در فرقه رجوی یک ماه قبل از رسیدن چهارشنبه سوری، فرماندهان نشست‌های مختلف می‌گذاشتند تا طرحی پیاده کنند و نفرات را سرگرم! کنند.
مسئولان و فرماندهان برای اینکه بین اعضا رقابت ایجاد کنند به تعدادی که از قبل مشخص کرده بودند می گفتند مثلا محمد تو مسئول دکه کاه و یونجه باش و به همین ترتیب کلیه نفرات مجبور بودند در کنار همان دکه مشغول فعالیت شوند.
در ادامه خود همان فرماندهان به دیگران می گفتند که برو تناقضاتت را بنویس که چر آن دکه را به تو ندادیم! بقیه هم در خفا می گفتند باز عزای ما به خاطر دو ساعت برنامه شروع شد.
در این ماه روز و شب چندین نشست در مورد همین دکه یا چهارشنبه سوری می گذاشتند تا آن روز موعود برسد. چندین بار محل مراسم بازبینی می شد و نفرات بایستی به صورت اجباری شب، تناقضات را در نشستی که عملیات جاری نامیده می شد می گفتند و بقیه هم باید نسبت به تناقض فرد یاد شده موضع می گرفتند، اگر کسی هم این موضعگیری را نداشت شریک جرم محسوب می شد.
نفرات راضی بودن هیچ وقت این چنین روزهایی نرسد. در نهایت در ساعت موعود همه با عجله می آمدند و سریع به اندازه ای که فیلمبرداری تبلیغاتی انجام شود، از صحنه عبور می‌کردند.
فردای آن روز باز هم برای عده ای نشست می گذاشتند که چرا وظایفتان را خوب انجام ندادید و بدین ترتیب با بیگاری دوباره وسایل صحنه جمع می شد تا عید سال دیگر.
منوچهر خیراندیش
انتهای پیام
