بدون شک فرقه تروریستی رجوی را می توان یکی از خشن ترین و پست فطرت ترین فرقه های خطرناک در روی زمین نامگذاری کرد.
اندیشه های فرقه گرایانه و خشونت طلبانه افرادی چون مسعود و مریم رجوی موجب شده است تا اعضای اسیر در این فرقه با جسم و روح خود در پشت حصارهای فکری این افراد زندگی جهنمی را تجربه کنند.
پس از مفقودالاثر شدن مسعود رجوی، مریم رجوی در جایگاه رهبری این فرقه کثیف نشسته و نقش دیکتاتوری خودساخته را بازی می کند که تماشاگران آن به جز افرادی غافل از دنیای آزاد نیستند.
بعد از فروپاشی اردوگاه اشرف در عراق با همت و تلاش خانواده های اسیران فرقه رجوی، این فرقه کشور آلبانی را برای ادامه حیات خود انتخاب کرد. کشوری که وضعیت آن به مراتب بهتر از عراق بود و اعضا در آن حتی می توانستند محدود و کنترل شده به بیرون از محل فرقه، رفت و آمد نمایند.
این انتقال موجب آگاهی و روشن شدن جرقه امید در میان اسیران شد و در طول یکسال گذشته بیش از ۳۰۰ نفر از اسیران فرقه رجوی با مراجعه به کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان اعلام جدایی از فرقه نمودند، مساله ای که به شدت سران فرقه را عذاب می داد و در فکر راهکاری برای مقابله با آن بودند.
بر اساس آخرین شنیده ها هم اکنون درخواست خروج از فرقه افزایش یافته است و فرقه خشونت طلب رجوی راهکاری جز تهدید، قرنطینه و سرکوب این افراد انجام نمی دهد.
جدا شده های از فرقه رجوی هم اکنون با افشاگری از جنایت ها و خیانت های درون فرقه رجوی اسرار پشت پرده این فرقه منفور و خشن را آشکار می سازند. نکته جالب اینجاست که مریم رجوی در کنار این همه سرکوب، جنایت و خشونت خود را مدافع حقوق بین الملل و فعال نهادهای حقوق بشری می خواند.
۱۵ آذر ماه امسال بود که هیأتی از جداشده های فرقۀ رجوی در کنفرانس «پناهندگان و حقوق بشر» در محل این پارلمان در بروکسل شرکت کردند.
از قضا مریم رجوی هم با دلارهای خود، مزدوران و خودش را مهمان این کنفراس نموده و در سالن دیگری مشغول سخنرانی بود.
مهدی خوشحال یکی از جدا شده های فرقه هنگامی که به همراه عبدالکریم ابراهیمی از این کنفرانس خارج می شدند توسط اعضای فرقه رجوی و به دستور مریم رجوی مورد هجوم وحشیانه قرارگرفت و به شدت مصدوم شدند.
این زن دیکتاتور و فتنه گر در حالی که خود را در این کنفرانس مدافع حقوق بشر نشان می داد نتوانست حضور جداشده ها در این کنفرانس را تحمل کند و شخصا دستور حمله به این جداشد ها را صادر نمود.
شدت حملات وحشیانه بر روی آقای مهدی خوشحال بسیار بالا بود و او از ناحیه چشم آسیب دید و به حالت نیمه کما رفت.
مهدی خوشحال فعال رسانه ای است و در آلمان به عنوان فعال حقوق بشر سایتی به نام ایران فانوس را مدیریت می کند.
حمله وحشیانه به آقای مهدی خوشحال و دوستش، یکی از هزاران نمونه های خوی وحشیانه در فرقه رجوی است.
این رفتار فرقۀ رجوی سندی در اثبات هشدارهای سال های گذشته جدا شده ها و خانواده ها به مجامع بین المللی است. این ها سندی مبنی بر جنایت های این فرقه تروریستی، دروغ و فریب بودن تمام شعارهایش برای بزک کردن چهرۀ خودش در مجامع جهانی از جمله کنفرانس اروپا است.
محکوم کردن این اقدام تروریستی فرقۀ رجوی از سوی تمامی آزادی خواهان و ایرانیان خارج از کشور پیام دندان شکنی به رهبر این فرقۀ ضد ایرانی بود که نه تنها هرگز این اعمال تروریستی را تحمل نخواهند کرد بلکه با انگیزه ای چند برابر افشاگری علیه این فرقه را در همه جا به ویژه کنفرانس های بین المللی و با استفاده از همۀ رسانه ها ادامه می دهند.
البته مقاومت و این افشاگری ها تا کنون پیامد های خوبی داشته است که در نمونه اخیر آن و همزمان با آغاز سال جدید به دنبال اعتراضات نجات یافتگان در آلبانی به صورت متحد و یکپارچه و رسانه ای شدن موضوع و مستنداتی که از شبکه های تلویزیونی آلبانی در خصوص دید بسیار منفی مردم نسبت به این فرقه تروریستی پخش گردید و تلاش هایی که از جانب خانواده ها و فعالان و حامیان این افراد صورت گرفت، بالاخره اتحاد و مقاومت بر دسیسه پیروز شد و جدا شده های از فرقه از این پس مستمری خود را بدون واسطه از کمیساریا دریافت می کنند .
در کنار این موضوع برخی از خانواده های اسیران فرقه رجوی نیز هستند که با مشاهده جنایت های درونی فرقه رجوی سندی محکم بر اعمال جنایتکارانه این فرقه پلید می باشند .
خواهر یکی از اسیران فرقه رجوی که سه برادر به نام های مرتضی، مصطفی، محمد و یک خواهر به نام لیلا دارد در باره جنایتهای این فرقه توضیحاتی به فراق داد.
نرگس بهشتی ، درباره نحوه ورود دو تن از برادرانش به فرقه گفت: مرتضی درسال ۱۳۸۰ برای کار به ترکیه رفت. سه ماه در ترکیه در رفوگری فرش کار می کرد و مدام با خانواده و همسرش ارتباط داشت. بعد از سه ماه به مدت یک ماه کاملا بی خبر بودیم تا اینکه بعد از مدتی با مصطفی تماس گرفت و گفت من در ترکیه هستم و با کشتی جنس می بریم به کشورهای اروپایی توهم بیا ترکیه یکسال کار می کنیم و بعد برمی گردیم .
وی ادامه داد: برادرم یک مرد کردی را به منزل مادرم فرستاد. این فرد نامه مرتضی را آورد که همان حرفها نوشته شده بود ومصطفی توسط وی از ایران خارج شد. بعد از یک ماه مصطفی تماس گرفت و خواهرم لیلا را خواست تا به ترکیه بیاید و برای آنها غذا درست کند.
این خواهر که خانواده او یکی از هزاران قربانیان فرقه تروریستی رجوی است افزود: خواهرم به ترکیه رفت و در آنجا به جای برادرانم دو نفر دیگر دنبال خواهرم آمدند. خواهرم پیش آنها نرفت و این باعث درگیری شدید میان راننده اتوبوس وافرادی که آمده بودند شد که حتی دست راننده اتوبوس در این ماجرا با چاقو زخمی شد. راننده خواهرم را فراری داد و به ایران باز گرداند. بعد از آمدن خواهرم مصطفی تماس گرفت و با فریاد گفت خواهرم چرا برگشت این ها مرا می کشند و دیگر هیچ خبر و تماسی از سوی برادرانم نداشتیم تا بعد از پیگیری های مکرر از طریق انجمن نجات مطلع شدیم برادرانم اسیر فرقه رجوی شده اند.
وی در تشریح خیانت های فرقه اظهار داشت: اواخرسال ۱۳۸۹ بود که من شنیدم خانواده ها با هم جمع می شوند و برای آزادی اسیرانشان به عراق سفر می کنند. من زیاد پیگیر شدم ولی متاسفانه شنیدم فرودین سال۱۳۹۰ مرتضی در درگیری های اشرف توسط سران فرقه کشته شده است.
بهشتی گفت: من در ماه اردیبهشت ۱۳۹۰ موفق شدم به عراق سفر کنم و بعد از آن بارها به عراق رفتم. ما در نزدیکی عزیزانمان بودیم اما دریغ از یک لحظه دیدار، حتی برای گرفتن جنازه برادرم به دادگاه عراق مراجعه کردم اما در جواب گفتند مریم ملعون گفته است جنازه ها متعلق به من هستند.
وی در باره فعالیت های خود برای نجات برادرش گفت: دوبار برادرم مصطفی را خیلی اتفاقی در اشرف دیدم، خیلی جیغ و داد کردم ولی برادرم را از آنجا دور کردند. مصطفی حالت پریشانی زیادی داشت و مدام دور تا دور اشرف و لیبرتی عزیزانمان را صدا می کردیم. در لیبرتی من عکس مرتضی را به افرادی که جلو ما ایستاده بودند نشان دادم ، یکی از اعضای فرقه عکس مرتضی را پاره کرد و شروع کرد به فحاشی، من خیلی بی تاب شدم هرچه گفتم من خواهر مرتضی هستم فحشهای خیلی زشت به من گفت و شروع به حمله سوی خانواده ها کردند و ما را مجروح ساختند.
سیاوش عتیقی یکی دیگر از خانواده های قربانیان جنایت های این فرقه می باشد که برادرش توسط مزدوران فرقه کشته شده است .
این برادر نیز درباره جنایت های فرقه گفت: برادرم بهمن یکی از اسیران فرقه رجوی بود که متاسفانه در سال ۹۰ به دنبال حضور خانواده ها در اشرف، میان درگیری بین مزدوران و اعضایی که اعلام جدایی کرده بودند کشته شد.
وی ادامه داد: چهارم فروردین سال ۹۰ من و تعدادی ازخانواده ها که در فرقه اسیر داشتند به سمت عراق حرکت کردیم . به عراق که رسیدم باهماهنگی دولت عراق رفتیم پشت فنسهای زندان مخوف اشرف و پشت فنس ها نظاره گره افرادی بودیم که ازانسانیت فقط شبیه انسان بودند.
عتیقی گفت: برادر من قربانی خیانت ها و پست فطرتی های فرقه رجوی شد و این فرقه حتی به اعضای خود هم رحم نکرد.
خانواده های ستمدیده از جنایت های فرقه رجوی، سندی بر تروریستی و جنایتکار بودن این فرقه منفور هستند .
افشاگری خانواده های ستم دیده از جمله نرگس بهشتی و سیاوش عتیقی که یکی از برادر های خود را توسط حیله ها و ترفند های فرقه رجوی از دست داده اند می تواند پرونده این حیوان صفت های فرقه رجوی را در مجامع بین المللی سنگین کند و موجبات فروپاشی هر چه سریع آنها را فراهم نماید.
به زودی مصاحبه کامل با این دو خانواده قربانی در سایت فراق منتشر خواهد شد.
انتهای پیام
