یکی از جدا شده های سابق فرقه رجوی به معاون وزیر کشور آلبانی نامه اعتراضی نوشت.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق متن نامه عبدالکریم ابراهیمی به خانم روونا وودا به شرح زیر است:
سرکار خانم روونا وودا
معاون وزیر کشور آلبانى
کشور شما میزبان فرقه رجوی است که اسم پناهنده سیاسى با خود به یدک می کشد و با پشتیبانى شخصیتهاى دولتى و جنگ طلب و تروریست پرور در هیأت حاکمه و سازمان سیا جهت بهره بردارى از آن براى منافع نامشروع آمریکا بر کشور شما تحمیل شده است.
این فرقه بى توجه به حقوق أولیه انسانى اعضاى خود همانند گذشته که زیر سایه دیکتاتور بعث عراق و اداره امنیت آن کشور در جهت منافع تروریستى صدام حسین خدمت میک رد، الان نیز در کشور شما حق زندگى آزاد را از تک تک افراد گرفته و آنها را در یک پادگان محصور کرده و در زنجیر اسارت خود نگه داشته است.
لذا اینجانب که سابقه ربع قرن تجربه بودن بالاجبار در این فرقه و تشکیلات را دارم و تجارب زیادى از حیله گرى و فریب رهبران و سران این تشکیلات را از سر گذرانده ام، نکاتى را ذیلاً یادآورى می نمایم:
مریم رجوى رهبر این تشکیلات که هم اکنون در کشور شما شعار ارتش آزادیبخش سر می دهد و از مبارزه مسلحانه خود دست نکشیده است، فرماندهان و مسئولین بسیار خطرناک با خود همراه دارد که در کشتار و ترور و سربه نیست کردن و شکنجه اعضاى خود آموزش دیده اداره امنیت و استخبارات دیکتاتور عراق یعنى صدام حسین، بوده اند و هر کدام به خودى خود براى امنیت و آسایش مردم کشور شما و در کل براى مردم اروپا بسیار خطرناک بوده و نگه داشتن و پناه دادن به اینها، مار در آستین خود پرورش دادن است.
این فرقه در دوران صدام حسین کشتار بى رحمانه اى از اکراد در شمال و شیعیان در جنوب به نفع دیکتاتور و استخبارات عراق انجام داد و بسیارى از زن و بچه هاى مردم عادى را به خاک و خون کشیده است.
این سازمان یک فرقه بسته اى است که افراد را با فریب به داخل خود کشانده و مطلقاً راه خروجى براى آنها باز نمی گذارد. افراد از داشتن زن و بچه و زندگى محروم اند و حتى عاطفه درون افراد را هم باید به سمت رهبرى این فرقه یعنى مسعود و مریم رجوى، نثار کرد. درون تشکیلات فرقه جو پلیسى وحشتناکی حاکم است و افراد جرّأت ابراز عقیده و مخالفتى نداشته زیرا در غیر اینصورت با زندان و شکنجه و سربه نیست شدن مواجه خواهند شد.
در این فرقه هیچگونه ارتباط با بیرون از آن وجود ندارد. در درون پادگان اشرف هم بصورت یکانى سازماندهى کرده بودند و افراد یکانها اجازه نداشتند به دوستان و اقوام خود سر زده و دیدار داشته باشند.
ارتباطات در عراق فقط در خود پادگان اشرف نهفته بود. هیچگونه نشریه بیرونى وارد پادگان نمیشد و هیچ ارتباط تصویرى و صوتى جز سیماى آزادى آنهم موقع نهار و شام، وجود نداشت. افراد دسترسى به اینترنت و موبایل نداشتند و فضا در این مدت بیست و پنج سالى که من آنجا بودم کاملا بسته بود و فشار روحى و روانى شکنجه و زندانى و خود کشى هاى فراوان زیر فشارهاى روحى و جسمى و سربه نیست شدن دوستانم را با چشم خود دیده و خود یکى از قربانیان زندان و شکنجه سران تشکلات این فرقه در سال هزار و سیصد و هفتاد سه در پادگان اشرف بودم.
رهبران و مسئولین تشکیلات این فرقه تجربه عملیات تروریستى با خود دارند. بعد از سرنگونى دیکتاتور عراق، رجویها و سران تشکیلات با پس مانده هاى نیروى امنیتى دوران صدام حسین هم عهد شده و کشتار و خونریزى از مردم بدبخت و بیچاره عراق به راه انداختند. با گروه تروریستى داعش عهد اخوت بسته و آنها را در کشتار مردم عراق تشویق میک ردند و لقب «عشائر انقلابى» به تروریستهاى درنده خوی داعش می دادند. در میان دولت مردان عراق که می رفتند بازسازى کشور خود را بعد از کشتار و ویرانى شروع کنند، اختلاف افکنى کرده و قومیتها و مذاهب را به جان هم انداخته تا بلکه چند صباحى بیشتر بر عمر خود بیفزایند. این سازمان، بودجه اى هنگفت از کشورهاى خلیج فارس و سازمانهاى جاسوسى و بعثیهاى صدام حسین دریافت میکند و با این پول زمانى که در عراق بودند، سران سیاسى احزاب عراقی را میخریدند و به جان هم مى انداختند تا پروسه سیاسى در عراق شکل نگیرد، تا خود راحت در آنجا به کارهاى تروریستى خود ادامه دهند.
اکنون همین روال و تجربه را در کشور شما دارند پیاده می کنند و با خرید افراد و صف بندى در دولت شما می خواهند جایگاه خود را در آنجا محکم و حمایت کسب کنند تا بتواند اعمال تروریستى خود را بدون واهمه از کشور شما هدایت نمایند، اگر این روند ادامه یابد، بدون شک کشور شما دچار هرج و مرج وچند دستگى شده و امنیت و آرامش از کشور شما سلب خواهد شد.
انتهای پیام
