همانطور که مطلع هستید مصاحبه سه تن از دوستان نجات یافته مان از پر بیننده ترین شبکه سراسری تلویزیونی در آلبانی پخش گردید. این دوستان به افشای چهره کثیف فرقه رجوی و جنایاتش پرداخته و آنچه که در داخل تشکیلات می گذرد و دخالت این فرقه در امور داخلی کشورها بهخصوص الان در آلبانی و دخالتهای آنان برای برهم زدن نظم عمومی این کشور را برملا کردند.
مریم رجوی از ترس و وحشت افشاگریهای بعدی، بخصوص بعد از پرداخت مستمری ماهانه پناهندگی توسط کمیساریا، در اوج وقاحت به دست و پا زدن افتاد و از طرف دفتر این فرقه در تیرانا برای تمامی نجات یافتگان که الان دیگر هیچ رابطه و وابستگی مالی ندارند پیام فرستاد.
او در این پیام بعد از تملق گویی که «همه شما هوادار سازمان هستید» (تا دیروز باید اقرارنامه خیانت امضا می کردیم) از نجات یافتگان در کمال بی شرمی درخواست شده تا این اقدام را محکوم کنند.
مریم رجوی فراموش کرده یا خود را به فراموشی زده که چقدر جداشدگان را طی این مدت شکنجه روحی کرده و مستمری همین افراد را قطع نمود. تا دیروز افراد جداشده را تهدید به قتل می کرد و آنان را بریده مزدور خائن می نامید.
حالا که هیچ رابطه ای با هم نداریم و دستمان برای افشاگری باز شده است مریم از ترس اینکه سرکلاف باز شود و افشاگری ها گسترده تر گردد و چهره کریهش برای مردم آلبانی بیش از این رو شود پیام داده است: “درست است که الان کمیسایا مستمری شما را میدهد. ولی ما هم شما را تنها نمیگذاریم. ما همیشه پشت شما هستیم”.
باید به مریم رجوی ابله گفت که آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت. نه نیازی به پشتیبانی تو و نه احتیاجی به مستمری فرقه ات داریم. مریم رجوی سخت به تکاپو افتاده است تا به هرشکل ممکن افراد را همچنان مثل گذشته به زیر سلطه خودش ببرد ولی ما جامعه نجات یافتگان هر روز متحدتر و منسجمتر میشویم و مزدوران را نیز از صفوف خود خارج می کنیم.
ما هم اکنون در حال افشاگری در سطح تیرانا در بین مردم و آشنایان هستیم و مردم آلبانی هم انزجار خود را نسبت به این فرقه ابراز می کنند. ما به مریم رجوی گفته بودیم که اینجا یعنی آلبانی عراق نیست و پایان راه است.
تهدید و فشار به جایی نرسید. فریبکاری و تطمیع هم به جایی نخواهد رسید. باید چوب کسانی را بخوری که سالیان سال آنها را با دروغ و فشار و زندانسازی نگه داشتی و وقتی جدا شدند آنها را خائن خواندی و همه نوع فشار بر آنان وارد نمودی. دود همه اذیت ها و فشارهای گذشته به چشم خودت رفت. ما نجات یافتگان در آلبایی خاری در چشمت شده ایم. از این به بعد نوبت تهاجم ماست. پس بگرد تا بگردیم.
یادداشت از محمد هاشمی
انتهای پیام
