چند روز پیش باز هم دو فرار موفق از تشکیلات لرزان فرقه در تیرانا به وقوع پیوست. یکی از کسانی که تشکیلات را رها کرد و به آزادی سلام گفت و خود را به دنیای آزاد رساند، مرتضی مرتضوی(مالک) است که از مسئولین قدیمی فرقه بوده و در حفاظت اشرف تا جائی که بیاد دارم و او را دیده ام در هنگام خروج از اردوگاه اشرف، ویزاهای خروجی را چک و کنترل می کرد.
اما دومین نفر که یکی از بهترین و نزدیکترین دوستان اینجانب در دوران اسارت در عراق بوده که فعلآ از اسم بردن ایشان معذور می باشم.
اگر مروری کوتاه به فرارها و جداشدنهائی که در همین دو سال اخیر درون تشکیلات صورت گرفته نگاهی کنیم در می بابیم که تمام تلاش های مریم رجوی و دیگر مسئولین فرقه برای سرپا نگهداشتن تشکیلات لرزان خود واقعا بی فایده بوده و سرنوشت محتوم این فرقه نهایتا چیزی نیست به غیر از هم پاشیدگی کامل در آینده بسیار نزدیک .
با تمام مانورهای فریبکارانه و باتمام وعده های تکراری مثل سرنگون شدن و با دلخوش کردن افراد به اینکه همین امروز و فردا کار ایران تمام است و به تهران خواهید رفت، امروز تمام نفرات گرفتار در دستگاه شستشو به خوبی دریافته اند که این وعده ها پوچ و بی اساس و تکراری است.
نفرات امروز خود را با دیروز مقایسه می کنند و با خود می گویند، دیروز در کنار مرزهای ایران و با داشتن آن همه توپ و تانک و انواع سلاح های گوناگون و حمایت مالی و صدام حسین، کاری انجام نشد هیچ، که اوضاع فرقه بدتر و بدتر هم شد، حال با دور شدن از ایران و با دست خالی و با هزاران تعهد به خارجی ها که نتها حق نفس کشیدن برایشان قائل شده اند چه کاری از دست فرقه بر می آید؟
فروپاشی و خط پایان فرقه همان چیزی است که در طول این سالیان مرتب از سوی اعضای جدا شده به آن اشاره شده و بر آن تاکید داشته ایم، دیر نیست آن روزی که لیلی بماند حوضش.
این فرارها پیامی است برای کسانیکه هنوز در تشکیلات عنکبوتی در خواب خرگوشی به سر می برند و گمان دارند که فرقه دیروز و فرقه امروز در آینده سیاسی ایران نقشی خواهد داشت، مطعنا یک فرقه تروریستی نمی تواند با حمایت مشتی جنگ طلب آمریکائی مثل بلتون و جولیانی و امثال اینان در سرنوشت مردمی آگاه تاثیری داشته باشد.
فراموش نکنیم اینان همان جنگ طلبانی هستند که در دوران جنگ با صدام به بهانه برنامه هسته ای عراق که بعد ها دروغ از آب درآمد هزاران تن بمب بر سر مردم عراق ریختند و اکنون هم به دنبال تکرار همان بازی و سناریوی بیشرفانه برای ایران برنامه ریزی می کنند که فرقه هم برای زود اجرا شدن سناریوی مزبور آویزان دماغ امریکائی شده اند، افراد درون تشکیلات آگاه و هوشیار باشند و تا دیر نیست خود را از درون فرقه رها کنند، باور داشته باشید یا نه، اما من بر این باور هستم که سرنوشت صدام را همین لعنت و نفرین مادران و پدران داغدیده ما رقم زد.
انتهای پیام / وبلاگ ادوارد
