ارتباطات کشور میزبان منافقین با رژیم کودک‌کش در حالی روز به روز بیشتر می‌شود، که حامیان منطقه‌ای آن‌ها نیز از این موضوع ابراز نگرانی کرده و برای آلبانی خط و نشان می‌کشند.
به گزارش خبرنگار فراق، رسانه آلبانیایی «نیوزبمب» چند روز پیش در مقاله‌ای تحلیلی با عنوان «آیا اسرائیل یک سیلی ترکی برای تیرانا است؟» به اظهارات هشدارآمیز رسانه دولتی ترکیه در خصوص ارتباطات آلبانی با رژیم غاصب واکنش نشان داد.
این مقاله، نوشته التون متای، به نقد رسانه TRT از تقویت روابط آلبانی با اسرائیل در دوران دوساله جنگ غزه می‌پردازد و آن را «سیلی ترکی» توصیف می‌کند.
از منظر تحلیلی، واکنش رسانه آلبانیایی تنها نوک کوه یخ است؛ واقعیت آن است که آلبانی نه تنها در دام نفوذ رژیم غاصب و آمریکا افتاده، بلکه به عنوان یک مهره اجیر شده، میزبان یک گروه تروریستی خطرناک گردیده و روابط خود با رژیم صهیونیستی را در خدمت سیاست‌های ضدایرانی واشنگتن گسترش داده است.
مقاله نیوزبمب به دو گزارش اخیر TRT اشاره دارد که آلبانی را به دلیل گسترش روابط با اسرائیل در حوزه‌های امنیت، بهداشت و گردشگری، در حالی که تهاجم وحشیانه به غزه در جریان بود، سرزنش می‌کند. نویسنده، با استناد به تاریخ دیپلماتیک، به تلاش‌های ترکیه برای تأثیرگذاری بر سیاست خارجی آلبانی در خاورمیانه اشاره می‌کند؛ از جمله مکالمه پرتنش اردوغان با سالی بریشا در سال ۲۰۱۲ پیش از رأی‌گیری سازمان ملل برای اعطای وضعیت ناظر به فلسطین.
اما علی‌رغم کمک‌های ترکیه پس از زلزله ۲۰۱۹ و همه‌گیری کووید-۱۹، تیرانا روابط خود با رژیم اسرائیل را بدون تغییر ادامه داده؛ وزیر خارجه آلبانی، الیسا اسپیروپالی، اخیراً سفری به تل‌آویو اعلام کرده و روابط نزدیک با گیدئون سار را تأیید نموده است.
نویسنده مقاله آلبانیایی تأکید می‌کند که پس از آتش‌بس غزه، اسرائیل در انزوا قرار گرفته و حمایت غربی از نتانیاهو کمرنگ شده، در حالی که ترکیه با حمایت آمریکا، نقش قدرتمندی ایفا می‌کند.
این روایت، آلبانی را به عنوان کشتی کوچکی در مثلث آمریکا-اتحادیه اروپا-ترکیه توصیف می‌کند که باید قواعد جدید روابط بین‌الملل را رمزگشایی کند. اما از دیدگاه مستقل، این تحلیل سطحی است؛ آلبانی نه قربانی، بلکه شریک فعال در پروژه‌های ضدایرانی است که ریشه در اجیر شدن توسط واشنگتن و تل‌آویو دارد.
تحمیل آمریکایی و تهدید دائمی حضور منافقین در آلبانی، بیش از هر چیز، نماد اجیر شدن تیرانا توسط آمریکاست. بر اساس اسناد موجود، تشکیلات خطرناک موسوم به مجاهدین خلق در سال ۲۰۱۶ توسط دولت باراک اوباما به آلبانی تحمیل شد، نه به دعوت مردم محلی. اولسی یازچی، کارشناس آلبانیایی، در مصاحبه با رسانه‌ها، تأکید کرده که منافقین با اختیارات فراقانونی، آلبانی را به عنوان «سرزمین اشغالی» می‌بینند و امنیت، حاکمیت و دموکراسی این کشور را تهدید می‌کنند. مقر خرابکارانه موسوم به اشرف ۳ در نزدیکی تیرانا، نه یک کمپ پناهندگان، بلکه قلعه‌ای مخوف برای عملیات سایبری و تبلیغاتی ضدایرانی است. تحلیلگران غربی و آلبانیایی آن را بمب ساعتی توصیف کرده‌اند که از کنترل تیرانا خارج شده و به منطقه‌ای خودگردان تروریستی تبدیل گشته.
نیویورک‌تایمز نیز در ۲۰۲۰ افشا کرد که ۲۵۰۰ عضو مجاهدین در محل این تشکیلات در آلبانی به کارهای مخفیانه مشغولند.
آلبانی، به عنوان عضو ناتو و کاندیدای الحاق به اتحادیه اروپا، کاملاً در تله نفوذ آمریکایی افتاده است. قطع روابط دیپلماتیک با ایران در ۲۰۲۲، مستقیماً سناریویی «آمریکایی-صهیونیستی» بود؛ همان زمان سفیر ایران، غلامحسین محمدنیا، آن را «لطمه به روابط ایران-اروپا» خواند و تأکید کرد که آلبانی قربانی شده. ترامپ، بلینکن و بولتون از این اقدام قدردانی کردند، در حالی که منافقین حملات سایبری خود علیه ایران را از خاک آلبانی هماهنگ می‌کنند. گزارش‌های فاش شده‌ای موجود است که نشان می‌دهد آمریکا آلبانی را با دو گزینه غیرقابل قبول مجبور به پذیرش منافقین کرد، بدون توجه به نگرانی‌های تیرانا از ضربه به روابط تاریخی با ایران.
روابط آلبانی با اسرائیل نیز بخشی از این پازل است. گسترش توافق‌ها در امنیت و گردشگری، در حالی که غزه در خون غرق بود، نه تصادفی، بلکه بخشی از استراتژی صهیونیستی برای نفوذ در بالکان و مقابله با ایران است. مقاله نیوزبمب به درستی به انزوای اسرائیل پس از غزه اشاره دارد، اما فراموش می‌کند که آلبانی، با میزبانی منافقین، به ابزاری برای تل‌آویو تبدیل شده؛ تشکیلاتی خرابکار که سابقه همکاری با صدام و صهیونیست‌ها علیه ایران را دارد. این روابط نه تنها جاسوسی و تروریسم را تسهیل می‌کند، بلکه ثبات بالکان را تهدید می‌نماید.
آلبانی باید از دام رها شود
آلبانی، به عنوان کشوری کوچک، نمی‌تواند در مثلث آمریکا-اسرائیل-منافقین بماند بدون هزینه. ایران، با دیپلماسی فعال، آماده تعامل با تیرانا برای رهایی از این تهدید است، اما تا زمانی که منافقین خارج نشوند، روابط تاریخی آسیب‌دیده باقی می‌ماند. زمان آن رسیده که آلبانی، قواعد واقعی را بفهمد: صلح منطقه‌ای بدون تروریسم و نفوذ خارجی.
انتهای پیام
