بازار رشید در آلبانی، نامی آشنا برای اعضای سابق و حتی کنونی سازمان مجاهدین خلق است. این مکان، با تمام شلوغی‌ها و رنگارنگی‌هایش، برای بسیاری از اعضای این سازمان تداعی‌گر لحظات آزادی و رهایی از قیود و محدودیت‌هایی است که در سازمان تجربه کرده‌اند.
بازار رشید با فضایی پرجنب و جوش و مردمی که به خرید و فروش مشغول‌اند، به گونه‌ای است که هر کسی به آنجا می‌رود، احساس آزادی می‌کند. این احساس آزادی برای کسانی که سال‌ها در چارچوب‌های سخت‌گیرانه سازمان مجاهدین زندگی کرده‌اند، بسیار ارزشمند است. وقتی اعضای سابق به این بازار قدم می‌گذارند، احساسی از رهایی و ارتباط با دنیای بیرون به سراغشان می‌آید؛ دنیایی که برای مدت‌ها از آن محروم بوده‌اند.
یکی از ویژگی‌های بارز بازار رشید، تداعی احساسات خانواده و زندگی عادی است. در این بازار، می‌توان مادرانی را دید که با فرزندان خود در حال خرید هستند، پدرانی که دست در دست کودکان خود دارند و زوج‌هایی که با هم به خرید می‌پردازند. این تصاویر ساده و روزمره، برای اعضای سازمان مجاهدین که سال‌ها از چنین صحنه‌هایی دور بوده‌اند، بسیار دلنشین و خاطره‌انگیز است.
بازار رشید نه تنها مکانی برای تداعی خاطرات و احساسات مثبت است، بلکه برای بسیاری از اعضای سابق سازمان مجاهدین، انگیزه‌ای برای فرار از دست این سازمان نیز به حساب می‌آید. در این بازار، افراد به چشم می‌بینند که زندگی در بیرون از سازمان چقدر می‌تواند ساده و زیبا باشد. این مشاهدات باعث می‌شود که انگیزه‌شان برای رهایی از قیود سازمان و بازگشت به زندگی عادی بیشتر شود.
در نهایت، بازار رشید به عنوان نمادی از امید و آینده، به اعضای سابق و حتی کنونی سازمان مجاهدین یادآوری می‌کند که زندگی در خارج از این سازمان همچنان جریان دارد و می‌توانند با تلاش و پشتکار به زندگی عادی بازگردند. این بازار با تمامی شلوغی‌ها و فعالیت‌هایش، به آن‌ها نشان می‌دهد که جهان بیرون از سازمان نیز پر از فرصت‌ها و امکاناتی است که می‌توانند از آن‌ها بهره‌مند شوند.
بازار رشید برای بسیاری از افراد، نه فقط یک مکان برای خرید و فروش، بلکه نمادی از آزادی، رهایی و امید به آینده‌ای بهتر است. این مکان با تمامی ویژگی‌های خاص خود، به اعضای سابق سازمان مجاهدین یادآوری می‌کند که می‌توانند دوباره زندگی عادی و خوشبختی را تجربه کنند.
یادداشت از: مهدی سلیمانی – تیرانا
انتهای پیام
