بیماری های روانی را می توان به دو دسته تقسیم کرد. بیماری هایی که مسری هستند و بیماری هایی که مسری نیستند. بیماری های روانی، تقریبا از آن دسته از بیماریهای غیر مسری هستند. اما این قانون در فرقه رجوی متفاوت عمل می کند زیرا روان پریشی مسعود رجوی به سایرین نیز سرایت کرده است. این روان پریشی و هذیان گویی را می توان به عیان در مطالب و صحبت های منافقین، دید.
از نظر مرحوم اول مسعود رجوی، خانوانده ها به دو دسته تقسیم می شوند یک دسته خانواده هایی هستند که عزیزانشان کشته شده اند که اینها خانواده های خوب هستند و آنها توسط «رژیم ایران» سرکوب می شوند و دسته دیگر خانواده هایی هستند که عزیزانشان هنوز زنده هستند که اینها خانواده های بد هستند و «مزدوران ارتجاع» (معلوم نیست منافقین کی مترقی و مدرن شده اند). پر واضح است که آن دسته از منافقین که کشته شده اند، دیگر توان دفاع از خودشان را ندارند، رجوی ها از آنها برای سود جویی و کارهای تبلیغاتی خود مثل دادن لیست این کشته شده ها به دشمنان ایران مانند جان مک کین استفاده می کنند.
اولین جلسه ای که من با حضور مرحوم اول مسعود رجوی برگزار شد شرکت داشتم، این شعار مسعود رجوی که «هر کس با ما نیست بر ما است» توجه مرا جلب کرد. حتی در این رابطه من نامه نوشتم و سئوال کردم، هر چند که طبق معمول هرگز در فرقه رجوی به سئوال کسی پاسخی نمی دهند این سئوال من نیز بی پاسخ ماند. بر پایه همین شعار، هر چیزی که به سود منافقین باشد و در خدمت آنها، آنها خوب و مبارز و آزادی خواه و غیره هستند و هر چیزی که به نفع آنها نباشد، بد و مزدور ارتجاع و جاسوس و مامور وزارت اطلاعات است.
در فرقه رجوی، گوش کردن به موسیقی(آهنگ های غیر از ساخت فرقه) جرم بزرگی محسوب می شود و اگر فردی به موسیقی و رادیو گوش کند، به شدت توبیخ می شود. در سال ۲۰۰۳ بعد از مرخص شدن مریم رجوی از بازداشت پلیس فرانسه، فرقه به شکل گسترده ای از آهنگ «تو عزیز دلمی» خواننده ایرانی «منصور» استفاده کردند برای بسیاری از جمله من این سئوال پیش آمد که اگر گوش کردن به آهنگ های غیر از فرقه، جرم است چرا این آهنگ از منصور پخش می شود. طبق معمول بعد از سرکوب و فحاشی، گفتند که هر چیزی که برای رهبری است حلال است. در فرقه همه چیز حتی احساس انسانی برای همه حرام است، ولی تجاوز به زنان شورای رهبری برای رهبری حلال است.
آدم ها در فرقه رجوی تاریخ مصرف دارند. تا زمانی که از فردی می توان استفاده کرد، اگر فردی برای فرقه دیگر استفاده ای نداشته باشد، آن ها او را دور می اندازد. به طور مثال، فردی مثل کریم قصیم، تا زمانی که در شورای به اصطلاح ملی مقاومت بود و برای فرقه مورد استفاده قرار می گرفت، به به و چه چه داشت، ولی بعد از جدایی، به مزدور ایران تبدیل شد .
یادداشت از کریم غلامی
