بعد از جنگ جهانی دوم که سراسر دنیا گرفتار آن بودند و تعداد زیادی از انسان ها کشته و یا زخمی شدند و تعداد بیشماری کودکان از خانه و خانواده شان بدور ماندند، سازمان ملل بر آن شد تا با ایجاد یک سازمان مستقل بتواند از این کودکان حمایت نماید و با بوجود آوردن سازمان یونیسف توانست به این مشکل رسیدگی نماید و ۸ اکتبر بنام روز جهانی کودک نامگذاری شد که تمام مردم جهان آن را گرامی می دارند .
فرقه تروریستی رجوی که قبل از جنگ خلیج بیش از ۱۰۰۰ کودک از عناصر خود را در پادگان نظامی اشرف نگهداری می نمود ، در زمان جنگ با صرف بیش از یک میلیون دلار و آن هم از جاده های پر خطر اردن به سمت آن کشور روانه کرد تا بتواند عناصر فریب خورده خود را بیش از پیش به رهبری نزدیکتر کند و ذهن آنها را به سوی فرقه خود معطوف نماید .
کودکانی که توسط سران فرقه رجوی به اردن منتقل شدند از آنجا با پاسپورتهای جعلی به کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا و استرالیا منتقل شدند و در آنجا نیز در بدترین شرایط زندگی می نمودند که یک نمونه از آنها پایگاهی موسوم به موسوی در شهر کلن آلمان بود که تحت فرماندهی عفریته ای بنام طیبه رحمانی لاهوت قرار داشت که ۱۵۰ کودک قد و نیم قد در آنجا و در یک خانه نه چندان بزرگ در شرایط غیر انسانی نگهداری می شدند ، بچه هایی که از ۲ ماهه تا ۱۸ ساله بودند.
نوع رفتار سران فرقه رجوی با کودکانی که در خارج از عراق بسر می بردند آنچنان بد و وحشتناک بود که انگار با دشمنان خودشان سر و کار داشتند و در این خانه که محل نگهداری بچه ها بود ، تمام قوانین فرقه اعم از صبحگاه و شامگاه و کلاس و قوانین سخت اجرا می شد و با این طفل معصومها همانند عناصر داخل پادگان اشرف برخورد می کردند ، بچه هایی که زمان بازیگوشی و تفریح آنها بود می بایست در کلاس های فشرده که تنها برای شناساندن رهبری پوشالیشان گذاشته شده بود شرکت می کردند و از آزادی و بازیهای کودکانه هیچ خبری نبود.
کشور آلمان در همان زمان کمک مالی برای خورد و خوراک و پوشاک و مسکن این بچه های معصوم می نمود و سران فرقه رجوی با بی رحمی تمام آن پولها را برای مصرف اعمال کثیف و تروریستیشان به عراق روانه می کردند و عوض آن این بچه های کوچک را به گدایی در داخل شهر هدایت می کردند تا با انواع ترفندها بتوانند پولهایی را جمع آوری نموده وآن را نیز برای اعمال خرابکارانه و ترور انسانهای بی گناه صرف نمایند .
ویرانی و ویرانی ! خلاء و درماندگی و افسردگی و عصیان گریبانگیر بیش از ۱۰۰۰ بچه ای که توسط مسعود رجوی از پدر و مادرهایشان دزدیده شده و به کشورهای مختلف به بهانه دور ماندن از جنگ فرستاده شده بود را گرفته بود و از طرفی سران فرقه تمام تلاش خود را به کار بسته بودند تا از این کودکان بعنوان میلیشیا در زمان جنگ و اعمال غیر انسانی و تروریستی خود استفاده نمایند که تاریخ شاهد خیانتهای مسعود و مریم رجوی در حق این بچه ها بود .
اما امروز که چندین سال از این موضوعها می گذرد ، سران فرقه رجوی با وقاحت تمام در سایتهای عقب مانده خود در مورد روز جهانی کودک می نویسند و از جنایتهای خود چشم پوشی نموده و انگار که مرتکب چنین جنایتی نشده اند ولی شاهدینی هستند که تمام خیانتهای این فرقه ضد شری بر علیه این کودکان را از نزدیک شاهد و نظاره گر بودند که میتوانند در دادگاههای بین المللی از این جنایتها افشاگری نمایند .
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز گلستان
