حوادث ۱۹ فروردین ،
محصول حماقت درتوهین به خانواده ها و ایزوله شدنتان بود!
صابر از تبریز ( امضاء محفوظ)، دهم آوریل ۲۰۱۵:… مردم ایران با مسئله ای بنام مجاهدین خلق انس والفتی ندارند و تنها این خانواده های خسران دیده ازجاه طلبی های مسعود رجوی ومریم تابان هستند که نگران ازسرنوشت فرزندان به گروگان گرفته شده ی خود ، حساسیتی به موضوع داشته ومشکلی بنام فرقه ی رجوی دارند! این خانواده های متضرر، سالها درجلوی قرارگاه اشرف متحصن شده وبادرک اوضاع عراق …
رسانه های رجوی بیاد حوادث قابل پیشگیری ۱۹فروردین ۹۰ افتاده وبجای تحلیل درست علت العلل این حادثه ، به یاوه سرایی متداول خود روی آورده و چک بی محل دیگری بنام مردم ایران صادر کرد!
یکی ازنوشته های این گروه اصحاب کهف گونه که مانند برادران وخواهران القاعده ای وداعش شان ، در عین عقب ماندگی ذهنی از مدرنترین تکنیک ها هم در انتشار افکار مالیخولیایی خود استفاده میکنند ” ۱۹فروردین۱۳۹۰؛ حماسه دفاع از آزادی و شرافت ملت ایران ” نام دارد که طی اولین سطر نوشته هایشان، ازحساب مردم خرج ولخرجی کرده اند:
” کشتار ۱۹فروردین۹۰ در اشرف توسط دولت نوری مالکی یک صحنه مقدم رویارویی بزرگ میان مردم ایران و فاشیسم مذهبی بود “.
درجواب این ادعا باید گفت که مردم ایران با مسئله ای بنام مجاهدین خلق انس والفتی ندارند و تنها این خانواده های خسران دیده ازجاه طلبی های مسعود رجوی ومریم تابان هستند که نگران ازسرنوشت فرزندان به گروگان گرفته شده ی خود ، حساسیتی به موضوع داشته ومشکلی بنام فرقه ی رجوی دارند!
این خانواده های متضرر، سالها درجلوی قرارگاه اشرف متحصن شده وبادرک اوضاع عراق ، برآن بودند که فرزندان خود را ملاقات نموده وضمن نهادن ملهمی گذرا بردردهای هجران چندین ساله تلنبار شده ی خود، واقعیات موجود را هم با آنها درمیان گذاشته وآنها را برای حفظ جانشان مددکار باشند.
اما مسئولین این اردوگاه با دستور گیری از شخص مسعود و مریم ، درمقابل این درخواست فوق ابتدائی خانواده ها مقاومت کرده وبدتر اینکه به فحاشی برعلیه آنها پرداخته وبه استفاده ازتیر وکمان هم مبادرت ورزیدند تا خانواده های این قربانیان را متقاعد سازند که این بچه ها اینقدر بی اختیار ، فسیل شده ودرمحاصره ی لایه های نگهبانی پادوهای مسعود هستند که دسترسی به آنان ممکن نیست تا بدینوسیله بر تحصن خانواده ها که حضورشان نعمتی برای نرم خویی پلیس عراق بود ، خاتمه داده و با کشته سازی هایی که هرآن وبدون حضور خانواده ها امکان آن وجود داشت ، خوراک تبلیغاتی برای خود دست وپا نمایند!
دراین کشمکش میان خانواده ها ومسئولین بی اختیار اردوگاه ، واقعا هم این مسعود رجوی بود که به خواست خود رسید وتعدادی از فرزندان ولو فریب خورده ی این مرز وبوم را به کشتن داد که با ادامه ی حضور خانواده ها ومخصوصا برقراری ملاقات ها ، براحتی میشد جلوی این فاجعه را گرفت!
این نوشته فرقه ی رجوی، ضمن توضیح تکنیکی این کشتار مشکوک که زمینه های آن بشرحی که رفت بیشتر ازهمه ازطرف رجوی فراهم شده بود، اینطور ادامه می یابد:
“ آخوندهای حاکم از جمعبندی قیام ۲۵ بهمن ۸۹ به ابعاد اثرگذاری مجاهدین در این قیامها پی بردند و به دنبال آن خامنه‌ای حمله به اشرف، به قصد انهدام آن را در دستور کار رژیم قرار داد. از طرفی دیگر جبهه روبه گسترش مخالفت با برچسب تروریستی علیه مجاهدین در ایالات متحده سرمایه‌گذاریهای ۱۵ساله رژیم آخوندی را روی لیست استعماری-ارتجاعی، به‌خطر انداخته و آنها را بسیار نگران کرده و این موقعیت آنان را بر سر یک دوراهی قرار داده بود:
یا سکوت و پذیرش پیشرویهای بیشتر مقاومت و متلاشی‌شدن جبهه داخلی رژیم یا حمله به اشرف یعنی حمله به کانون مقاومت سازمانیافته ایران به نیت نابودی آن “.
مردم ایران تظاهرات ۲۹بهمن ۸۹ را هرگز بنام قیام نمی خوانند وچیزی بنام تاثیر گذاری مجاهدین خلق درآنرا قبول ندارند واگر درآن مقطع نامی ازشما دراین مسائل برده شد، کاربردهای دیگری میتوانست داشته باشد و… ویا ازآثار تکنولوژی و مونتاژی باشد که هر نوجوان موبایل بدستی میتواند آنرا خلق کند وهرخبرنگار نزدیک بین و… قادر به ارائه ی بهینه ی آن باشد!
اینکه ” مقاومت”! چه پیشروی هایی دراین مسائل داشت، صرفا درحد یک ادعای غیرقابل ثبوت است واتفاقا حرکات بعدی رجوی نشان داد که خارج شدن ازلیست تروریستی ازاین جهت که زمینه را برای انتقال این گروگان های او به خارج فراهم میکرد ، برای او دردسرسازتر ازحالت قبلی بوده وبنابراین درپیام عاشورائی خود واقداماتی که درجهت مسلح شدن مجدد باند خود انجام داد، ثابت نمود که ازنتیجه ی کلیه ی تلاش ها وولخرجی هایش برای درآمدن ازلیست تروریستی ازهم پاشیده شدن لیبرتی وانتقال اهالی آنجا به کشورهای متعدد است وباید که با این درخواست غیر قابل اجابت سلاح ، دوباره درلیست تروریستی قرار گیرد تابلکه باعدم پذیرش پناهندگی ازطرف دیگر کشورها مواجه شده ولیبرتی نشینان درآنجا ماندگار شوند وچرا؟
تحلیل رجوی ازاوضاع عراق آنچنان آشفته بود که فکر میکرد دوام چند صباح بیشتر درآنجا، آمریکا را مجبور خواهد کرد که دوباره شرایط فعال مایشائی آنها درعراق را برقرار نموده ورجوی ها با کمک خرابکارانی مانند تکفیری ها و… ، جا پای محکمتری درعراق پیدا کرده و با نیروها و حامیان توسعه یافته ی خود، درحمله ی نظامی ای که ازنظر او حتما به ایران میشود، چلبی وار بدنبال بمب افکن ها وتوپ وتانک آمریکا وارد ایران شوند!
در پاراگرافی دیگر این نوشته ی گروه مافیایی رجوی چنین آمده است:
” در روزهای ۲۳، ۲۶ و ۲۸فروردین، ۱۸مزدور تحت همین عنوانها{ خانواده ها وجدا شدگان} از داخل ایران به اطراف اشرف اعزام شدند و در روز ۲۸فروردین، زنی به نام خدابنده (سینگلتون) مقیم انگلستان، مأمور شناخته شده اطلاعات آخوندها که در حال خدمتگذاری در شکنجه گاه اوین هم دیده شده است، همراه با یک مزدور عراقی به نام احلام مالکی و شماری از مأموران اطلاعات و نیروی تروریستی قدس که صورتهای خود را پوشانده بودند در نزدیکی سیاج اشرف در حال لجن پراکنی و فیلمبرداری دیده شدند “.
آیا خانم خدابنده ، اینقدر در تشکیلات شما گمنام است که ازاو بعنوان زنی بنام خدابنده (سینگلتون) نام میبرید؟
مسلما ایشان فرد ناشناخته ای برای تشکیلات شما ودنیای مطبوعات نیست ومن علیرغم اینکه چیزهای زیادی دراین مورد میدانم، مایلم که خود این خانم ، توضیحات لازم را در این مورد بدهد.
فقط ذکر این نکته لازم است که من نیز این فیلم را از سیمای جمهوری اسلامی ایران دیده ام و فکر میکنم که افراد حاضر، بیشتردرمورد زندان های موجود دراشرف، کاخ زیر زمینی مقاوم درمقابل بمب اتمی مریم ومسعود و… به خبرنگاران حاضر درصحنه توضیحاتی میدادند و…
دوباره میخوانیم:
” رژیم ۲۸ماه اشرف را محاصره کرد. ۱۴ماه تمام، سیرک مزدوران خودش را دم در اشرف و همه اضلاع اشرف آورد با ۲۱۰بلندگو و شب و روز به مزخرفگویی و به خیال خودش جنگ روانی علیه اشرفیها واداشت. قصد رژیم این بود که اراده اشرفی ها را تضعیف بکند. یک هدف دیگرش هم زمینه سازی برای کشتار و همین کاری بود که در ۱۹فروردین انجام داد. اما نتیجه چی شد؟ شکست و ننگ و رسوایی برای ولی فقیه ارتجاع و پسرخوانده اش مالکی در برابر حماسه بی نظیر پایداری و پاکبازی و تسلیم ناپذیری مجاهدین و اثبات این که مجاهد اشرفی بر سر آرمان و سوگندش در راه آزادی خلق و میهن خود ایستاده و حاضر است هر قیمتی را بدهد “.
