عشق مادری در دنیای پیچیده و تاریک فرقه ضدخانواده رجوی، به عنوان یکی از بنیادی‌ترین احساسات انسانی، به طور شگفت‌انگیزی سرکوب می‌شود.
بارها در اظهارات اعضای جداشده از این فرقه، ما شاهد این واقعیت تلخ بودیم که بردن نام مادر در این شکنجه‌گاه ممنوع بوده و حتی یادآوری خاطره مادر به ابزاری برای کنترل و سرکوب افراد تبدیل شده است.
مادران رنج کشیده اسیران فرقه رجوی، سال‌های طولانی تلاش کردند تا فرزندانشان را از چنگال‌های خون‌آشام رجوی نجات دهند. آنها با وجود تمامی فشارها و محدودیت‌ها، هرگز از عشق به فرزند دست نکشیده و هر روز با امید و آرزو، در انتظار دیدار دلبندانشان هستند.
مادران هنوز هم فریاد عشق سر می‌دهند تا بگویند بازهم پویا هستند. آنها، درد و رنج چشم انتظاری را هر روز به تصویر می‌کشند تا عزیزانشان را از خواب غفلت بیدار کنند. اما در مقابل، فرقه رجوی از این عشق وحشت دارد. رجوی‌ها خوب می‌دانند که صدای مادر، قدرتی غیرقابل انکار دارد و می‌تواند اسیران مغزشویی شده را تحت تأثیر قرار دهد. این قدرت عشق و محبت است که می‌تواند به سادگی بنیادهای دروغین فرقه رجوی را به چالش بکشد.
سران فرقه منحوس رجوی باید بدانند عشق و محبت مادری، نیرویی است که نمی‌توان آن را سرکوب کرد. این احساس، حتی در تاریک‌ترین مکان‌ها نیز می‌تواند نور امید را به ارمغان آورد. امروز صدای رسای مادران چشم انتظار فراخوانی برای بشریت است تا به کمک این مادران بیایند و فرزندان آنها را از چنگال‌های شیطانی به نام رجوی آزاد کنند.
ارسلان صادقی اردبیلی
انتهای پیام
