روز جهانی کارگر یادمان شورش کارگران آمریکایی دراول ماه مه ۱۸۸۶ درشیکاگو است که دربسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته می شود.
درچهارم ماه مه سال ۱۸۸۶ و درچهارمین روز اعتصاب وتجمع کارگران آمریکایی درشهرشیکاگو پلیس به روی آنها آتش گشود که شماری کشته وتعدادی مجروح و بعدا چهارنفر اعدام شدند . کارگران اعتصابی خواستارتعدیل شرایط کار روزانه از ۱۰ساعت به ۸ ساعت بودند بدنبال انقلاب مردم ایران که نیروهای کارگری با اعتصابات خود نقش اساسی درسرنگونی رژیم دیکتاتوری شاه و پیروزی انقلاب داشتند بزرگداشت روز جهانی کارگر در تقویم رسمی کشورقرارگرفت و کارگران هرساله این روز را جشن می گرفتند.
فرقه رجوی از بدو تاسیس درسال ۱۳۴۴ ایدئولوژی خود را براساس مبارزه برای نفی استثمار وحمایت از طبقه کارگر و دهقان اعلام کرد وچکش وسندان را بعنوان نماد سمبلیک این حمایت درآرم خود قرار داد. بعد از پیروزی انقلاب رهبری فرقه اقدام به تاسیس بخش کارگری وانتشارنشریه ای به نام بازوی انقلاب نمود وضمن برگزاری مراسم بزرگداشت روز کارگر تلاش نمود این بخش فعال وتاثیرگذاردرصحنه اقتصادی، سیاسی واجتماعی را جذب نماید.
تلاش برای نفوذ درشوراهای کارگری وجذب وسازماندهی وکاندیدا کردن بخش هایی از کارگران بخصوص درمراکز اقتصادی مهم از جمله سیاست های راهبردی این فرقه بود. مسعود رجوی درگام بعد وقتی احساس کرد به دلیل عملکردهای مخرب وانحصارطلبانه دستش از مناصب قدرت وحاکمیت کوتاه واز طرف مردم بکلی منزوی شده است دست به مبارزه مسلحانه برد و دراین مسیرتعدادی از کارگران را به عرصه عملیات خشونت آمیز و ترور کشاند.
بعد از شکست عملیات تروریستی درداخل باقیمانده نیروها به خاک عراق منتقل شدند. درپادگان اشرف تعدادی از همین کارگران درتیم های نظامی سازماندهی گردیده وعملیات نفوذ و رخنه بداخل ایران را انجام دادند خیلی از آنها درجریان همین عملیات ها درنوارمرزی جان خود را از دست دادند و قربانی اهداف جاه طلبانه رجوی گردیدند اما بخش دیگرکه به طورمضاعف قربانی هستند کارگرانی بودند که بعد از سالیان حضور درمناسبات اسارتگاه اشرف وآگاهی به ماهیت ضد کارگری وخیانت آمیز این فرقه درخواست جدایی کردند .
پاسخی که این کارگران درقبال درخواست جدایی دریافت کردند اسارت وشکنجه در زندان های پادگان اشرف و ابوغریب بود. کارگرانی که روزی فریب شعارهای پرجذبه مبارزه برای نفی استثمار وحمایت از طبقه زحمتکش کارگر را خورده وبرای محقق کردن این اهداف به این فرقه پیوسته بودند اینک تحت شدیدترین مناسبات استثماری وفشارهای روحی و روانی قرارداشتند. ولی ماهیت پوشالی بودن وفریب کارانه شعارهای نفی استثمار وحمایت از طبقه زحمتکش کارگررا می توان درنحوه برخورد این فرقه با کارگران عراقی درطی حضورشان درخاک عراق دید که دراینجا وبه مناسبت این روز بعنوان شخصی که نزدیک به ۸ سال بعنوان مسئول اداره کاراین فرقه درپادگان اشرف شاهد آن بودم لازم می بینم بصورت مختصربه آن اشاره کنم تا مشخص شود چه تناقض وتفاوتی درشعار وعملکرد ودیدگاه های سران این فرقه درمورد مقوله حمایت از حقوق کارگران وادعای نفی استثمار وجود دارد.
فلسفه حضور و استفاده از کارگران سودانی ، عراقی درمناسبات فرقه و درپادگان اشرف از آنجایی شکل گرفت که مسعود رجوی بقول خودش خط حداکثرتهاجم واستفاده از تمامی اعضا اعم از زن ومرد را دردستور کار قرار داده بود. رجوی بعد از شکست درفاز نظامی و فرار به فرانسه عملا درصحنه سیاسی و اجتماعی ایران حذف شده بود.
درعراق به دلیل همین عدم تاثیرگذاری درداخل از طرف صدام تحت فشار بود که چرا درقبال انبوه کمک های مالی دولت عراق هیچ حرکتی درایران صورت نمی گیرد. دولت عراق که درجبهه ها مرتکب شکست های سنگینی شده بود وثبات سیاسی داخل کشورش هم تحت تاثیرفعالیت های گروه های کردی درشمال وشیعیان درجنوب متزلزل نشان می داد فشارخود را برمتحد دست نشانده اش رجوی هرآن بیشتر می کرد.
طرح انتقال نیروهای پشتیبانی فرقه واز جمله زنان وسازماندهی آنها درقالب گردان های نظامی و وارد کردن وسازماندهی کارگران خارجی وعراقی درقسمت های پشتیبانی ازهمین نقطه شکل گرفت. تا قبل آن تمامی کارهای خدماتی وپشتیبانی واز جمله آشپزخانه و انبارغذایی عمدتا توسط اعضای زن صورت می گرفت.
درجریان پروسه جذب واستخدام کارگران عراقی سران فرقه با ترفند احتمال نفوذ ایران و جذب و به کارگیری کارگران باهمکاری ارگان اداره امن بعقوبه شدید ترین قوانین وتدابیرتفتیش عقاید وکنترل امنیتی کارگران دردستورکار قرارگرفت . ما درابتدا یک کانال جذب عراقی به نام خلیل مهدی که به ابو فوزی معروف بود و از طرف اداره امنیت شهربعقوبه واستخبارات قرارگاه اشرف به ما معرفی شده بود را به قرارگاه آوردیم.
برای اینکه دیگر اعضا درجریان کارما قرار نگیرند اداره کارگران که درمناسبات به نیرویی معروف بود تشکیل شد. معصومه ملک محمدی که بعدها به عنوان یکی از اعضای ارشد شورای رهبری معرفی شد به عنوان مسئول ستادی، اسداله مثنی، مسئول امنیت ستاد، اصغرپوریا مفرد مسؤول روابط و رابط با استخبارات، حسین فرزانه ساز و فاضل موسوی، امنیت کل و من به عنوان مسئول اداره کارپادگان اشرف اعضای ستاد را تشکیل می دادیم .البته مسئولیت من فقط استخدام وبکارگیری کارگرانی بود که به لحاظ امنیتی به تایید اعضای این ستاد می رسیدند .
علی اکرامی
ادامه دارد
انتهای پیام
