موج گسترده و متداوم فرار و جدا شدن از بند اسارت فرقه رجوى در آلبانى، عرصه فروپاشى تشکیلات رجوى را بر مسئولین فرقه على الخصوص بر مریم رجوى بعنوان رهبر در نبود موش در لانه خزیده یعنى مسعود رجوى، تنگ کرده است به صورتى که مریم رجوى، تمام توان تشکیلاتى و فرقه اى خود را براى جلوگیرى از این ریزش بکار گرفته است تا شاید بتوانند جلوى این ریزش و فرار را بگیرند و بدین منظور بیشتر مواقع در آلبانى مستقر است و بصورت انفرادى و چند نفرى با حیله و نیرنگ جلسه و نشست برگذار میکند و امتیاز میدهد تا شاید نیروهایش را با وعده و وعید تطمیع و موقتاً هم که شده شکافى که در این کشتى به گل نشسته ایجاد شده است، بند آورد. اما محال است دیگر مریم رجوى بتواند مانند عراق، سرکوب و سربه نیست و زندانى و شکنجه نماید و با زهر چشم گرفتن، همه را ساکت و سرجایشان بنشاند.
گذشت زمانى که رجوى با یک نعره بالاترین مسئول فرقه را که کوچکترین زاویه اى با خط و استراتژى رجوى داشت، سر جایش نشانده و با اهرم و پشتیبانى اداره امنیت و اطلاعات دیکتاتور بعث یعنى صدام حسین ملعون، افراد را زندانى و شکنجه و سر به نیست میکرد.
گذشت زمانى که ناراضى و کسى که نمیخواست تشکیلات را تحمل نماید، با مارکهاى طعمه و اپورتونیست نشستهاى دیگ برایش ترتیب میدادند و سوژه را چنان شکنجه جسمى و روحى و روانى می کردند که یا به خواسته نامشروع و تروریستى رجوى تن دهد و یا با سرنوشتى مرگبار روبرو شود.
گذشت زمانى که کوچکترین شکى به افراد داشتند که با خط و استراتژى و ایدئولوژى سازمان زاویه دارد، فرد را رسواى عام و خاص میکردند و در کُرنر میگذاشتند و او را بایکوت میکردند که در بین افراد هیچ کس حق ارتباط با آن فرد را نداشت و مستمر نشستهاى عملیات جارى و رده اى و دیگ، برایش ترتیب میدادند و چنان زیر فشار میگذاشتند تا روانى شود و بازیچه دست خون آلود مسئولین تشکیلاتش گردد و اراده اى از خود نداشته و مانند رباط، آنچه در حافظه اش برنامه ریزى میکردید همان عمل را انجام دهد، نه یک ذره کمتر و نه یک ذره بیشتر و یا سرنوشتى محتوم در انتظارش بود. همانگونه که بسیارى از دوستانم که تا بحال از سرنوشت آنها خبرى در دست نیست و یا آنهایى که زیر شکنجه کشته شده و یا زیر این فشارها تاب تحمل نیاورده و خودکشى کرده و یا صحنه خودکشى براى آنها ترتیب داده شده و بدین سان آنها را از بین می بردند.
گذشت زمانى که زیر بیرق ارباب(دیکتاتور بعث) افراد ناراضى را صدها صدها زیر شکنجه برده و با تهمت هاى ناروا، منتقد خود را میکشتند، نگون بختانى چون قربانعلى ترابى و خلیل بزرگمهر و …. چگونه زیر شکنجه شکنجه گرانى مانند کاک عادل و نریمان و مختار، پرپر شدند و با جنایتکارانه ترین شیوه ها شکنجه و به قتل رسیدند، شیوه هایى که الان جانیان داعشى با همان متد مردم بیگناه کوچه و بازار را میگیرند و با شکنجه به قتل میرسانند. آیا فکر میکردند خون بناحق ریخته آنها گریبانشان را نخواهد گرفت!
البته آنوقتها چنان سر مست از باده بعث و دیکتاتور عراق بودند که اصلا به ذهنشان هم رقم خوردن چنین سرنوشت زارى که الان دارند، متصور نبود همانگونه که داعش در بدو تصرفاتش در عراق و سوریه زیر چتر حمایتى اربابانشان، تصور چنین روزى را نمیکرد که خلافت ناداشته اسلامى اش برچیده شود و فقط چشم انداز امارت اسلامى را در سر داشت و فکر میکرد تمام جهان را تحت ایدئولوژى ارتجاعى به زیر بیرق تروریستى خود درخواهد آورد، همانگونه که رجوى، مغرور از الطاف ارباب و دیکتاتور فکر میکرد ایران را در چنگ خود دارد.
لذا خطابم به مریم رجوى است که همین الان در آلبانى دارد با حیله و فریب میخواهد از ریزش و فرار و فروپاشى محتوم فرقه اش به زعم خود جلوگیرى کند. بعنوان عضوى جدا شده که به مدت ربع قرن، اسیر و برده تشکیلات شما بوده ام و دور از خواست شما مناسبات را ترک کرده و الان منتقد شما هستم، توصیه میکنم از گذشته درس بگیرید و افراد را در انتخاب خود آزاد بگذارید زیرا که اگر افراد با انتخاب خود مسیر زندگى آینده را انتخاب کنند، به نفع خود شماست چرا که در پیشگاه عدالت حداقل دفاعى از خود خواهید داشت. مطمئن باش خانواده افراد اسیرانتان به هر قیمّت میخواهند عزیزانشان را بعد از عمرى ببینند و این خواسته به حق آنهاست، اشرف و لیبرتى را بیاد آورید و تجمع خانواده ها براى دیدار عزیزانشان را مجدداً مرور نمائید و برخوردهاى غیر انسانى و دور از شأن شما با آنها را ببینید. آیا به نفع فرقه ات بود که چنین تاوان سنگینى از رذالت پشت سر خود در حق خانواده ها جا بگذارید!؟
الان نه دوران عراق زیر حمایت بعث هستید که بتوانید افراد را با مشت آهنین نگه دارید و نه میتوانید در نبود شوهر مفقود شده یا به تعبیرى گور به گور شده ات آن طور افراد را مغزشویى کنید و فریب بدهید که کورکورانه برده و اسیر خود داشته باشید. الان به قول خودتان در سرزمین بورژوازى قرار دارید. یعنى طناب مرگ تشکیلاتت و میدانید که نبود و نیستى فرقه شما در این سر زمین رقم خواهد خورد. پس لطفا بیشتر از این مانع خارج شدن افراد از اسارت خود نشوید. بگذارید عمر پایانى خود را آزادانه و آنطور که میخواهند سپرى کرده و زندگى کنند، یک روز زودتر براى اقدام به زندگى کردن براى افراد تحت اسارت غنیمت است. در غیر اینصورت رسوایى و جنایتهاى دیگرى براى خود رقم خواهید زد. مطمئن باشید، با هر حیله و فریب دیگر قادر به مهار این بحران ریزش نیرو نخواهید شد. از این پس مطمئن باشید، خانواده ها به کمک آزادى عزیزانشان خواهند شتافت، آنوقت است که روسیاهى به زغال خواهد ماند و جنایتى افزون بر جنایات بیشمارتان و منتقد افشاگرى فزون تر بر بیشمار افشاگریهایى که تا کنون شده است، شاهد خواهید بود.
پس با زبان خوش به شما میگویم، دست از سر اسرا بردارید که عاقبت سوزناک ترى برایتان رقم خواهد زد. از ما گفتن و از شما نشنیدن، به امید تحقق آن روز هر چه نزدیکتر.
یادداشت از عبدالکریم ابراهیمی
انتهای پیام
