در اسفند ماه حوادث و وقایع تاریخی وجود دارد که به طور معمول سازمان مجاهدین همیشه مدعی و یدک کش این گونه تحولات و حوادث است.
به گزارش فراق، علی مرادی در یادداشتی به بهانه مانورهای همیشگی و تکراری فرقه رجوی در آخر هر سال نوشت: هر ساله با کلی ادعا در خصوص وقایعی چون چهارشنبه سوری، گزارش سالانه شورای ملی مقاومت و تبدیل نمودن سال آینده به سال سرنگونی بوق و کرنا راه انداخته و تازه روز ۸ مارس را هم از اروپایی ها عاریه گرفته و زنان نگونبخت اسیر در فرقه را بزک کرده و بی عملی یا اعمال خیانت گونه سازمان مجاهدین را جمع بندی نموده و به خورد مطبوعات و رسانه ها می‌دهد.
امسال اما با وجود تلاش ها و جان کندن مریم رجوی در جهت نشان دادن تصاویر و کاریکاتور کانون های شورشی و زنان مجاهد خلق الگوی زنان ایرانی! و چند خزعبلات و جفنگیات دیگر، کامل دستان رجوی و گروه خیانت پیشه اش خالی بود و علاوه بر نداشتن مخاطب، از اساس موضعگیری های مجاهدین هیچ محلی از اعراب نداشت.
در ادامه به اختصار به چند سرفصل تاریخی معین که همواره مد نظر مجاهدین بوده است می‌پردازم.
گزارش سالانه شورای ملی مقاومت و مجاهدین و تعیین سال آینده به نام سال تکراری سرنگونی!
افلاس و درماندگی، بی عملی و استهلاک و فرسودگی روزمره شورای به اصطلاح ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق به جایی رسیده که نهایتا و بالاترین انتظار از مجاهدین این است که بتوانند آماری از مرگ و میر و ریزش اعضای خود ارائه دهند و عملا در سال گذشته هیچ گونه فعالیت و کنش و واکنشی از شورای ملی مقاومت به منصه ظهور نرسید و حتی هیچ تلاش و فعالیت قابل گزارشی انجام داده نشد.
تنها آنچه که از شورا و اعضای آن بروز پیدا کرد این بود که ظاهرا مجددا آب شنگولی منوچهر خزایی زودتر از موعد مهیا شده بود و به سیم آخر زده بود و حرف های بی ربط زیادی زده بود طوری که چند تن از اعضای مجاهدین از گردانندگان سایت ایران افشاگر و همبستگی ملی تلاش کردند آنرا لاپوشانی کنند و از بیخ و بن قابل ارائه و انتشار نبود.
گزارش کانون های شورشی
از آنجائیکه شعارهای کانون های شورشی بسیار غیر واقعی و غیر معقول بود و همیشه از جانب مجاهدین تبلیغ شده بود که برای کاربران ایرانی و مخاطبین به تمسخر و جک محفل های مجازی تبدیل شده بود و پایگاه مخالفین و مسخره کنندگان مجاهدین نیز رو به افزایش است و در این خصوص نیز مجاهدین تنها موفق شدند با ارائه چند تصویر تکراری مربوط به سالهای گذشته بیلان فعالیت بدهند که از آنجائی که تصاویر شاخص و علامت دار بودند و چندین بار آنها را به عنوان بیلان فعالیت کانون های شورشی سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ منتشر کرده بودند گند کار در آمد و سریع ناگزیر به کم رنگ کردن و جمع آوری آنها شدند و از اساس شعار سرنگونی را بزرگ تر از دهان خود دیدند و به ترقه در کردن و آتش بازی چهارشنبه سوری اکتفا نمودند.
۸ مارس و روز جهانی زن
با وجود اسارت و محدودیت ها و محرومیت ها برای زنان اسیر در سازمان مجاهدین خلق ، محروم نمودن آنها از ابتدایی ترین حقوق خود یعنی تماس تلفنی و ارتباط با خانواده ، محرومیت از آزادی پوشش و عملکرد روزمره و عقیم نمودن برخی زنان در سازمان مجاهدین خلق دیگر سازمان و مریم رجوی نه اینکه در مانور روز ۸ مارس دستش خالیست بلکه در ردیف متهمین سرکوب و استثمار زنان میباشد.
در طرف مقابل اما یک جریان قوی، سازمان یافته و با پشتوانه از زنان در مقابل خشونت و سرکوب و محرومیت های قرون وسطایی مجاهدین صف آرایی نموده و البته زهر خروج خفت بار از اشرف را سالها قبل به کام مجاهدین و رجوی ریخته اند و هنوز هم ادامه دارد.
این شیر زنان ایرانی، مادرانی بودند که فرزندانشان در تشکیلات مجاهدین اسیر بودند که رجوی آنها را از حق ملاقات و دیدار و تماس با فرزندانشان محروم نموده بود.
شیرزنانی که با تلاش های خستگی ناپذیر، عزمی جزم و اراده ای پولادین با پذیرش خطرات و ریسک های بزرگ امنیتی و حفاظتی از اقصی نقاط ایران به عراق و مقابل پادگان اشرف سفر می کردند و چندین بار نیز با خطرات انفجار بمب و مین های جاده ای مواجه بودند.
مادران و خواهرانی که بیش از سه سال گرمای سوزان عراق را تحمل نمودند و نهایتا با اراده های پولادین موفق شدند بساط تشکیلات سازمان مجاهدین را در عراق و پادگان اشرف در هم بپیچند و خروج خفت بار از عراق را به مجاهدین تحمیل نمایند.
و در ادامه همین شیر زنان، امروز زنانی در کشور آلبانی با تشکیل کمیته زنان انجمن نجات ادامه دهندگان همین راه هستند و به طور کامل و مطلق مجاهدین و مریم رجوی را در این زمینه منکوب نموده و کاملا خلع شعار نموده اند و می توان گفت که باید ۸ مارس روز جهانی زن را به مادران و خواهران ایرانی و زنان عضو انجمن نجات چه در ایران و چه در آلبانی تبریک و تهنیت گفت که با سابقه ای چند ساله علیه سیاست های سرکوبگرانه مجاهدین و مریم رجوی بی وقفه و بی دریغ فعالیت می کنند و برای آزادی و رهایی زنان در بند و اسیر مجاهدین نیز سر از پا نمی شناسند و البته در این مسیر تمام سختی ها و تهمت ها را نیز به جان می خرند.
قطعا این مسیر و این مبارزه توسط این شیر زنان علیه سازمان مجاهدین تا رسیدن به هدف و پیروزی نهایی ادامه دارد.
انتهای پیام
