نامه ام را با سلام به کشور دوست فرانسه و رادیو فرهنگ فرانسه آغاز کنم.
اینجانب زهرا سادات میرباقری عضو سابق شورای رهبری فرقه رجوی (مریم رجوی) هستم، مدت ۲۳ سال از جوانی و بهترین سال های عمرم در فرقه رجوی نابود شد. پس از مواجه شدن با دروغ، حقه و دیکتاتوریِ وحشتناک تشکیلاتی در سازمان تروریستی مسعود رجوی بعد از تحمل شکنجه های فیزیکی و روحی سختی توسط فرقه رجوی علیه من و بعد از طراحی و اقدام به چهار بار فرار از این سازمان مریم، نهایتاً در طراحی و اقدام چهارم موفق به فرار از این سازمان شدم و با گرفتن پناهندگی در اروپا به عنوان فعال حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان فعالیت می کنم.
از موضوع مصاحبه شما با خانم مریم رجوی مطلع شدم. از آنجا که کشور فرانسه مشهور به مهد دمکراسی است درخواستم این است که بتوانم با حق آزادی بیان حرف هایم را در زمینه وضعیت زنان در سازمان مجاهدین خلق که مریم رجوی آن را دنبال می کند، به طور خلاصه در رادیو فرهنگ بیان کنم. همچنین خلاصه ای از واقعیت هایی که بیست و سه سال با آن دست و پنجه نرم کرده ام؛ هم برای خودم و هم برای دوستانم در سازمان مجاهدین.
مشتاق هستم قبل از آن مختصری به موضوع زنان، دیدگاه ها و واقعیت های تلخ عملکرد و پراتیک مریم رجوی در بحث زنان بپردازم.
در سازمان مریم رجوی معروف به سازمان مجاهدین خلق من به عنوان یک بانو از حداقل حقوق انسانی که در پست ترین جامعه ها به رسمیت شناخته می شود محروم بودم و اکنون نیز بقیه زنان از این حداقل حقوق در سازمان محروم هستند که در زیر موادی از آن را برمی شمارم:
۱- حق مادر شدن نداشتیم.
۲- حق ازدواج و تشکیل خانواده نداشتیم و هر عشقی ممنوع بود. ما محکوم بودیم که فقط عشق به مریم و مسعود رجوی را داشته باشیم.
۳- حق انتخاب لباس و رنگ آن را نداشتیم، یعنی ما فقط مجاز به پوشیدن لباس سخت نظامی با رنگ سبز و یا خاکی بودیم. داشتن لباس لطیف و نرم با رنگ های شاد اکیداً برای ما زنان به استثناء مریم رجوی ممنوع بود.
۴- حق مطالعه آزاد، انتخاب کتاب و نشریه برای مطالعه نداشتیم.
۵- حق گوش دادن به رادیو و مخصوصاً رادیوهای مختلف از جمله رادیو فرهنگ فرانسه و… نداشتیم.
۶- حق تفریح و سرگرمی نداشتیم.
۷- هیچ زنی مجاز به برداشتن روسری و حتی بیرون گذاشتن بخشی از موهای خود را نداشت، مستمر با تذکر تشکیلاتی مواجه بودیم که روسری های خود را محکم ببندیم.
۸- حق دیدار با پدر، مادر، خواهر، برادر و هیچ یک از اقوام خود را نداشتیم.
۹- حق استفاده از اینترنت نداشتیم.
۱۰- حتی رفتن به پمپ بنزین ها جداسازی، و مردانه و زنانه شده بود.
بارها و بارها شخص مریم رجوی به زنان تشکیلاتش گفت: “شما هیچ حقی در سازمان من ندارید فقط حق فدای یک جانبه و خالصانه جسم و روح خود برای من و مسعود رجوی را دارید!!”
من یک شاهد از مناسبات به غایت عقب مانده و قرون وسطایی وحشتناک درون تشکیلات سازمان مریم رجوی که به یک فرقه خطرناک تبدیل شده است می باشم و در هر کجای جهان آماده گواهی بر این دیکتاتوری وحشتناک تشکیلاتی و فرقه ای هستم. من به دلیل اعتراضات متعدد نسبت به این تشکیلات با صلیب سرخ به نمایندگی لورن سوژی (در پایان حکومت صدام حسین و حضور آمریکا) در عراق مصاحبه کردم، اسناد آن حتماً در صلیب سرخ وجود دارد. در سال ۱۳۸۹شمسی بعد از فرارم در بغداد با ۳۲ رسانه، تلویزیون ها و رادیوها به ویژه رادیو فرانسه مصاحبه داشتم. همچنین رادیو فرانسه نیز گزارشی از مصاحبه من منتشر نمود. زهره قائمی از فرماندهان مریم رجوی در قرارگاه اشرف واقع در استان دیالی عراق پیام مریم رجوی را به اعتراضات من داد و گفت: “ما برای خود بریده ایم که تو بمیری.”
آری این مریم رجوی واقعیش برای زنان مرگ، اختناق، سرکوب، زنجیر، بردگی و بندگی مفرط می باشد. زنان و دخترانی که در سازمان مجاهدین خلق به فرمان مریم رجوی به خودکشی کشیده شدند مرجان اکبری، محترم بابائی، مینو فتحعلی، مهری موسوی و… زنان و دخترانی که در سازمان مریم شکنجه شدند: مارینا سراج، محبوبه ابوفاضلی، زهرا میرباقری، مهری موسوی، مینو فتحعلی و…. هستند.
نقض حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان در سازمان مجاهدین فراوان می باشد. من خلاصه به مواردی از آن اشاره کردم تا در فرصت های بعدی این بحث را تکمیل نمایم. مریم رجوی خود اولین قربانی الیناسیون فرقه ای خطرناک، توسط مسعود رجوی می باشد که اکنون مسعود رجوی در پناهگاهی پنهان شده و فرماندهی عملیات تروریستی و سیاست های تروریستی و خشونت طلبانه فرقه و سازمان مجاهدین را کنترل و فرماندهی می کند. به امید روزی که من با حقوق مساوی دمکراسی، پاسخگوی مریم رجوی در یک مناظره تلویزیونی در هر کجای جهان از جمله در فرانسه باشم. پیشاپیش تشکرمی کنم.
– رونوشت به رادیو فرهنگ و سایر رسانه ها و مطبوعات.
یادداشت از زهرا سادات میرباقری
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز تهران
