سالیان است که بعضی از نهادهای بین المللی که در راستای حفاظت از حقوق ملت ها تاسیس شد سیر نزولی خودشان را سریع طی طریق کرده اند و خود عاملی برای سرکوب ملت ها تبدیل شده اند.
کمیساریای عالی امور پناهندگان یکی از همین نهاد های بین المللی است، روزگاری برای مصاحبه با من به عراق آمد و ساعتهای متمادی از روزی که به دنیا آمدم تا همان لحظه های که پشت میز و رو در رو همه را ثبت کرد و من را به عنوان پناهنده ثبت نام کرد.
با اینکه بارها شنیده بودم که این ارگان بین المللی در کارنامه خود جز خیانت چیز دیگری نداشته و ندارد ولی باز خوش باور بودم که کمیساریا حداقل با ما که ثبت نام شده ایم این کار را نخواهد کرد ولی دیدم به راحتی همه موازین اخلاقی را کنار زد و ما را رها کرد. آیا باز در این بین زد و بندی در کار بود و هست و خواهد بود؟
چرا کمیساریا قبل از فرجام نهایی و تعیین و تکلیف همه چیز را قطع و اعلام کرد پرونده شما بسته شده است؟
خب نباید از این ارگان بین المللی که به علت عدم نظارت خودش هزاران نفر کشته و آواره شدند انتظار بیشتری داشت ، کمیساریا با زد و بند با فرقه رجوی و تعدادی از دولتمردان آلبانی کاری که فرقه رجوی می خواست را انجام داد، قطع کردن تمامی حمایت های انسانی و حتی وعده هایی که خودش داده بود به آن عمل نکرد ، یعنی قبل از قطع کمک ها کار برای جدا شده ها از فرقه مجاهدین خلق پیدا کند ولی حتی اینکار را نکرد .
باید دید چه کسی بیش از همه از این کار ضد انسانی خوشحال و سود می برد ؟
طبق اخبار موثق از درون فرقه رجوی با تعطیلی رمسا و قطع کمک های کمیساریای عالی پناهندگان این فرقه جشن گرفت این خوشحالی فرقه رجوی بابت چیست ؟ فرقه رجوی که به اصطلاح همیشه دنبال کمک به تهیدستان و خلق های تحت ستم بوده پس چه شد که یک مرتبه از کارهای ضد انسانی کمیساریا به وجد آمده و جشن می گیرد و میگوید رفتن کمیساریا و قطع کمک ها حتی از بسته شدن سفارت ایران در آلبانی مهمتر بوده است پس باید نتیجه گیری کرد که همه این موارد زیر سر این فرقه درهم شکسته و معلوم الحال است.
آیا با این کار می خواهد جلوی سیل جدا شده ها را در آینده نزدیک بگیرد؟
اگر فرقه رجوی فکر کرده با قطع کمک ها ما میدان خالی می کنیم در اشتباه محض به سر می برد چون حتی اگر شده خیابان ها را جارو کنیم به ماندن ادامه می دهیم و اگر فکر کرده برای گرفتن مستمری سر تعظیم فرود می آوریم باز در اشتباه فاحش به سر می برد گدایی می کنیم ولی سر تعظیم هرگز .
بار حمالان به دوش خود کشیدن ننگ نیست
زیر بار منطق نامرد رفتن مشکل است
آیا توطئه علیه جدا شده ها به پایان رسیده است؟ خیر ولی ما جدا شده ها آمادگی هر سختی و توطئه ای را داریم. ببینیم این کار سخیف و خائنانه کمیساریا و فرقه به کجا می انجامد؟
علی هاجری
انتهای پیام / نجات یافتگان در آلبانی
