از نظر ملت ایران، مسعود و مریم رجوی هر دو یکی‌اند و مصداق بارز «سگ زرد و شغال» هستند. پس این فرضیه که مسعود رجوی مجبور است برای حفظ جانش پنهان شود، بهانه‌ای برای پوشاندن اوج ترس و بزدلی اوست.
به گزارش فراق، نزدیک به دو دهه است که می‌گویند مسعود رجوی به بهانه حفظ امنیت در ناکجا آباد غایب شده و در این مدت پیام‌ها و افاضاتش را با صدای گماشته‌اش به گوش پیر و پاتال‌های اشرف‌نشین می‌رساند. دو روز پس از شهادت سپهبد قاسم سلیمانی، برای اولین بار پس از سال‌ها، پیامی با صدای مسعود رجوی پخش شد؛ پیامی حقیرانه با صدایی ترس‌آلود و مشمئزکننده خطاب به همان پیروپاتال‌های فرسوده. بعد از آن نیز تا کنون چند باری صدای نکره‌اش در پیام‌هایی پرت و پلاگونه شنیده شده، اما هنوز چهره‌ای از او دیده نشده است.
البته پیشرفت تکنولوژی و به‌خصوص هوش مصنوعی، گمانه‌زنی‌ها پیرامون مرگ مسعود رجوی را قوت بخشیده و احتمال تولید صدای این بزدل با هوش مصنوعی را منطقی‌تر کرده است. اگرچه ابداً قیاس درستی نیست، اما با این نوع شهادت سید حسن نصرالله، برای حفظ آبروی مسعود می‌گویم کاش مرده باشد و این صدا هم صدای هوش مصنوعی باشد که هر از گاهی برای دلخوشی اشرف‌نشینان ناامید پخش می‌شود. چرا که اگر به گذشته و بلاهایی که بر سر اعضای فرقه رجوی آمده بنگریم و اینکه در تمام آن روزگار بلاخیز، مسعود رجوی در پناهگاه امن خود، به دور از ذره‌ای تنش، در عیش و نوش مطلق بوده است، حماقت اعضای فرقه که دل به بزدلی بی‌شرف و بی‌عرضه مانند مسعود رجوی خوش کرده‌اند، بسیار تأسف‌بار است.
مگر حساب مسعود رجوی از مریم رجوی جداست که امروز مریم راست‌راست راه می‌رود و سوءقصدی هم به جانش نمی‌شود، اما مسعود گمان کرده اگر پنهان نشود، به جانش سوءقصد خواهد شد؟!
از نظر ملت ایران، مسعود و مریم رجوی هر دو یکی‌اند و مصداق بارز «سگ زرد و شغال» هستند. پس این فرضیه که مسعود رجوی مجبور است برای حفظ جانش پنهان شود، بهانه‌ای برای پوشاندن اوج ترس و بزدلی اوست.
مگر می‌شود کسی خودش را مجاهد بنامد و در پناهگاه امنی در کیلومترها دورتر از یاران هم‌پیمانش باشد؟
بی‌خود نیست که اصحاب رسانه دوزاری فرقه رجوی همواره شایعاتی پیرامون رهبران مقاومت منطقه پخش می‌کنند و ادعا می‌کنند مثلاً اسماعیل هنیه یا همین شهید نصرالله و خانواده‌شان در قطر و امارات در امنیت کامل زندگی می‌کنند و سربازان مقاومت که گوشت دم توپ اهداف آنان هستند. همه به چشم دیدیم که خانواده شهید اسماعیل هنیه در قلب فلسطین و خود سید حسن نصرالله هم در قلب بیروت و در نزدیک‌ترین فاصله به سربازان مقاومت زندگی می‌کردند و جان و خونشان را رنگین‌تر از سربازان مقاومت نمی‌دیدند.
بله، مجاهد حتی پنهان شدنش هم با شرافت است؛ پنهان می‌شود اما نه فرسنگ‌ها دور از کانون مبارزه و قطعاً که حیاتشان برای سربازان مقاومت مهم است و یقیناً سربازان مقاومت برای حفظ امنیت این‌چنین رهبرانی هم‌قسم هستند.
اما در مورد بزدل بی‌خاصیتی مانند رجوی که دیگر سال‌هاست، بود و نبودش برای همرزمان فریب‌خورده‌اش فرقی ندارد و اگر می‌بینیم با شنیدن صدای رجوی، رقص‌کنان در میدان و خیابان‌های اشرف ۳ خوشحالی می‌کنند، نه از ته دل، بلکه با دستور و فرمان سرکردگان فرقه است. والا آن زمان که باید می‌بود و کاری می‌کرد، در سوراخش غایب بود. حالا دیگر صدایش چه دردی از کابوس‌های شبانه و بدن‌های جراحت‌دیده از موشک‌باران‌های لیبرتی و اشرف در عراق درمان می‌کند؟
سالاری
انتهای پیام
