منافق ایرانی را در این کتابها یافت که در اردوگاههای عراق در کنار بازجوهای بعثی قرار گرفته اند و به اذیت و آزار و شکنجه اسیران ایرانی می پرداختند.
این فرقه در کنار بازجویان حزب بعث قرار گرفتند و اسرا را به بدترین شکل ممکن شکنجه روحی و روانی کردند،آیا در این رابطه جمهوری اسلامی (قوه قضاییه و یا وزارت امور خارجه کشور ) اقدامی صورت گرفته است ؟
منافقین نه تنها به خاطر اینکه در ایام اسارتِ رزمندگان عزیزانمان در اردوگاههای حزب بعث در کنار بازجوهای قسی القلب آنها قرار گرفته و مانند آنها و بلکه بدتر از آن اقدام به شکنجه و آزار اسرای ایران می کردند و بدین شکل قوانین متعدد بین المللی را نقض کرده اند و مسئولیت بین المللی را متوجه خود کرده اند بلکه به خاطر ترور دهها هزار نفر ایرانی بی گناهی که مظلومانه توسط این گروهک تروریست به شهادت رسیده اند باید مورد پیگیری قضایی قرار گیرند.
بدین منظور بسیار ضروری است موضوع با تشکیل محاکم قضایی خاص در سطح داخلی به طور ویژه و قاطع به جنایات این آدمکشان تبهکار و خائنان به ملت رسیدگی شود و در سطح بین المللی نیز با استفاده از مکانیسمهای مختلف قضایی، سیاسی، فرهنگی و تبلیغاتی این خائنان وطن فروش را مورد مواخذه و پیگیری قرار داد و چهره ننگین و کثیف آنها را برای همه دنیا معرفی کرد.
انتهای پیام
