یادادشت های سیروس غضنفری

عضو سابق ارتش رهائی  بخش

قسمت ۳۶

اعمال ننگین مسعود رجوی هرگز ازخاطرم نمیرود!

نشست شرم  :
نشست مهمی تحت عنوان ” شرم ” هشت ماه پس از آزادی مریم در اشرف ترتیب داده شد. این نشست هشت روز مانده به عید نوروز سال ۸۳ برگزار شد. موضوع نشست این بود، چرا نفرات در موقع دستگیری مریم شرم نکردند؟!!

نشست شرم یکی از افتضاحات تاریخی سازمان بود که در کلیه ی سطوح برگزار شد. ولی آنقدر مفتضح و خنده دار بود که من به دیوانگی خیلی از نفرات سازمان پی بردم.
مسئولین سازمان می گفتند : شما اعضای سازمان باید از اینکه مریم دستگیر و بازداشت شد ، شرم می کردید ! واقعا ادعای مسئولین سازمان مضحک بود چرا که مریم را شوهرش مسعود به فرانسه فرستاد پس بایـد او یعنی مسعود شـرم می کرد ونه  ما اعضای بی خبر سازمان که مریم را به فرانسه نفرستاده بودیم تا شرمنده اش هم بشویم!
ضمنا مریم بی آنکه کادرهای تشکیلاتی سازمان را مطلع کند به فرانسه فرار کرده بود و پلیس او را دستگیر کرده و این موضوع ربطی به نیروهای سازمان نداشت.  مریم اگر به فرانسه نمی رفت بازداشت هم نمی شد .
اما موردی که باید به آن اشاره کنم اینکه شرم در تعریف برای حالتی بکار می رود که عمل زشتی انجام پذیرد و در قبال پشیمانی از عمل نادرستی که شخص انجام داده است اظهار ندامت و پشیمانی کند و از عمل خویش شرم کند . مصداق این کلمه یعنی شرم براستی مریم بود که عمل زشتی را انجام داده و در شرایط سخت و بحرانی نیروهای سازمان و تحت رهبریش را تنها گذاشته و فرار کرده بود.

مریم باید شرم می کرد زیرا در بحبوحه ی جنگ و بمباران نیروهایش از سوی امریکائیها در عراق به خاطر ترس از مردن و برای نجات جانش با میلیونها دلار که ثمره ی تلاش چندین هزار نفر از افراد سازمان بود با تغییر چهره با هیبت یک زن هرجایی از مرز سوریه خارج و وارد فرانسه می شود و در طی مسیر با آن همه پول در بهترین هتل ها و مکان ها اقامت می کند تا به فرانسه برسد. واقعا مریم در فرانسه با آن پول ها می خواهد چه کاری برای خلق قهرمان انجام دهد؟ مریم باید شرمنده وجدان خویش ، شرمنده خلق قهرمان و شرمنده ی تمام اعمال خودش و دیگرانی باشد که کورکورانه از او اطاعت کردند.

 مریم باید شرمنده ۳۵۰۰ نفری که اکنون تحت اسارت در عراق به خاطر امیال پلید وی و شوهرش عذاب می کشند، باشد .

ادامه دارد…