اواخر سال ۱۳۹۶، خبری درون مقرهای فرقه رجوی در آلبانی به سرعت پیچید که از مرگ ناگوار یکی از دختران جوان به نام «سمانه بزرگان فر» گزارش می داد.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، سمانه بزرگان فر، دختر ۲۳ ساله و فرزند ایرج بزرگانفر بود که پس از سرنگونی صدام به اشرف ۱ در عراق آمد.
سران فرقه سرکوبگر رجوی به زور لباس نظامی بر تن این دختر کرده بودند و او هم به دلیل این رفتارهای خشن و نظامی بسیار به هم ریخته و افسرده شده بود.
سمانه در مقابل فشارهای طاقت فرسای تشکیلات، راهی جز خودکشی را جلوی چمشان خود نمی دید چرا که فرار و جدایی از فرقه برای زنان شرایط بسیار سختی دارد.
در نهایت هم متاسفانه در اواخر اسفند ماه سال ۱۳۹۶ او دست به این عمل ناراحت کننده زد و به زندگی خود پایان داد.
سران فرقه رجوی، شب هنگام او را در قبرستانی که حدود نیم ساعت با «پایگاه مفید» فرقه در آلبانی فاصله دارد، دفن کردند.
پدر و عموی سمانه به همراه چند تن از اعضای خانواده اش هنوز در فرقه و در اشرف ۳ هستند.
ایرج بزرگانفر که خود از ناراحتی دیابت رنج می‌برد، از دو سال پیش وضعیت نامطلوبی دارد و در اتاق جداگانه‌ای زندگی می‌کند. او حتی در نشست‌ها و فعالیت‌های اجتماعی نیز حاضر نشده و همیشه تنها است.
پدیده خودکشی در فرقه مخوف و تروریستی رجوی امری رایج بوده و سران این فرقه از ترس انتشار اخبار یا به صورت مخفیانه این افراد را تدفین می کنند یا اعلام می کنند فرد مورد نظر بر اثر بیماری درگذشته است.
مرگ سمانه بزرگانفر هم، همچون هزاران مرگ مشکوک دیگر، یک راز پنهان درون سازمان باقی مانده است که احتمالاً هرگز فاش نخواهد شد.
اما سوال مهم از سران فرقه تروریستی رجوی این است که چرا هر روز آمار خودکشی در فرقه رجوی بیشتر می شود؟ چرا هیچ اجازه ای به ارتباط تلفنی یا دیدار حضوری اعضای اسیر با خانواده های خود نمی دهید و هزاران سوال دیگر که چون عمرتان رو به پایان است زمانی برای پاسخ نخواهید داشت.
انتهای پیام
