«کارشناسان می‌گویند آلبانی که زمانی کشور مبدا قاچاق جنسی بود، اکنون به کشور مقصد گروه‌های مختلف تبهکار تبدیل شده است که زنان را به این کشور حوزه بالکان می‌آورند.»
به گزارش خبرنگار فراق، خبرگزاری فرانسه-جیجی در گزارشی جامع به قلم «بریزیدا» به موضوع باندهای مافیا در آلبانی و زنانی که در تجارت جنسی در آلبانی به دام افتادند پرداخته و نوشته است:
ماریا از ونزوئلا به دنبال زندگی بهتر، نیمی از جهان را سفر کرد. اما در عوض، این مادر دو فرزند، پس از اینکه به کار غیرقانونی جنسی کشیده شد، ماه‌ها در بازداشتگاه آلبانی گرفتار شد. (آنا و ماریا اسم‌های واقعی آنها نیست، قربانیان قاچاق جنسی از آمریکای لاتین هستند.)
ماریا، ۳۸ ساله، یکی از تعداد فزاینده زنانی است که توسط شبکه‌های جنایی بین‌المللی از کشورهای فقیر به این کشور حوزه بالکان با وعده کار جنسی پرسود و دروازه‌ای بالقوه به اروپا کشیده می‌شوند. او تنها یکی از قربانیان شبکه‌ای از تبهکاران است که قاره‌ها را در بر می‌گیرد. اوایل این هفته، پلیس بین‌المللی یک شبکه «بسیار سازمان‌یافته» را متلاشی کرد که از بیش از ۵۰ زن مشابه ماریا، که نامش برای محافظت از او تغییر داده شده است، سوءاستفاده می‌کرد.
به نوشته یوروپل، پلیس روز چهارشنبه گذشته ۱۷ قاچاقچی مظنون را که زنان را از آمریکای لاتین به آلبانی و کرواسی آورده بودند، دستگیر کرد.
این زنان یا در آلبانی در دام کار جنسی غیرقانونی افتاده بودند یا در سایر کشورهای اروپایی مورد سوءاستفاده قرار گرفته بودند.
ماریا در آپارتمانی در تیرانا که توسط انجمنی که به قربانیان قاچاق انسان کمک می‌کند، اجاره شده است، می‌گوید: «به من وعده بهشت دادند، اما من جهنم را یافتم.»
به گفته فابریس ریزولی، کارشناس جرایم سازمان‌یافته، فروپاشی اقتصادی و اجتماعی آلبانی در دهه ۱۹۹۰، پس از دهه‌ها انزوا تحت دیکتاتوری کمونیستی، زمینه ظهور یکی از بدنام‌ترین مافیاهای جهان را فراهم کرد.
او گفت، باندهای آلبانیایی، متخصص در قاچاق انسان و هروئین، از اتحاد با مافیای کالابریایی برای «گسترش روسپی‌گری در خیابان‌های میلان و منطقه» بهره بردند.
او گفت، از زمان ورود مافیای آلبانی به عرصه عرضه کوکائین در دهه ۲۰۰۰، این مافیا در آمریکای لاتین به خوبی تثبیت شده است.
اما با رونق گردشگری، آلبانی که زمانی کشور مبدا قاچاق جنسی بود، اکنون به کشور مقصد گروه‌های مختلف تبهکار تبدیل شده است که زنان را به این کشور حوزه بالکان می‌آورند، جایی که فحشا غیرقانونی است.
شبکه‌های جنایی که به لطف دسترسی جهانی به جرایم سایبری تقویت شده‌اند، از آلبانی به عنوان نقطه ترانزیتی برای سوءاستفاده از زنان سایر کشورهای جهان استفاده می‌کنند.
به گفته یوروپل، عملیات‌‌های روز چهارشنبه، مدلی را که بسیاری از این «آژانس‌ها» برای کنترل تمام جزئیات «از استخدام گرفته تا جمع‌آوری پول» استفاده می‌کنند، از جمله مراکز تماسی که مستقیماً با مشتریان فحشا مذاکره می‌کنند، کشف کرد.
نناد ناکا، از گروه ویژه مبارزه با قاچاق انسان یوروپل، گفت: این زنان هیچ حق و اختیاری در تعیین قیمت یا رد برخی رویه‌ها ندارند.
بازرسان همچنین مردی را در کلمبیا دستگیر کردند؛ آنها ادعا می‌کنند که او رهبری این شبکه را بر عهده داشته و تقریباً نیمی از کل درآمدهای مجرمانه آن را هزاران مایل دورتر از جایی که اکثر زنان مورد سوءاستفاده قرار می‌گرفتند، به دست آورده است.
ناکا گفت: مانند تمام شبکه‌های جرایم سازمان‌یافته دیگر، این شبکه نیز دیجیتالی و بین‌المللی شده است. این مراکز تماس می‌توانند در هر جایی باشند.
خشونتی کمتر دیده‌شده
بسیاری از زنانی که در دام فحشای غیرقانونی آلبانی گرفتار شده‌اند، از مراجعه به مقامات می‌ترسند، زیرا از سوی جنایتکارانی که آنها را فریب می‌دهند، تهدید می‌شوند.
هر کسی که در آلبانی به فحشا بپردازد، اگر قربانی قاچاق انسان محسوب نشود، می‌تواند به حداکثر سه سال زندان محکوم شود.
برخی، مانند ماریا، هنگام ورود به کشور از غیرقانونی بودن کار جنسی بی‌اطلاع هستند.
اما پس از رسیدن، دلالان تبهکار از آنها سوءاستفاده می‌کنند، بخش قابل توجهی از درآمدشان را می‌گیرند و آنها را مجبور به ماندن می‌کنند.
ناکا گفت: اکنون خشونت قابل مشاهده کمتری نسبت به قبل وجود دارد. مجرمان دریافته‌اند که انسان‌هایی که قاچاق می‌کنند – که برای آنها انسان نیستند، فقط یک کالا هستند – اگر به طور قابل مشاهده آسیب ببینند، مقداری از ارزش خود را از دست می‌دهند.
او گفت، اغلب، مجرمان خانواده‌های زنان در کشور خودشان را تهدید می‌کنند یا ویدیوهایی از کتک خوردن دیگران را به عنوان هشداری «در صورت نافرمانی» نشان می‌دهند.
ماریا در اواخر نوامبر به آلبانی سفر کرد، با این امید که دوستانش بالاخره بتوانند از پس هزینه‌های خانواده‌ی جوانش بربیایند.
او پنج روز بعد به همراه شش زن دیگر از آمریکای لاتین دستگیر شد.
او که هنوز پس از هفت ماه بازداشت پیش از محاکمه به وضوح می‌لرزید، گفت: «ما نمی‌دانستیم که این کار غیرقانونی است.»
وگرنه، ما به اینجا نمی‌آمدیم.»
طعمه کلاهبرداری و تهدید
در میان عکس‌های شهوانی، اپلیکیشن‌های دوست‌یابی و پیام‌های مشتریان در تلفن‌های توقیف‌شده ماریا و دیگر زنان، بازرسان شماره تلفن ثابت زنی را پیدا کردند که ظاهراً به عنوان دلال جنسی عمل می‌کرد.
به گفته یکی از این زنان، آنا – که نام او نیز به دلایل امنیتی تغییر داده شده است – این شماره متعلق به شخصی بود که او را از کلمبیا آورده بود.
این زن ۳۲ ساله گفت که این زن در ازای دریافت نیمی از درآمدش که ظاهراً برای بازپرداخت هزینه‌های سفر به آلبانی بود، به مشتریان رسیدگی می‌کرد، قرار ملاقات تعیین می‌کرد و آپارتمان‌ها را مرتب می‌کرد.
در شش ماه اول سال ۲۰۲۵، پلیس آلبانی ۱۰۸ مورد تحقیق در مورد فحشای مشکوک را آغاز کرد که منجر به عملیاتی علیه سالن‌های ماساژ، بارها یا هتل‌ها شد.
حداقل ۳۷ تبعه خارجی مظنون به جرایم مرتبط با قاچاق انسان و حدود ۱۰ قربانی بالقوه استثمار جنسی شناسایی شدند.
گراندا گِتا، کمیسر واحد مبارزه با قاچاق انسان تیرانه، گفت این زنان که اغلب از خانواده‌های بسیار فقیر هستند، توسط جنایتکارانی که وعده پول نقد سریع می‌دهند، برای سفر به آلبانی ترغیب می‌شوند.
گِتا گفت: آنها طعمه کلاهبرداری‌ها و تهدیدهای این جنایتکاران می‌شوند که ویدیوهایی از خانواده‌هایشان ارسال می‌کنند یا آنها را تهدید به مرگ می‌کنند.
بریکنا پوکا، رئیس مرکز کمک به قربانیان واترا، گفت تحت این فشار، اکثر زنان به جای اینکه خطر انتقام از سوی دلالان خود را بپذیرند، مسئولیت کامل را در صورت دستگیری بر عهده می‌گیرند.
پوکا گفت: «چندین ماه است که تعداد قربانیان خارجی قاچاق انسان برای استثمار جنسی که به کمک ما نیاز دارند، رو به افزایش است.»
نناد گفت پلیس همچنین شاهد افزایش قربانیان و مظنونان اهل آمریکای لاتین بوده است.
ما این کار را از روی نیاز انجام می‌دهیم
آنا و ماریا از زندان آزاد شده‌اند و در مسکن امنی که واترا برایشان فراهم کرده، منتظرند تا پلیس گذرنامه‌هایشان را به آنها برگرداند تا بتوانند بالاخره آلبانی را ترک کنند.
آنا پس از تلاش برای حمایت از فرزندان و خانواده‌اش در جمهوری دومینیکن، از طریق اسپانیا به این کشور آمد.
او در زمان زندگی در بارسلونا توسط یک شبکه به عنوان اسکورت توسط یک زن پیشنهاد شده بود، زنی که از آن زمان دستگیر و به جرم دلالی جنسی متهم شده است.
آنا گفت: ما این کار را از روی نیاز انجام می‌دهیم. او در حالی که به سختی جلوی اشک‌هایش را می‌گرفت، گفت: ما آن را چیزی سریع و آسان می‌بینیم. اما این درست نیست. نه تنها با ما بدرفتاری می‌شود، بلکه مجبور می‌شویم ۵۰ درصد از درآمدمان را به دلالان خود بدهیم.
به گفته مقامات زندان، در اوایل سپتامبر، ۱۱ تبعه خارجی، از جمله شش زن، به ظن قاچاق انسان و قوادی، در بازداشت موقت در آلبانی نگهداری می‌شدند.
دلال بین‌المللی
گِتا گفت: آلبانی زمانی کشور مبدا دختران و زنان آلبانیایی بود که قاچاق می‌شدند. امروز، ما با وضعیت دیگری روبرو هستیم: یک پدیده جنایی بین‌المللی که قربانیان آن زنان آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین هستند.
به گفته پلیس آلبانی، گروه‌های تبهکار سازمان‌یافته، این شبکه را از خارج از کشور اداره می‌کنند و توسط رابط‌های محلی که تدارکات میدانی را انجام می‌دهند، پشتیبانی می‌شوند.
گِتا گفت این چالش برای مجریان قانون یک چالش «فراملی» است، زیرا قربانیان اغلب با ویزا – گاهی با مدارک جعلی – وارد می‌شوند و سپس به کشورهای اروپایی دیگر نقل مکان می‌کنند.
آلبانی همچنین در حال بررسی چندین وب‌سایت با میزبانی خارجی است که برای محافظت از مشتریان فحشا در برابر نیروهای امنیتی استفاده می‌شوند.
به عنوان بخشی از یک عملیات بزرگ بین‌المللی در ماه ژوئن، پلیس آلبانی سه زن چینی را که در دبی استخدام شده بودند و توسط یک شرکت چینی در یک سالن ماساژ محلی مورد سوءاستفاده قرار می‌گرفتند، نجات داد.
یک مرد بریتانیایی و دو آلبانیایی متهم به قاچاق انسان برای استثمار جنسی نیز دستگیر شدند و همچنان در بازداشت موقت به سر می‌برند.
مالکا مارکوویچ، فعال و مشاور حقوق زنان نیز گفت که فناوری زمینه ظهور یک «جاکش بین‌المللی» را فراهم می‌کند. مارکوویچ گفت: با جابجایی از کشوری به کشور دیگر، از قاره‌ای به قاره دیگر، پیگرد قانونی قاچاقچیان به طور فزاینده‌ای دشوار می‌شود. مارکوویچ گفت: فروش گسترده بدن زنان بسیار سودآورتر از قاچاق مواد مخدر است.
انتهای پیام
