مالک شراعی از دوستان نزدیک من بود. تا آنجایی که من در جریان هستم و با هم رابطه داشتیم قبل ازاینکه من بیایم بیرون با مالک خیلی صحبت می کردیم. مالک می گفت من می خواهم بروم بیرون ولی نمی دانم چکار کنم . او دو دلیل می آورد: یکی اینکه می گفت شرایط بیرون را خبرندارم موضوع بعدی بحث اشرف بود که بیشتر سر آن گیر هستم و نمی دانم چکار کنم.
به او گفتم اگر وضیعت بیرون را می خواهی من با بچه های بیرون در ارتباط هستم همه چیز را به من گفتند یعنی هیچ مشکلی نیست و سر آن قانع شده بود ولی سر بحث اشرف نمی دانست چکار کند. مالک جزو آن ۱۰۰ نفری بود که در اشرف باقی مانده بودند و اطلاعات زیادی داشت و از آن می ترسید.
به او گفتم بهترین راه برای تو این است که بیرون می روی دیگر برنگردی و خودت را به کمیساریا معرفی کنی. محل کمیساریا را هم به او گفتم و اضافه کردم هفته بعد یک قرار امداد دارم بروم دیگر برنمی گردم، فرار می کنم.
بعد از بیرون آمدن من مالک دیگر نتواست تحمل کند. رفت درخواست داد تحمل ماندن را ندارم می خواهم بروم . آنها مالک را بردند قرنطینه و به خاطر اطلاعات اشرف او را سر به نیست کردند . سران فرقه اعلام کردند که مالک در دریاچه غرق شده، وقتی فردی در قرنطینه است چطور او را بیرون آوردند؟
مالک خودش هم یک آدم شناگری بود، یک نفر را نجات داده و بعد غرق شده ! اصلا باهیچ منطقی جور درنمی آید.
نبی احمدی
انتهای پیام
