وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی به همتای جدید خود در آلبانی، «الیسا اسپیروپالی» تبریک گفت و افزود که مشتاقانه منتظر است تا مشارکت بین اسرائیل و آلبانی همچنان تقویت شود.
به گزارش فراق، وزیر امور خارجه رژیم صهیونی در شبکه ایکس خود خطاب به وزیر جدید امور اروپا و خارجه کشور میزبان منافقین نوشت: «با تبریک به وزیر جدید امور اروپا و خارجه آلبانی، الیسا اسپیروپالی، برای او در نقش جدیدش آرزوی موفقیت‌های فراوان دارم. ما بسیار برای دوستی دیرینه بین ملت‌هایمان ارزش قائلیم و به‌ویژه دوستی نخست‌وزیر ادی راما را ارج می‌نهیم. من مشتاقانه منتظر تقویت بیشتر مشارکت بین‌المللی مان هستم!»
چندی پیش آرتان خوجه، کارشناس امنیتی آلبانیایی در گفت‌و‌گو با یورونیوز، اعلام کرد که در آلبانی گروهی اپوزیسیون مسلح (منافقین) مستقر است که آموزش‌های خرابکارانه خود را از دوران حضور در اردوگاه اشرف در عراق گرفته و اکنون تحت آموزش اسرائیل برای حمله به نخبگان و اماکن غیرنظامی فعالیت می‌کند.
به گفته خوجه، این گروهک حتی به آموزش ساخت سلاح‌های جنگ سایبری پرداخته و با فرانسه، آمریکا و رژیم صهیونیستی همکاری دارد.
این کارشناس امنیتی در جمع بندی سخنان خود گفته بود: «در مقابل، قدرت اطلاعاتی ایران بازدارنده است و همین باعث شده آلبانی احساس کند در معرض تهدید موشکی قرار دارد.»
همچنین رسانه آلبانیایی گزتا ایمپکت نیز چند هفته پیش در گزارشی با عنوان «جعبه پاندورا: دگرگونی خصمانه منافقین علیه آلبانی» نوشت که میزبانی آلبانی از منافقین اکنون به یک کابوس تمام‌عیار برای تیرانا تبدیل شده است.
به گزارش فراق، در این گزارش آمد: «گروهک تروریستی منافقین چنان پرخاشگر و متخاصم شده که حتی در تیرانا عملا از کنترل خارج شده است؛ مقام‌های آلبانی از متحدان غربی خود برای مقابله با این روند درخواست کمک کرده‌اند و همزمان جنایت‌های این گروهک را در دست بررسی دارند.»
در عین حال گمانه‌زنی‌هایی در این باره مطرح می‌شوند که این احتمال وجود دارد که حتی سران ارشد منافقین ازجمله مریم رجوی، سرکرده گروهک به دلیل افشا شدن شواهد حمله‌های سایبری با منشا اردوگاه اشرف ۳، با اتهام‌های جنایی و احکام طولانی‌مدت زندان رو‌به‌رو شوند.
این رسانه نوشت که تحلیلگران غربی و آلبانیایی اکنون رک و پوست‌کنده می‌گویند: مجاهدین خلق از کنترل آلبانی خارج شده و به یک منطقه تروریستی خودگردان تبدیل شده است که امنیت منطقه‌ای را تهدید می‌کند؛ یکی از تحلیلگران اشاره می‌کند، آلبانی در برخورد با مجاهدین خلق به بن‌بست استراتژیک رسیده است و در حالی که فروپاشی کامل مجاهدین خلق غیرممکن است، تیرانا همچنان به‌شدت در تلاش است تا پیامد‌های آن را به حداقل برساند.
آلبانی رسما از متحدان ناتو و اتحادیه اروپا خود خواسته است که کمک کنند؛ منتقدان به تضاد این موضوع با نحوه برخورد منفعلانه آلبانی با گذشته اردوگاه اشاره می‌کنند؛ در سال‌های پس از ورود، منافقین عموما با حداقل دخالت آلبانی حتی با برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی، دعوت از مقام‌های غربی زندگی کردند، اما اکنون، با ظهور شواهدی از فعالیت‌های غیرقانونی، تیرانا در حالت آماده‌باش قرار گرفته است، جاده‌های منتهی به اردوگاه توسط ایست‌های بازرسی مسدود شده‌اند، آژانس‌های فناوری و پلیس مرتبا محیط شبکه را بررسی می‌کنند.
همه این آشفتگی‌ها یک حقیقت تلخ را آشکار کرده است: آلبانی دچار اشتباه محاسباتی شده است؛ کارشناسان می‌گویند دولت همیشه از خطر سیاسی پناه دادن به رجوی‌ها آگاه بود، اما فاقد ظرفیت لازم برای مقابله با آن بود؛ همانطور که اندری تفانی، تحلیل‌گر موضوع‌های بین‌المللی به‌طور خاص اشاره کرده است، آلبانی اساسا کنترل این جامعه را از دست داده است و منطقه تحت محاصره منافقین در مانزا عملا خارج از حاکمیت آلبانی است. یک تحلیل‌گر دیگر این‌گونه نتیجه‌گیری کرد که این یک بن‌بست استراتژیک است؛ آلبانی دریافته است که کنترل خود بر منافقین را از دست داده است، اما اگر بخواهد منافقین را اخراج یا منحل کند، کل گروهک فرو می‌ریزد، چشم‌اندازی که غرب می‌گوید نمی‌تواند تحمل کند؛ آلبانی خود را در دام می‌بیند: ناتوان از اخراج یک گروه شبه‌نظامی، اما فاقد تجهیزات لازم برای کنترل مؤثر آن.
از هر نظر، آلبانی به یک همدست وابسته به منافقین شده است؛ دیپلمات‌ها تصریح می‌کنند که پس از اقدام پلیس آلبانی در سال ۲۰۲۳، توجه غرب به اشرف ۳ به‌شدت افزایش یافت؛ بروکسل و واشنگتن اکنون پرسش‌های جدی درباره آنچه در اشرف ۳ می‌گذرد، مطرح می‌کنند.
اگر دادستان‌های آلبانی شواهد محکمی از جرایم منافقین پیدا کنند، به نظر می‌رسد آماده‌اند تا هر کسی را که مسئول است، متهم کنند.
معضل آلبانی چیزی بیش از یک رسوایی محلی است: این معضل، نشان‌دهنده یک استاندارد دوگانه خطرناک در سیاست غرب است؛ اتحادیه اروپا بار‌ها تیرانا را به خاطر پناه دادن به منافقین ستایش کرده و حتی این گروهک را از فهرست تروریستی خود حذف کرده است؛ سیاستمداران غربی حتی از کشور‌های عضو ناتو با سران منافقین عکس گرفته‌اند و در تجمع‌های آن‌ها شرکت کرده‌اند؛ نهاد‌های نظارتی مالی، چشم خود را بر جمع‌آوری کمک‌های مالی مشکوک منافقین بسته‌اند؛ اکنون مشخص شده است که این اقدام‌ها تلاش‌های جدی در حمایت از گروهک تروریستی خطرناک بوده است.
در واقع، حضور منافقین در خاک اروپا بیش از آنچه پیش‌بینی می‌شد، مشکل ایجاد کرده است؛ یک واقعیت واضح است: هیچ کشور دیگری جز آلبانی که سودای عضویت در اتحادیه اروپا را در سر می‌پروراند، چنین گروهک تروریستی را که از درون مرزهایش جنگ را تبلیغ می‌کند، تحمل نمی‌کرد. اکنون، پس از سال‌ها مماشات غرب، پراگ و واشنگتن به تیرانا یادآوری می‌کنند: این اتحاد هزینه دارد؛ به‌تازگی کارشناسان سایبری ناتو وارد تیرانا شدند و قول کمک فنی برای مقاومت در برابر حمله‌های سایبری و تقویت دفاع آلبانی را دادند؛ آمریکا و اتحادیه اروپا در پرونده اشرف ۳، پشتیبانی پزشکی قانونی ارائه داده‌اند؛ حتی سازمان ملل بی‌سروصدا اعلام کرده است که هیچ یک از امضاکنندگان کنوانسیون‌های پناهندگان نمی‌تواند اجازه دهد اشرف-۳ به یک پایگاه تروریستی تبدیل شود. بهترین کاری که آلبانی می‌تواند انجام دهد، پردازش شواهد است؛ از نظر قانونی، پرونده محکم است و اتهام‌های تحریک به جنگ و تروریسم سایبری طبق قانون آلبانی مجازات‌های سنگینی دارند.
منافقین فعلا در خاک آلبانی باقی مانده‌اند و آلبانی خود را در حال غرق شدن عمیق‌تر در باتلاق اشرف۳ می‌بیند.
انتهای پیام
