حمایتهای ظاهری از تشکیلات رجوی، نه برای نجات آنها، بلکه برای منافع مالی لابیهاست.
به گزارش فراق، رسانههای وابسته به تشکیلات تروریستی رجوی در روزهای اخیر، با جاروجنجال ادعا کردند که کنگره آمریکا و برخی چهرههای سیاسی از مریم رجوی حمایت کرده و خواستار رسمیتیافتن این گروه شدهاند! اما نکته قابل تأمل اینجاست که جز رسانههای خودِ مجاهدین، هیچ منبع معتبری این ادعا را مطرح نکرده است. در اینجا این پرسش مطرح میشود که چرا این گروه چنین اخبار بیاساسی را بزرگنمایی میکند؟ پاسخ روشن است: آنها جز این کار، چه توانی برای اثبات وجود خود دارند؟

تاریخچهای از ناکامیها
نگاهی به سابقه حمایتهای بینالمللی از تشکیلات رجوی نشان میدهد که این حمایتها هیچگاه نتیجهای در بر نداشته است. نهتنها نتوانستهاند ممنوعیتهای سفر مریم رجوی به آمریکا را برطرف کنند، بلکه حتی نتوانستهاند این گروه را از انزوای کامل نجات دهند. در مقابل، شاهد بودهایم که پس از سقوط صدام حسین و انتقال اعضای تشکیلات به آلبانی، محدودیتهای بیشتری علیه آنها اعمال شده است. حتی در آلبانی، مقرهای آنها مورد حمله پلیس قرار گرفته و تحت نظارت شدید امنیتی هستند. مقامات آلبانی بارها به آنها هشدار دادهاند که مراقب فعالیتهای خرابکارانه خود باشند، زیرا این کشور نمیخواهد به پایگاهی برای تروریسم تبدیل شود.
ممنوعیتهای بینالمللی؛ نشانه بیاعتباری مجاهدین
مریم رجوی بارها ممنوعالخروج شده و حتی پس از رفع محدودیتها، دولت فرانسه اجازه خروج به او نداده است. امروز بیشتر فعالیتهای او به فضای مجازی محدود شده، زیرا دیگر توان سفرهای پرسروصدا را ندارد. در اینجا نیز این پرسش به اذهان متبادر می شود که اگر حمایت از مجاهدین واقعی است، چرا این همه محدودیت علیه آنها وجود دارد؟ آیا این محدودیتها ساختگی نیست؟ یا واقعیت این است که فرقه رجوی در انزوای کامل به سر میبرد و تنها با تبلیغات دروغین سعی در فریب افکار عمومی دارد.
حمایتهای لابیستی، تجارتی پُرسود برای حامیان، نه مجاهدین
حقیقت این است که حمایتهای ظاهری از تشکیلات رجوی، نه برای نجات آنها، بلکه برای منافع مالی لابیهاست. تا زمانی که مریم رجوی بتواند هزاران دلار خرج کند، این حامیان مصنوعی در صحنه باقی میمانند. اما روزی که منابع مالی فرقه به پایان برسد، چه کسی حاضر خواهد بود برای یک جسد سیاسی تنفس مصنوعی انجام دهد؟
تشکیلات رجوی امروز بازیچه دست لابیها در مسیر نابودی است. واقعیت تلخ برای فرقه رجوی این است که حتی حامیانشان نیز به دنبال نجات آنها نیستند، بلکه از بنبست وجودی آنها سود میبرند. این گروه نهتنها در عرصه بینالمللی بیاعتبار است، بلکه روزبهروز به سمت فروپاشی کامل پیش میرود. تنها چیزی که به حیات مصنوعی آنها ادامه میدهد، دلارهایی است که برای خرید حمایتهای نمایشی هزینه میکنند. اما پایان این بازی چه خواهد بود؟ زمانی که آخرین دلارها نیز تمام شود، چه کسی حاضر است برای یک جریان ورشکسته سیاسی هزینه کند؟
تشکیلات رجوی در آستانه فروپاشی کامل قرار دارد و تنها چیزی که باقی مانده، تکیهگاههای پوشالی و حمایتهای دروغینِ حامیان منفعتطلب است.
انتهای پیام