همیشه در فرقه که بودم برایمان از حمایتهای مردم و اینکه مردم ایران منتظر ما هستند گفته می شد و ما هم بر این باور بودیم که در یک سازمانی هستیم که کلی در ایران طرفدار دارد و برای خودمان این موضوع افتخا ر و غرور شده بود که فردای آزادی ایران برای ما دسته گل می آورند و افتخار محله و شهرمان خواهیم شد. تقصیری هم نداشتیم. واقعا از دنیای بیرون بی خبر بودیم و دروغهایی که فرقه می گفت و اخباری که در سیمای خودش سانسور شده تحویل ما می داد یا در نشست های مغز شویی باور کرده بودیم که تنها آلترناتیو ایران هستیم و تنها رئیس جمهور لایق مریم رجوی است.
یادم هست که می گفتند طبق آمار دقیق که بدست آمده است ۷۸ درصد مردم ایران به ما رای می دهند. خنده دار این بود که نمی پرسیدیم که این نظرسنجی و آمار را سازمان ملل متحد گرفته یا دولت ایران یا دولت مریم رجوی؟ در هر حال این گذشت تا ما به آلبانی آمدیم و من از فرقه جدا شدم و با خانواده و دوستان در ایران ارتباط برقرار کردم. در ایران همه بدون استثنا میگفتند لعنت بر رجوی. حرف های دیگر هم می زدند که من دیگر ادامه نمیدهم.
این بود ۷۸ درصد مردم ایران که طرفدار دولت مریم رجوی هستند. حتی یک نفر در داخل و خارج از ایران پیدا نکردم که حداقل از این فرقه نفرت نداشته باشد. خصوصا کسانی که زمانی با این فرقه بودند بیش از همه نفرت داشتند و لعن و نفرین می کردند.
همه جداشده ها در کشورهای مختلف که تعدادشان از اعضای فعلی فرقه رجوی بیشتر است و همه کسانی که روزی به این فرقه کمک کرده بودند میگویند که فریب خوردند و از اینکه سالیان به این فرقه کمک کردند پشیمان هستند و خود را سرزنش می کنند که در این همه خیانت و جنایت سهیم بوده اند.
دوستان در اروپا می گویند که در کشورهای مختلف اگر دوست ایرانی یا غیر ایرانی پیدا کنی و بگویی که زمانی با این فرقه بوده ای به دید بدی به تو نگاه می کنند. این فرقه حتی در اروپا که با دست باز مدام تبلیغ می کند به شدت در میان ایرانیان منفور است. می گویند نفرات انگشت شمار این فرقه در سالهای اخیر به سختی می توانند مثل قدیم مردم را فریب بدهند و گدایی کنند.
لازم به ذکر است که جداشدگان بیشترین سهم را در افشاگری علیه فرقه جهنمی رجوی در میان مردم داخل و خارج از کشور داشته اند و کسانی که فریب خورده بودند را آگاه نمودند و از خطر نجات دادند.
الان نفرات این فرقه به شدت کم شده به طوری که برای مراسم باید سیاهی لشکر حرفه ای استخدام کنند. فقط تعدادی مزد بگیر در اروپا و آمریکا مانده اند.
مریم رجوی هم به قطع و یقین آرزوی ریاست جمهوری را مانند شوهرش به گور خواهد برد.
یادداشت از زینال شهیدی
انتهای پیام
