بی گمان یکی از حوادث عظیم در تاریخ حیات سیاسی کشور، جنگ تحمیلی ۸ ساله رژیم متجاوز بعثی علیه این مرزوبوم است که شجاعت و دلاوری جوانان ایران در قالب دفاع مقدس برگ زرین دیگری بر دفتر افتخارات و حماسه آفرینی های سربازان این کهن دیار افزود.
جنگ هشت ساله ایران و عراق با تمام ویرانی ها، شقاوت ها، کشتار انسانهای بیگناه و معلولیت ها و مجروحیت های گسترده بالاخره به پایان خود رسید و هم اینک روابط سیاسی و دیپلماتیک، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نسبتا مطلوبی میان دو دولت و شهروندان آن برقرار گردیده و صدام به یک عبرت تاریخی مبدل گشت و کیان ایران بعنوان موجودیتی تاریخی و مستقل حفظ گردید.
اما در این میان از یک نکته نباید غافل شد و آن خیانت تاریخی فرقه رجوی به سرکردگی رجویهاست. حافظه تاریخی ایرانیان هیچگاه نمی تواند و نباید این خیانت آشکار به مام وطن و استقلال و تمامیت ارضی کشور و همدستی با دشمن متجاوز بعثی را از خود زدوده یا هضم و توجیه بنماید. براین‌اساس رسالت فرد فرد آحاد ایرانی است که این اعمال خائنانه را برای نسل های آتی بازگو نموده و هیچگاه اجازه ابراز وجود یا نقش آفرینی به این گروه خائن را ندهند.
در سالگرد اقدام فاجعه بار منافقین در طراحی و اجرای عملیات موسوم به فروغ جاویدان بر خود لازم می دانیم که به بررسی این خیانت آشکار از منظر قواعد حقوقی بپردازیم. گرچه این گروه از اوایل جنگ تحمیلی در جبهه ها و نیز در داخل کشور علیه نیروهای رزمنده و مقامات کشور اقدامات مسلحانه و تروریستی صورت دادند اما از اواخر جنگ و پس از انتقال گسترده اعضا و کادرهای مدیریت سازمان از فرانسه به عراق (در سال ۱۳۶۵) فعالیتهای سازمان شکل دیگری به خود گرفت. با تاسیس ارتش به اصطلاح آزادیبخش ملی در خرداد ۱۳۶۶ به فرمان مسعود رجوی، منافقین سعی در تغییر شرایط جنگ و رویارویی مستقیم با نیروهای کشور با پشتیبانی ارتش عراق داشتند. برهمین اساس در سال پایانی جنگ (۱۳۶۷) سه عملیات گسترده توسط این گروه طراحی و اجرا شد که بطور خلاصه عبارتند از:
-عملیات آفتاب (فکه) در ۸ فروردین ۶۷ در جبهه شوش به پشتیبانی ارتش عراق که با شکست کامل این گروه توام بود. (ناگفته نماند که پس از این رویارویی نظامی مستقیم و تجاوز ارضی بسیاری از هواداران و باورمندان به تشکیلات رجوی با ملاحظه این خیانت آشکار از آن فاصله گرفته و منافقین تا حدود زیادی حامیان خود را از دست داد).
– عملیات چلچراغ در ۲۸ خرداد ۶۷ که به تصرف شهر خالی از سکنه مهران منجر گردید و دستگاه تبلیغاتی منافقین آنرا یک پیروزی عظیم قلمداد نمود.
– عملیات فروغ جاویدان با تبلیغات گسترده منافقین و توهم تصرف کامل کشور با پشتیبانی و حمایت لجستیک گسترده ارتش بعث در ۵ مرداد ۶۷ آغاز گردید که با مقاومت جانانه رزمندگان کشور در قالب عملیات مرصاد منجر به شکست مفتضحانه منافقین گردید.
این عملیات درست چند روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت در ۲۷ تیر از سوی ایران آغاز گردید. تجهیزات بکاررفته و گستردگی عملیات بیانگر این بود که گروه رجوی از مدتها قبل در تدارک یک حمله نظامی وسیع به خاک ایران بوده و عمدتا بر پایه این تحلیل غلط بود که حکومت ایران بدنبال قبول قطعنامه ۵۹۸ پشتوانه مردمی خود را از دست داده است.
این اقدام فرقه رجوی و حمایت ارتش صدام از منظر قواعد حقوق بین الملل قابل بحث و بررسی است. گواینکه ایران در طی یکسال از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سرباز زد و پذیرش آنرا منوط به معرفی متجاوز و تعیین خسارات نمود اما حسب مفاد قطعنامه ۵۹۸ پس از پذیرش آن از سوی طرفین تخاصم، دیگر وضعیت آتش بس برقرار گردیده و دولتها باید از هرگونه اقدام نظامی علیه یکدیگر خودداری ورزند.
در خصوص عملیات فروغ جاویدان دو نکته قابل تامل است:
اولا: منافقین در پیشروی های خود از منطقه سرپل ذهاب به سمت کرند و اسلام آباد و تصرف بعدی آن مرتکب جنایات گسترده گردیدند. چنانکه مبادرت به کشتار غیرنظامیان اعم از زن و مرد، کوچک و بزرگ نموده و بعنوان نمونه در یک اقدام شنیع در بیمارستان امام خمینی اسلام آباد، مجروحان را از روی تخت به محوطه بیمارستان برده و آنها را به رگبار گلوله بستند. طبق مقررات حقوق جنگ به ویژه کنوانسیونهای چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ و عرفهای جنگ اقدامات مذکور مطلقا ممنوع بوده و غیرنظامیان، اسرا و مجروحین تحت حمایت مقرران کنوانسیون قرار گرفته اند. چنین اعمالی حتی بصورت منفرد (و نه سیستماتیک و گسترده) بعنوان جنایت جنگی شناخته شده و مرتکب آن تحت عنوان جنایتکار جنگی قابل تعقیب و مجازات است.
ثانیا؛ چنانکه گفته شد عملیات فروغ جاویدان نقض قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت بود. قطعنامه ۵۹۸ ضمن ابراز نگرانی از وضعیت بوجود آمده و تاکید بر حل و فصل اختلافات از طرق مسالمت آمیز (در مقدمه خود) در بند ۱ به صورت «آمرانه» از طرفین می خواهد که به عنوان نخستین گام در حل اختلااف از طریق مذاکره، آتش بس فوری را رعایت کنند، کلیه عملیات های نظامی را در زمین، هوا و دریا قطع کنند و نیروهای خود را بدون درنگ به مرزهای شناخته شده بین المللی بازگردانند.
وفق مواد ۲۴ و ۲۵ منشور ملل متحد، تصمیمات شورای امنیت بعنوان متولی اصلی حفظ صلح و امنیت بین المللی برای کلیه دولتهای عضو جامعه بین الملل لازم الاتباع است و لذا اقدامات تجاوزکارانه عراق پس از پذیرش قطعنامه در اشکال مختلف و پشتیبانی از تجاوز منافقین در فروغ جاویدان به مرزهای جمهوری اسلامی ایران، نقض مسلم قطعنامه شورای امنیت بوده است که با واکنش قهرمانانه و افتخارآمیز رزمندگان کشور این عملیات ننگین بی اثر ماند.
دکتر نواب محمدی ده چشمه
بنیاد هابیلیان
