مردم استان خوزستان و مرکز آن ، شهر اهواز پس از پیروزی انقلاب اسلامی با نامهربانی های فراوانی از سوی دشمنان روبه رو بوده اند.
این استان در سال ۱۳۵۹ با تهاجم رژیم بعث صدام مواجه شد و در دوران جنگ و پس از آن، بارها از سوی منافقین کوردل و گروه های تجزیه طلب و تکفیری با اقدامات تروریستی مواجه بوده است، اما مردم این استان همواره با پایداری و مقاومت مثال زدنی خود نقشه های دشمنان را خنثی کرده اند. آخرین اقدام تروریستی در اهواز، ۳۱ شهریور سال جاری (۱۳۹۷) در مراسم رژه نیروهای مسلح صورت گرفت که در اثر این اقدام ۲۶ نفر از هموطنان از جمله یک کودک چهار ساله به شهادت رسیده و ده‌ها نفر دیگر نیز مجروح شدند.
مسئولیت اقدام تروریستی اهواز همزمان از سوی دو گروه تروریستی الاهوازیه و داعش که دارای خط و مشی همسان هستند و از سوی جبهه غربی – عربی – صهیونیستی حمایت می شوند، مورد پذیرش قرار گرفت؛ اما در سال های پیش از این فرقه تروریستی منافقین که در کارنامه ننگین خود نوکری برای رژیم بعث صدام، صهیونیست ها و آمریکایی ها را به همراه دارد، بارها اقدام به انجام امور تروریستی در داخل ایران نموده که در اثر آن اقدامات هزاران نفر شهید شده اند. فرقه تروریستی منافقین در سخت ترین شرایط، بزرگترین خیانت ها را علیه مردم ایران داشته است، به گونه ای که مردم ایران جنایات این گروهک تروریستی را فراموش نخواهند کرد.
به شهادت رساندن بیش از ۲۰۰ نفر از مسئولان خدمتگزار نظام و ۱۷ هزار ایرانی طی ۴۰ سال گذشته و انتقال اطلاعات محرمانه کشور به سرویس های جاسوسی بیگانه، تنها بخشی از اقدامات فرقه تروریستی رجوی علیه مردم ایران است. مردمان این دیار کهن هرگز اقدامات مخرب جریان نفاق در یاری رساندن به رژیم بعث صدام در تجاوز به مرزهای ایران را فراموش نمی کنند؛ حمله به استان های خوزستان، کرمانشاه و ایلام، تنها قسمتی از جنایت های منافقین است که با حمایت و کمک سرویس های جاسوسی بیگانه، پس از پایان جنگ تحمیلی رژیم بعث صدام علیه ایران نیز ادامه یافت، اما به دلیل هوشیاری قشرهای مختلف مردم ایران و رزمندگان اسلام ناکام ماند.
**چهارم آذر ۱۳۷۸، مرحله دیگری از اقدامات تروریستی منافقین
منافقین به عنوان بازوی ارتش صدام که در دوران دفاع مقدس به ویژه در دو عملیات کربلای یک (مهران) و مرصاد (کرمانشاه) ضربه اساسی از رزمندگان ایرانی خورده و شمار زیادی از عناصر خود را از دست داده بود، برای بازیابی روحیه عناصرش موج جدیدی از اقدامات تروریستی را در دهه هفتاد به راه انداخت که گلوله باران خمپاره ای اهواز در چهارم آذر ۱۳۷۸ نمونه ای از آن است.
در این مرحله از اقدامات تروریستی منافقین، موضوع تشکیل تیم های عملیاتی توسط سرکرده های این گروهک در داخل خاک عراق از سال ۱۳۷۶-۱۳۷۷ آغاز گردید. در سال های یاد شده طی جلساتی که در یکی از پایگاه های منافقین با ریاست مریم رجوی در خاک عراق برگزار شد، مقرر گردید تیم های عملیاتی این گروه جهت انجام عملیات تروریستی به ایران اعزام شوند؛ این تیم های عملیاتی در همین سال در هفت قرارگاه منافقین که از سوی این گروهک در کنار مرزهای ایران (در خاک عراق) ایجاد کرده بودند، آموزش دیده و سازماندهی شدند.
عناصر فرقه رجوی پس از آموزش و سازماندهی برای انجام اقدامات تروریستی در ایران به گروه های تیمی تقسیم و هر تیم ۳ نفره عهده دار یک عملیات شد. عناصر منافق قبل از عملیات تروریستی خود در ایران چندین ماه در قرنطینه یا پانسیون به سر می بردند تا از لحاظ ایدئولوژیک و نظامی تحت آموزش های سخت قرار بگیرند.
در اواخر آبان ماه سال ۱۳۷۸ بود که دستور اجرای عملیات تروریستی در خاک ایران توسط مسعود رجوی و مریم رجوی سرکرده های منافقین صادر و به قرارگاه هفتم منافقین در خاک عراق یعنی حبیب (واقع در بصره) جهت اجرا ابلاغ گردید. اولین تیم سه نفره منافقین با همکاری استخبارات رژیم بعث صدام از مرز عبور کرده و از مسیر پاسگاه زید، سه راه حسینیه و جاده خرمشهر – اهواز وارد شهر اهواز شده و با جاسازی و استقرار یک قبضه خمپاره انداز ۸۲ میلی متری در محل پارک حجاب این شهر در چهارم آذر ۱۳۷۸، با پرتاب پنج گلوله خمپاره بی هدف و کور به داخل اهواز، دست به یک جنایت علیه مردم بی دفاع این شهر زدند.
در اثر این عملیات تروریستی ناجوانمردانه یکی از هموطنان اهوازی به نام محمد سعید جلیزاوی که دبیر آموزش و پرورش اهواز بود، شهید و ۱۱ زن و کودک بی دفاع نیز به شدت مجروح شدند؛ برخلاف ادعای گروهک تروریستی منافقین که هدف حملات خمپاره ای خود را مراکز نظامی و حکومتی در اهواز اعلام کرده بود، مشخص شد محل اصابت گلوله های خمپاره نظامی نبوده و افراد حاضر در محل اصابت نیز، هیچ یک نظامی نبوده، بلکه همگی مردم عادی بودند.
پس از این عملیات تروریستی مسعود و مریم رجوی سرکرده های منافقین طی اطلاعیه ای که منتشر کردند، مسئولیت انجام این عملیات تروریستی را از سوی گروهک تروریستی منافقین به عهده گرفته و پیام شادباشی برای قرارگاه هفتم این گروهک به جهت تشویق و ترغیب قرارگارهای دیگر منافقین برای انجام عملیات مشابه فرستادند. هدف اصلی مرحله جدید عملیات تروریستی منافقین در ایران در آن زمان، ناامن جلوه دادن شهرهای مختلف کشور بود؛ برای سرکرده های منافقین این مساله مهم بود که امنیت شهرهای ایران را به هم بریزند و گفته بودند اگر هم در این عملیات مردم کشته شوند، ما قبلا قیمت آن را پرداخته ایم؛ سخنانی که نشان از بی ارزش بودن جان مردم ایران نزد سران منافقین و عناصر آن دارد.
پس از اجرای عملیات تروریستی منافقین در چهارم آذر ۱۳۷۸، سرکرده های این گروهک همچنین جهت فریب عناصر خود، ضمن پخش صحنه های عملیات، اینگونه به نیروهای خود القا می کردند که درباره افراد کشته یا مجروح شده، توسط نظام صحنه سازی شده و حمله عناصر این فرقه به مقرهای نظامی بوده است.
انتهای پیام
