فرقه رجوی بعد از اخراج کامل از عراق و استقرار در آلبانی بطور مستمر و شبانه روز در تلاش است که به اعضای باقیمانده در تشکیلات این را را القا کند که ورود به آلبانی یک پیروزی استراتژیک برای فرقه بوده است و به همین منظور مریم قجر تمرکز اصلی اش را در آلبانی گذاشته است.
داستان و شوی مسئول اول بازی هم برای همین منظور بود تا با متشابه کردن اوضاع سیاسی، اذهان اعضا را که بشدت مسئله دار هستند منحرف نماید.
لذا مریم قجر ملاقات ه
ایی را هم که قبلا در فرانسه انجام می داد به آلبانی منتقل کرده است. خودش و تمام زیر دستانش از خرد تا کلان یک به یک روضه پیروزی سر دادند و آنچنان گرد و خاکی راه انداختند که همۀ اذهان از شکست استراتژی فرقه منحرف شود. البته برای چند ماهی با این بازار گرمی سر افراد را شیره مالیدند اما بعد از فروکش کردن این گرد و خاک اعتراض اعضا شروع شد و افراد هم شروع به جدا شدن از فرقه کردند.
سران فرقۀ رجوی با روی کار آمدن ترامپ به طرق مختلف مستقیم و غیر مستقیم این را در سایت ها و جلسات درونی شان مطرح می کنند که دولت جدید آمریکا روی آنها حساب جدی باز کرده و حتی مدعی شدند که ترامپ و دار و دسته اش فرقۀ رجوی را به عنوان تنها جایگزین رژیم ایران به رسمیت شناخته وبرای تغییر رژیم در ایران همه جانبه از فرقه حمایت میکنند. آنها در بیشتر جلسات و جشن هایشان به نحوی تعدادی امریکایی را وارد کردند تا این پیام را به اعضا بدهند که این هم نشانه های حمایت ترامپ از ماست.
نا گفته نماند که تمام این ادا و اطوار های میمون وار صرفا برای شیره مالیدن سر اعضا بوده است تا جلوی خروج آنها از فرقه را بگیرند.
فرقه در تبلیغات خود ملاقات جان مکین با مریم قجر را به زلزلۀ سیاسی تشبیه نمود و طوری وانمود کرد که گویا آقای مک کین صرفا برای ملاقات با مریم قجر به کشور آلبانی سفر کرده است . الان که جریان ملاقات مک کین روشن شده است سر وصدای مسئولین فرقه هم بلند شده که او بیشتر حامی دولت آلبانی بود تا ما؛ زیرا مک کین نسبت به دخالت های فرقه در امور سیاسی آلبانی یک هشدار جدی به مریم قجر داد وگوش اورا کشید که اینجا را با عراق اشتباه نگیرد و دست از پا خطا نکند.
سفر تعدادی از سناتورهای آمریکایی هم که فرقه آنرا یک دستاورد برای خودش تلقی کرد و کلی دروغ و یاوه بابت سناتورها سرهم کرده بود تقش در آمد و مشخص شد که انها با توجه به ماهیت فرقه و ساختار داعشی آن با سران فرقه هم یک جلسه استماع ترتیب داده وضعیت و کارکرد ایدئولوژی و مذهب را در مناسبات فرقه بررسی می کنند که رنگ را از رخسار مریم قجر ربود و خواب اورا پریشان کرد بطوریکه این را می توان به روشنی از عکسهای این گفتگوها دریافت.
بنابراین دیری نپایید که این شامورتی بازی فرقه هم روی سرش آوار شد.
کلیۀ ملاقاتها و جلساتی که مریم قجر در آلبانی برگزار می کند صرفا برای روحیه دادن به باقیماندۀ نیروها در تشکیلات است که بازهم همانند وعده های سی وچند ساله نفرات را سرکار بگذارد تا یک چند صباحی از ریزش نیرو ها جلوگیری کند.
در مقرهای فرقه با خواندن یک پیام منتسب به مرحوم رجوی به افراد گفته اند که برای آخرین بار به رجوی اعتماد کنند و تا بهمن ۱۳۹۷ در فرقه باقی بمانند و سررسید سرنگونی را بهمن ۱۳۹۷ اعلام کرده اند!!!…
اما مریم قجر و تمام سران این فرقه یک اشتباه محاسبۀ جدی در رابطه با آلبانی مرتکب شدند چرا که وضعیت آلبانی مشابه عراق ایزوله نیست بلکه در آنجا همۀ افراد تشنۀ دستیابی به اطلاعات و اخبار واقعی هستند و برای کسب این اخبار و اطلاعات کانالها و راههای آنرا پیدا کرده اند.
خوشبختانه با مقاومت اعضا و هم چنین مخالفت جدی دولت آلبانی فرقه تا کنون نتوانسته است همه را به قلعه ای که بنام اشرف در خارج از تیرانا ساخته است منتقل کند و همین مسئله آه از نهاد همه سران فرقه در آورده است به طوری که برای انتقال افراد زهرا مریخی مسئول باسمه ای شان را جلو انداختند اما کسی تره برایش خرد نکرد تا اینکه خود مریم قجر وارد شده که او هم متوسل به التماس و خواهش و تمنا شده ولی او هم شکست خورده است.
اخیرا پیامی رامنتسب به مرحوم رجوی مفقودالاثر برای افراد خوانده اند که باید همه به قلعه جدید بروند و برای این منظور با پررویی تمام عدم انتقال دسته جمعی را یک توطئه قلمداد کرده و حتی بر اساس اخبار رسیده از آلبانی در پیام مرحوم مفقود الاثر آمده که ما همانند عراق بر سر انتقال به قلعه اشرف در اطراف تیرانا جنگ خونینی در پیش رو داریم.
حالا این جنگ با کیست؟ تا کنون مشخص نشده است. البته این جنگ این بار با خود اعضا است و سران فرقه در حال برنامه ریزی و توطئه برای اجرای این نقشۀ شوم رجوی هستند.
در این رابطه دوستان مستقر در آلبانی باید با هوشیاری مواظب باشند که فریب فرقه را نخورند و از حقوق خود ذره ای کوتاه نیایند.
بدو ن شک مقاومت اعضا تمام دسیسه های فرقه را نقش بر آب می کند و روند فروپاشی آنرا سرعت می بخشد. زیرا آلبانی باتلاقی است که فرقه هر چه بیشتر دست و پا بزند بیشتر در آن غرق خواهد شد.
در آلبانی هم آنچه باعث دست بازی فرقه شده است صرفا پول هنگفتی است که فرقه با دست بازی خرج می کند و رشوه می دهد که خوشبختانه با پول های باد آورده هم نتوانستند به مراد دلشان برسند.
آلبانی برای فرقه در دنیای واقعی باتلاقی بیش نیست و فرقه می خواهد با سیاست از این ستون به آن ستون فرج است به هر نحوی و با هر دست و پا زدنی که شده اعضا را در آن نگه دارد تا بتواند به حیات سیاسی خود ادامه دهد ولی با این دست و پا زدنها هر چه بیشتر در این باتلاق فرورفته و سرانجام در آن غرق خواهد شد و شیرازه اش از هم خواهد گسست و فروخواهد پاشید.
چون بدون دوهزار و اند نفری که در آلبانی الآن هستند فرقه دیگر به لحاظ سیاسی کاملا مرده است و دستش از همه جا کوتاه می شود. فعلا با همین افراد مانور می دهد و خودش را مطرح می کند افرادی که در سنین پیری، خود نیازمند نگهداری و پرستاری و فاقد ارزش نظامی هستند چون این افراد دیگر توانایی انجام عملیات را ندارند.
فعلا تلاش مریم این است که آلبانی را هم مانند عراق یک منطقۀ دارای اهمیت حیاتی در اذهان اعضا جا بیندازد و اینکه زمان به نفع آنهاست و همین که سالم از عراق به آلبانی رسیده اند یک پیرزوی استراتژیک است.
افراد هم از تشکیلات در آلبانی مرتب و به طور روزافزونی جدا می شوند و بر اساس آخرین آمار کمیساریا بیش از۲۵۰ جدا شده از تشکیلات هم اکنون در آلبانی هستند و صدها نفر جدا شده نیز قبل از آنها به کشورهای دیگر منتقل شده اند و تعدادی نیز برای رسیدن به اروپای غربی در مسیر کشورهای کرواسی، بوسنی و کوزوو رومانی و ایتالیا گرفتار و زندانی شده اند و مقامات کمیساریا نیز نگران وضعیت جداشدگان از فرقه هستند، خصوصا که مرتب بر تعداد آنها اضافه می شود.
آنچه مسلم است فرقه بعد از اخراج از عراق متحمل یک شکست بزرگ استراتژیک شده و تلاش ها و هزینه های بی حد و حصر فرقه برای جلب حامی و دعوت از مقامات سابق و غیره و حتی قرارگاه متمرکز در آلبانی مسئله ای ازفرقه حل نخواهد کرد و آنچه تحت عنوان مرحلۀ سرنگونی با سس سیاسی مستمر تبلغ می کند یک شعار بی محتوا و توخالی است و آلبانی برای فرقۀ رجوی باتلاقی بیش نیست و دیر یا زود این فرقه در آلبانی دچار فروپاشی و انحطاط خواهد شد.
یادداشت از عیسی آزاده
از فرماندهان و مسئولان سابق فرقه رجوی
انتهای پیام
