به گزارش فراق، فرقه رجوی به دستور مریم قجر، سرکرده کنونی این فرقه تروریستی، چند ماهی است که اقدام به بازنشر اخبار جلسات دادگاه محاکمه سرکردگان مجاهدین در تهران می‌کند.
این اقدام، در نگاه اول، ممکن است سوالاتی را در ذهن ایجاد کند: آیا رجوی قصد دارد چهره‌ای دموکراتیک از خود به نمایش بگذارد؟ آیا می‌خواهد به هوادارانش نشان دهد که در حال دفاع از حقوق خود است؟ پاسخ این سوالات، خیر است. واقعیت، چیز دیگری است: ترس و دلهره وحشتناک از عواقب جنایات این سازمان تروریستی.
رجوی با این کار، در واقع به دنبال یکدستی زدن و زدن دو نشان با یک تیر است. اول، می‌خواهد هواداران و اعضای فرقه، اخبار دادگاه را از منابع خودشان بشنوند، نه از منابع دیگر. دوم، می‌خواهد خود را حق به جانب نشان داده و به خورد افکار عمومی بدهد که او و سازمانش قربانی شدند و مورد ظلم قرار گرفتند. ترفندی نخ‌نما که سال‌هاست از آن استفاده می‌کند. تفاوت در نحوه ارائه‌ی فیلم دادگاه در رسانه‌های فرقه رجوی (به صورت سیاه و سفید) و سایر رسانه‌ها (به صورت رنگی)، نشان می‌دهد که این فرقه تا چه حد تلاش می‌کند تا روایت خود را به مخاطبان تحمیل کند.
اما واقعیت این است که کسانی که از ماهیت رجوی و سازمانش باخبر هستند، به خوبی می‌دانند که این شگردها، تلاشی برای منحرف کردن افکار عمومی و پنهان کردن حقیقت است. جداشدگانی که سال‌ها عمرشان را در این تشکیلات مزخرف هدر دادند، اما خوشبختانه توانستند از آن رهایی یافته و شروع به افشای ماهیت ضد انسانی رجوی کنند
اما واقعیت اصلی چیست؟
هراس رجوی از این دادگاه، ناشی از عواقب قانونی و حقوقی آن است. او می‌داند که این دادگاه در آینده ممکن است جنبه‌ی بین‌المللی به خود بگیرد و سازمان مجاهدین خلق، توسط پلیس اینترپل تحت تعقیب قرار گرفته و دستگیر شده و به ایران بازگردانده شوند.
شعارهای توخالی منتسب به مسعود رجوی درگور را نگاه نکنید که مدام می‌گوید شهادت‌طلب است. او ترسوتر از هر موجودی است که تا حالا دیده‌اید. او حتی جرات نکرده در طی این سال‌ها یک بار به اندازه ۱۰ ثانیه ظاهر شده و برای طرفداران خودش روحیه بدهد.
بنابراین، دادگاه تهران، برغم اینکه رجوی و سازمانش زیاد درباره‌اش هارت و پورت می‌کنند، برایشان ترسناک و وحشت‌آفرین است. آن‌ها به خوبی می‌دانند که روز حساب نزدیک است و دیر یا زود، باید پاسخگوی جنایات خود در برابر عدالت باشند.
علیرضا اردبیلی
انتهای پیام
