این گروه تشنه ی قدرت ، اگر این همه امکانات خود را درخدمت آموختن خود قرار می داد و آنها را با ترور و سپس شعر و شعار از دست نمی داد ، حرف هایی نمی زد که نشان دهد ازا قتصاد و … تقریبا چیزی نمی داند!
البته این حرف هم صحیح است که اگر کارهای برشمرده را به کنار می گذاشت ، ازاین امکانات کم بهره بود و بطور ساده ، اربابان با گفتن اینکه این امکانات را صرفا جهت خرابکاری درامور ایران دراختیار شما قرار داده ایم نه یاد گرفتن سواد وانتخاب راه درست، از اهدای این کمک ها به باند رجوی دریغ می ورزیدند !
وبسایت رسمی این گروه با مناسبات برده داری مدرن درون گروهی ، در نوشته ای با تیتر ” یک جای کار عیب دارد “ مینویسد :
” بعضاً نیز «مشکلات ساختاری» اشاره به ماهیت دوگانه نظام ولایت فقیه است. نظامی با سر قرون‌وسطایی و بدنه سرمایه‌داری وابسته‌گرای بازمانده از نظام پیشین که هر کدام ایده‌آلها و اهداف جداگانه و متعارض هم دارند؛ این تعارض به‌خصوص آنجاکه پای راه‌کارها و اجرا به‌میان می‌آید، به‌صورت جنگ و دعواهای پایان‌ناپذیر و فرساینده بارز شده و ته‌مانده توان رژیم را نیز می‌بلعد “.
اگر سخن شما دایر برقرون وسطایی بودن روبنای حکومت ایران را بپذیریم و با آگاهی ازاینکه مناسبات پیشنهادی شما ” برده داری ” بوده وهزاران سال عقب مانده تر ولاجرم ضدانسانی تر از مناسبات قرون وسطایی میباشد ، مگر ما عقلمان را ازدست داده ایم که روبه قهقرا گذاشته واجازه دهیم که مسعود رجوی درحرمسراهای خود که این بار درسراسر ایران برپا باید گردد ، قدر بیند وبر صدر نشیند؟!
تعریف کلاسیک سرمایه داری آنست که درآنجا کارخانه داران صنعتی دستی بالاتر ازهمه داشته باشند و … ودرغیر اینصورت کشور مفروضی را با وجود اینکه داخل نظام سرمایه تعریف میکنند ، سرمایه داری نمی نامند وایران نیز از خصوصیات اخیر برخوردار است ونمیتوان نظام آنرا سرمایه داری معرفی کرد!
همانطور که نظریه پردازان نامی جهان ، نظام شوروی هم سرمایه داری نبود ولی داخل نظام سرمایه تعریف میشد ونام سیستم فروریخته اش را ” پسا انقلابی ” ، یا “ پسا سرمایه داری ” گذاشته اند .
واقعیت آنست که براساس تقسیم کار جهانی – که ازحدود ۴۰۰ سال پیش آغاز شده- ایران بطور تدریجی وفزاینده ( در دوره ی پهلوی بخصوص – که درست برای نگهداشتن ایران دراین حوزه ی تقسیم کار جهانی بر سرکار آورده شده بود)، به صادر کننده ی مواد خام تبدیل شد وهرگز فرصت بدان ندادند که کالای صنعتی تولید کرده و ضمن تامین احتیاجات صنعتی خود ، قسمتی ازاین محصولات را مبادله کرده واز مبالغ بدست آمده ازاین کار ، به حل مشکلات فرعی تر خود بپردازد!
حالا جواب سئوالتان : ” یک جای کار عیب دارد ” را دریافته وشیر فهم شدید ودانستید که برای رفع این مشکل اصلی وتاریخی ایران ، نمیتوان با سیستم برده داری منحصر بفرد رجوی به جنگ این نقیصه ی بزرگ ،کلیدی وتاریخی رفت ؟
یا بازهم خواهید گفت که ” کره ما ازبچگی دم نداشت ” ، که بحث با چنین طرزتفکری فایده ای ندارد؟؟
یادداشت از سیروس غضنفری
عضو نجات یافته از فرقه رجوی
انتهای پیام
