رضا و شهرام اولیاء دو نماد از وابستگی پدر و پسری به فرقه‌ای هستند که اسیران خود را برای سر کشیدن آب جوش جهنم آماده می‌کند.
به گزارش فراق، رضا اولیا، پدر، که روزگاری برای مسعود رجوی مجسمه می‌ساخت، حالا در حومه پاریس مشغول ساخت ماکت‌های «آزادی» برای گربه‌های محله است! این پدرِ مفلوک از مناسبات فرقه رجوی بیرون آمده اما بدون تکه استخوان‌هایی که مریم قجر جلویش می‌اندازد نمی‌تواند زندگی خود را اداره کند. جناب «اولیاء» که لقبش را «پدرخوانده گدایان فرقه‌ای» گذاشتند، مثل یک کنه به جیب مریم رجوی چسبیده است. او هر سال در مناسبت‌های ساختگی، از «روز جهانی آبشار اشک برای رجوی» تا «جشنواره نذریِ همیاری با اشرف معاشان» فرقه را سرکیسه می‌کند.
می‌گویند آخرین درخواست او از مریم رجوی، ساخت یک «آبدارخانه مجهز با قهوه رایگان» در مقر اشرف ۳ بوده تا پیرمردهای فرقه، حداقل قبل از مرگ، یک بار هم که شده طعم کاپوچینو را بچشند.
اما شهرام، پسر، که گویا از هنر پدر چیزی به ارث نبرده، در آلبانی مشغول سیم کشی زندان «اشرف ۳» است. می‌گویند او هر شب با چراغ قوه به دنبال فیوزهای سوخته می‌گردد و به دنبال طرح جدید برای سیستم روشنایی زندان اشرف، شامل «چراغ های رقصان به سبک دیسکو» است تا اسیران فرقه حداقل در حین شستشوی مغزی، حال و هوای دیگری داشته باشند.
شنیده ها می‌گویند جناب اولیاء فقط یک کلیک با هجرت بزرگ و سفر به جهنم فاصله دارد و البته که این، عاقبت هر کسی است که برای ابلیس بردگی می‌کند.
قنبرخان
انتهای پیام
