باز هم جشن پرشکوه سالانه مردم ایران برای پیروزی انقلاب شان برگزار شد و باز هم طبق معمول فرقه تروریستی رجوی بر اساس روال همیشگی ادعا نمود که کسی در راهپیمایی ۲۲ بهمن شرکت نداشت ! آنها در سایت های خود نوشتند «بهرغم بسیج همهجانبه برای ۲۲ بهمن از چند هفته پیش ، این نمایش ، با شکست روبرو شد!»
سران فرقه تروریستی رجوی در حالی که مدعی بودند بسیج برای شرکت در راهپیمایی ۲۲ بهمن شکست خورده است ، اما از آنجا که دروغگو فراموشکار است و واقعیت ۱۸۰ درجه بر عکس ادعای آنها بود ، در ادامه همان مطلب نوشتند :«گزارشها حاکیست ، کارگزاران دولت برای کشاندن جمعیت به راهپیمایی اقدام به توزیع آش، ساندیس، کیک و سیم کارت تلفن همراه کردند.» معنای این جملات این است که مردم آمدند اما علت حضورشان غذا و سیم کارت بود !
در مطلب دیگری ، برای پوشاندن حقیقت و خالی کردن عقده های خود نسبت به ملّت ایران ، شرکت کنندگان در راهپیمایی ۲۲ بهمن را «عروسک های کوکی» خوانده و به توهین و افترا علیه آنان پرداخته و القابی که لایق خودشان بود را ردیف کردند .
البته این حرف ها از فرقه تررویستی رجوی نه جدید است و نه عجیب ، سران این فرقه اگر دروغ نگویند عجیب خواهد بود . تاریخچه این فرقه مملو از این دروغ هاست .
از کسانی که با ترورهای کور و انفجارهای مرگبار، سالهای خونینی را در دهه ۶۰ برای ایران رقم زدند؛
کسانی که با هدف نابودی کشور، برای دشمن متجاوز و صدامی که بر سر مردم ایران موشک و بمب شیمیایی می ریخت مزدوری کردند؛
کسانی که علیه پیشرفت علمی مملکت خود جاسوسی می کنند ؛
کسانی که از آمریکا (یعنی همان حکومتی که خودشان آن را امپریالیست می خواندند و مدعی بودند که رابطه با آن «یا اسارت یا نبرد» است) ملتمسانه می خواهند که مردم ایران را مورد بیشترین تحریم ها قرار داده ، و تحریم هایی که آمریکایی ها آن را شدیدترین تحریم های تاریخ می خواندند را ناکافی می شمردند ؛
کسانی که وقتی ترامپ مردم ایران را تروریست خواند و خلیج فارس را خلیج عربی نامید ، به شوق آمده و اطلاعیه حمایت از این پیام دادند؛
کسانی که در ازای وطن فروشی و جاسوسی و خیانت ، نیازهای مالی خود را توسط ، صدام ، سعودی ها ، اسرائیل و جنگ طلبان غربی تامین می کنند؛
کسانی که همصدا با جنگ طلبان ضد ایرانی همچون جان بولتن ، سخن به گزافه می گفتند که نخواهیم گذاشت طول عمر انقلاب ایرانیان به چهلمین سالگرد سال خود برسد ؛
کسانی که اعضا فرقه شان را در قرارگاه جهنمی اشرف به زندان افکنده و سر به نیست کردند و اعضای ناراضی را به زندان مخوف ابوغریب می فرستادند ؛
کسانی که درون فرقه خود استفاده از تلفن و وسایل ارتباطی را ممنوع کرده و اعضای خود را از دسترسی به وسایل ارتباط جمعی منع نموده و آنها را از دنیا قطع کردند ؛
کسانی که در فرقه سه هزار نفره خود ، نزدیک به ۱۰۰ زندانبان و شکنجه گر برای کنترل اعضا گماشته اند؛
کسانی که خانواده را «کانون فساد» خوانده و به این بهانه اعضای متاهل را مجبور به طلاق نمودند سپس مریم قجر ، به تشکیل حرمسرا برای رجوی پرداخت و دست انداختن به زنان فرقه را «رقص رهایی» نامیدند؛
کسانی که برای گرفتن پول ، شاه عربستان که اجازه رانندگی به زنان نمی دهد و کلمه رای گیری و پارلمان برایش نامأنوس است را مورد تعریف و تمجید قرار داده و از تجاوز سعودی ها به یمن و کشتار روزانه مردم این کشور حمایت می کنند ؛
کسانی که جنایتکاران داعشی را «عشایر انقلابی» خوانده و از سقوط بصره توسط آنها شادمانی کردند و آن را لحظه انقلابی نامیدند؛
کسانی که آنچنان در بین مردم ایران منفور و بدون حامی هستند که حتی مخالفان نظام در خارج از کشور هم حاضر به شرکت برنامه های آنها نبوده و سران فرقه با صرف هزینه هنگفت شهرواندن کشورهای دیگر را با وعده تور تفریحی ، غذای گرم و هتل به اسم ایرانیان قالب می کنند ؛
و کسانی که…
آیا از چنین کسانی می توان انتظار گفتن حقیقت و بیان واقعیت را داشت ؟
در خاتمه با عکسی از جایگاه فرقه تروریستی رجوی از منظرِ مردم شرکت کننده در راهپیمایی ۲۲ بهمن که همانا زباله دان تاریخ است ، مطلب را به پایان می برم .
آیا از منافقین می توان انتظار گفتن حقیقت را داشت؟
لینک کوتاه : https://feraghnews.ir/?p=13380
- ارسال توسط : feraghnews.ir