فرقه رجوی هرکسی را که مخالف باشد و یا می خواهد از این فرقه جدا شود با طرح و برنامه ریزی های مختلف سربه نیست می کند. قتل هایی که انجام می شود هیچ کس از آن خبردارنمی شود.
درعراق به بهانه محاصره داروئی و پزشکی قتل ها را به گردن عراقی ها می انداختند، مثل قتل کاظم نعمت اللهی اما در آلبانی چون اینگونه حربه ای ندارد به اسم ایست قلبی، سرطان و بهانه های مختلف مخالفان را سر به نیست می کند از جمله قتل مهین رضایی(مرضیه رضایی)، مالک شراعی، آرش پور غلامی.
ما در عراق زمانی متوجه موضوع می شدیم که قبر آنها را می دیدیم . بله سرنوشت افراد ناراضی در فرقه رجوی مرگ تدریجی بود وگر نه مرضیه رضایی هیچ مشکلی نداشت. چون که سالها مسئولم بود و یک باره در آلبانی که همه امکانات درمانی محیا بود گفتند از سرطان فوت کرد!
کسی نیست از اینها سئوال کند مگر در آلبانی هم محاصره پزشکی دارید؟ چرا واقعیت را نمی گوئید که بر اثر فشارهای روحی و روانی است که از صبح تا شب نفرات در گیر آن هستند.
آنها با فشار بحث های تشکیلاتی، پروسه خوانی، پروژه نویسی، بحث های کشکی «سین ۴۰» اعضا را در گیر مسائل فردی خود می کنند. آنها با وقاحت تمام دوباره آماده باش سرنگونی اعلام کرده اند. از زمانی که من یادم دارم تا الان صدها بار از این آماده باش ها داده اند که اگر سنگ پای قزوین بود دیگر از رو رفته بود ولی اینها از رو نمی روند. بحث های کشکی مریم قجر عضدانلو و زهرا مریخی فقط برای سرگرم کردن افراد است .
موسی دامرودی
عضو رها یافته از فرقه رجوی
انتهای پیام
